Wieszczek[4] (Pyrrhocorax graculus) – gatunek średniej wielkości ptaka osiadłego z rodziny krukowatych (Corvidae). Występuje w górach Eurazji i północno-zachodniej Afryki. Wyjątkowo zalatuje do Polski. Nie jest zagrożony.

Wieszczek
Pyrrhocorax graculus[1]
(Linnaeus, 1766)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

krukowate

Rodzaj

Pyrrhocorax

Gatunek

wieszczek

Synonimy
  • Corvus Graculus Linnaeus, 1766[2]
Podgatunki
  • P. g. graculus (Linnaeus, 1766)
  • P. g. digitatus Hemprich & Ehrenberg, 1833
  • P. g. forsythi Stoliczka, 1874
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Podgatunki i zasięg występowania edytuj

Wieszczek zamieszkuje w zależności od podgatunku[2][5]:

Morfologia edytuj

Wygląd
Obie płci ubarwione jednakowo. Upierzenie całkowicie czarne z metalicznym połyskiem, najmocniejszym na skrzydłach. Dziób żółty, nogi czerwone. Młode podobne do dorosłych, ale bez połysku, z ciemnymi nogami i zazwyczaj ciemną końcówką dzioba.
Wymiary średnie
długość ciała: 37–40 cm
rozpiętość skrzydeł: 75–80 cm
masa ciała: ok. 200–300 g

Ekologia i zachowanie edytuj

Biotop
Góry, powyżej 1800 m n.p.m. (do 4000 m n.p.m. w Afryce i 3000 m n.p.m. w Alpach), w piętrze alpejskim.
 
Gniazdo z jajami
Gniazdo
Na niedostępnych ścianach skalnych, rzadziej w szczelinach murów. Często gnieździ się kolonijnie.
Jaja
Wyprowadza jeden lęg w roku, składając w maju–czerwcu (Europa, Afryka) lub czerwcu-lipcu (Lewant) 3–5 białawych jaj, z różowym (rzadziej zielonkawym) tłem i ciemnobrązowymi lub czerwonawymi cętkami.
Wysiadywanie
Jaja wysiadywane są przez okres 18 do 21 dni wyłącznie przez samicę.
Pożywienie
Pokarm zarówno zwierzęcy (owady, mięczaki), jak i roślinny (jagody, nasiona).

Status i ochrona edytuj

IUCN uznaje wieszczka za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji, wstępnie obliczona w oparciu o szacunki organizacji BirdLife International dla Europy z 2015 roku, zawiera się w przedziale 1–2,6 miliona dorosłych osobników. Globalny trend liczebności populacji oceniany jest jako stabilny[3].

Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową[7].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Pyrrhocorax graculus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. a b Madge, S.: Yellow-billed Chough (Pyrrhocorax graculus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-04-18].
  3. a b Pyrrhocorax graculus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  4. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Corvidae Leach, 1820 - krukowate - Crows and jays (wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-04-18].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Crows, mudnesters, birds-of-paradise. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-04-18]. (ang.).
  6. Ludwik Tomiałojć, Tadeusz Stawarczyk: Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. Wrocław: PTPP "pro Natura", 2003, s. 721. ISBN 83-919626-1-X.
  7. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).

Linki zewnętrzne edytuj