Wiktor Bryzhin
Wiktor Arkadijowycz Bryzhin (ukr. Віктор Аркадійович Бризгін, ros. Виктор Аркадьевич Брызгин; ur. 22 sierpnia 1962 w Woroszyłowgradzie[1]) – ukraiński lekkoatleta startujący w barwach Związku Radzieckiego, sprinter, mistrz olimpijski i mistrz Europy.
| Data i miejsce urodzenia |
22 sierpnia 1962 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
181 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Rozpoczął międzynarodową karierę na halowych mistrzostwach Europy w 1983 w Budapeszcie, gdzie zajął 5. miejsce w finale biegu na 60 metrów i odpadł w półfinale biegu na 200 metrów[2]. Podczas pierwszych mistrzostw świata w 1983 w Helsinkach był członkiem sztafety 4 × 100 metrów, która zdobyła brązowy medal (biegli w niej Andriej Prokofjew, Nikołaj Sidorow, Władimir Murawjow i Bryzhin). Startował również w biegu na 100 metrów, ale odpadł w ćwierćfinale[3].
Na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie zajął ostatnie 9. miejsce w finale biegu na 100 metrów, ale był w składzie zwycięskiej sztafety 4 × 100 metrów (Aleksandr Jewgienjew, Nikołaj Juszmanow, Murawjow i Bryzhin), która czasem 38,29 s ustanowiła rekord mistrzostw[4]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1987 w Liévin odpadł w przedbiegach na 60 metrów[5]. Za to na mistrzostwach świata w 1987 w Rzymie zajął 5. miejsce w finale finale biegu na 100 metrów, a także zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (biegli w niej Jewgienjew, Bryzhin, Murawjow i Władimir Kryłow)[6]. Na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu wystąpił tylko w sztafecie 4 × 100 metrów, która po zgubieniu pałeczki przez sztafetę USA zdobyła w finale złoty medal (w składzie Bryzhin, Kryłow, Murawjow i Witalij Sawin)[1]. Po raz ostatni wziął udział w wielkich zawodach w 1991, kiedy to na mistrzostwach świata w Tokio zajął 7. miejsce w sztafecie 4 × 100 m (biegł na 1. zmianie, a po nim Oleg Kramarenko, Aleksandr Sokołow i Sawin)[7].
Bryzhin był mistrzem ZSRR w biegu na 100 metrów w 1986[8], a także halowym mistrzem w biegu na 60 metrów w 1983, 1986, 1987 i 1991[9].
Jego żona Olha Bryzhina z domu Władykina była również znaną lekkoatletką, trzykrotną mistrzynią olimpijską[10], a córka Jelizaweta Bryzhina reprezentantką Ukrainy w sprincie, medalistką olimpijską i mistrzynią Europy[11].
Rekordy życiowe edytuj
- Bieg na 100 metrów – 10,11 s (1986)
Przypisy edytuj
- ↑ a b Viktor Bryzgin [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-13] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 473 [dostęp 2021-05-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 87–88, 225–226 [dostęp 2021-05-13] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 569, 573 [dostęp 2021-05-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 492 [dostęp 2021-05-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 88, 226 [dostęp 2021-05-13] (ang.).
- ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 226–227 [dostęp 2021-05-13] (ang.).
- ↑ Soviet Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2021-05-13] (ang.).
- ↑ Soviet Indoor Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2021-05-13] (ang.).
- ↑ Olga Bryzgina [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-13] (ang.).
- ↑ Yelyzaveta Bryzhina [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-13] (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Wiktor Bryzhin w bazie World Athletics (ang.).