Wiktor Brodzki
Wiktor Łodzia Brodzki, (ur. 1826 w Ochotówce na Wołyniu[a], zm. 9 października 1904 w Rzymie) – polski rzeźbiarz, członek honorowy Towarzystwa Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswilu od 1890 roku[1].
 Wiktor Brodzki, 1879 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
Studiował na Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, wykonywał liczne dzieła na zamówienie dworu i rodziny carskiej, w roku 1855 osiadł w Rzymie, gdzie dzięki swoim pracom zdobył rozgłos. W roku 1862 został członkiem akademii sztuki w Petersburgu, od 1868 profesor honorowy tamtejszej uczelni. Tworzył rzeźby o tematyce antycznej, mitologicznej, alegorycznej, religijnej (posąg Jezusa błogosławiącego - kościół Wszystkich Świętych, Warszawa), portrety (popiersia: Mikołaja Kopernika, Tadeusza Kościuszki, Adama Mickiewicza, Stanisława Kierbedzia, medalion do pomnika Jana Kochanowskiego w Poznaniu) oraz pomniki nagrobne (Nagrobek Laury Przeździeckiej w Kamieńcu Podolskim).
W 1884 roku został członkiem honorowym Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk[2].
Został pochowany na rzymskim cmentarzu Campo Verano.
Uwagi
edytuj- ↑ Polski Słownik Biograficzny podaje, że Wiktor Brodzki urodził się w 1817 roku w Olesinku.
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Feliks Kopera: Brodzki Wiktor. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 2: Beyzym Jan – Brownsford Marja. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1936, s. 454. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03291-0