Wiktor Majgurow

biathlonista rosyjski
(Przekierowano z Wiktor Maigurow)

Wiktor Wiktorowicz Majgurow (ros. Виктор Викторович Майгуров, ur. 7 lutego 1969 w Swierdłowsku) – rosyjski biathlonista reprezentujący też Białoruś i ZSRR, dwukrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Wiktor Majgurow
Data i miejsce urodzenia

7 lutego 1969
Swierdłowsk

Klub

Dynamo Chanty-Mansyjsk

Wzrost

170 cm

Debiut w PŚ

19.01 1989, Borowec
(DSQ - b.indywidualny)

Pierwsze punkty w PŚ

21.01 1989, Borowec
(23. miejsce - sprint)

Pierwsze podium w PŚ

18.12 1993, Pokljuka (1. miejsce - sprint)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Igrzyska olimpijskie
brąz Nagano 1998 sztafeta
brąz Salt Lake City 2002 b.indywidualny
Mistrzostwa świata
złoto Ruhpolding 1996 sztafeta
złoto Osrblie 1997 b.pościgowy
złoto Lahti 2000 sztafeta
srebro Ruhpolding 1996 sprint
srebro Ruhpolding 1996 b.drużynowy
srebro Kontiolahti 1999 sztafeta
srebro Chanty-Mansyjsk 2003 sztafeta
brąz Hochfilzen 1998 b.drużynowy
Mistrzostwa Europy
złoto Ridnaun 1996 sztafeta
Puchar Świata
2. miejsce
1995/1996
3. miejsce
1996/1997
Puchar Świata (Bieg pościgowy)
Mała kryształowa kula
1996/1997
Puchar Świata (Bieg masowy)
Mała kryształowa kula
2001/2002
Puchar Świata (Sprint)
3. miejsce
1996/1997
Reprezentacja  ZSRR
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Voss 1989 b.indywidualny
złoto Voss 1989 sztafeta
brąz Voss 1989 sprint
brąz Chamonix 1988 sztafeta

Kariera edytuj

Pierwszy sukces w karierze osiągnął w 1988 roku, kiedy jako reprezentant ZSRR na mistrzostwach świata juniorów w Chamonix zdobył brązowy medal w sztafecie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Voss zwyciężył w biegu indywidualnym i sztafecie, a w sprincie był trzeci.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 19 stycznia 1989 roku w Borowcu, gdzie w biegu indywidualnym został zdyskwalifikowany. Pierwsze punkty zdobył dwa dni później w tej samej miejscowości, zajmując 23. miejsce w sprincie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 18 grudnia 1993 roku w Pokljuce, wygrywając rywalizację w sprincie. W zawodach tych wyprzedził Niemca Svena Fischera i kolejnego reprezentanta Białorusi, Aleksandra Popowa. W kolejnych startach 21 razy stawał na podium, odnosząc przy tym jeszcze siedem zwycięstw: 18 marca 1995 roku w Lillehammer, 12 grudnia 1996 roku w Oslo i 18 stycznia 1997 roku w Anterselvie triumfował w sprincie, 14 grudnia 1996 roku w Oslo, 2 lutego 1997 roku w Osrblie i 6 stycznia 2001 roku w Oberhofie wygrywał bieg pościgowy, a 14 marca 1996 roku w Hochfilzen był najlepszy w biegu indywidualnym. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1995/1996, kiedy zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, plasując się między Władimirem Draczowem i Svenem Fischerem. W sezonie 1996/1997 był trzeci, za Fischerem i Ole Einarem Bjørndalenem z Norwegii, trzecie miejsce zajmując też w klasyfikacjach sprintu i biegu pościgowego. Ponadto w sezonie 2001/2002 zdobył Małą Kryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji biegu masowego.

Najwięcej medali wywalczył na mistrzostwach świata w Ruhpolding w 1996 roku. Najpierw wspólnie z Władimirem Draczowem, Pawłem Muslimowem i Siergiejem Rożkowem zajął drugie miejsce w biegu drużynowym. Trzy dni później zdobył srebrny medal w sprincie, rozdzielając Draczowa i Włocha René Cattarinussiego. Ponadto razem z Draczowem, Siergiejem Tarasowem i Aleksiejem Kobielewem zwyciężył w sztafecie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Osrblie był dwunasty w sprincie. W biegu pościgowym po bezbłędnym strzelaniu zdołał wyprzedzić wszystkich rywali i zdobyć złoty medal. Był to debiut tej konkurencji w programie mistrzostw świata, Majgurow został tym samym pierwszym w historii mistrzem świata w biegu pościgowym. W 1998 roku reprezentacja Rosji w składzie: Draczow, Kobielew, Rożkow i Majgurow zajęła trzecie miejsce w biegu drużynowym. Ponadto zdobył też trzy kolejne medale w sztafecie: złoty na mistrzostwach świata w Oslo/Lahti w 2000 roku (skład: Majgurow, Rożkow, Draczow i Pawieł Rostowcew) oraz srebrne podczas mistrzostw świata w Kontiolahti w 1999 roku (Majgurow, Rożkow, Draczow i Rostowcew) i mistrzostw świata w Kontiolahti w 1999 roku (Majgurow, Rożkow, Rostowcew i Siergiej Czepikow).

Startował w barwach Białorusi podczas igrzysk olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku. Zajął tam 23. miejsce w biegu indywidualnym, 37. miejsce w sprincie i czwarte w sztafecie. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk w Nagano, już jako Rosjanin, zdobył razem z Muslimowem, Draczowem i Tarasowem brązowy medal w sztafecie. Wystartował tam także w sprincie, w którym był czwarty, przegrywając walkę o podium z Ville Räikkönenem z Finlandii o 14,3 sekundy. Brał również udział w igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City w 2002 roku, zdobywając brązowy medal w biegu indywidualnym. W zawodach tych wyprzedzili go tylko Ole Einar Bjørndalen i Niemiec Frank Luck. Był tam ponadto siódmy w sprincie i biegu pościgowym oraz czwarty w sztafecie.

W 2003 roku zakończył karierę. Jeszcze w tym samym roku został wybrany zastępcą gubernatora Chanty-Mansyjskiego Okręgu Autonomicznego. W latach 2008-2011 był przewodniczącym komitetu kultury fizycznej i sportu w tym okręgu. Był też prezydentem miejscowej federacji biathlonowej, a w 2010 roku został delegatem technicznym IBU.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1994 Lillehammer 23. 37. nd. nd. 4. nd.
1998 Nagano 4. nd. nd. 3. nd.
2002 Salt Lake City 3. 7. 7. nd. 4. nd.

Mistrzostwa świata edytuj

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1993 Borowec 27. nd. nd. 4. nd.
1995 Anterselva 36. nd. nd. nd.
1996 Ruhpolding 2. nd. nd. 1. nd.
1997 Osrblie 18. 12. 1. nd. 8. nd.
1998 Pokljuka/Hochfilzen nd. nd. nd. nd. nd.
1999 Kontiolahti/Oslo 41. 2. nd.
2000 Oslo/Lahti 11. 20. 1. nd.
2001 Pokljuka 5. 13. 11. 18. 4. nd.
2002 Oslo nd. nd. nd. 10. nd. nd.
2003 Chanty-Mansyjsk 9. 28. 12. 2. nd.

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
1988/1989 72.
1991/1992 -
1992/1993 37.
1994/1995 23.
1995/1996 2.
1996/1997 3.
1997/1998 8.
1998/1999 25.
1999/2000 18.
2000/2001 10.
2001/2002 8.
2002/2003 35.

Miejsca na podium w zawodach chronologicznie edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 18 grudnia 1993   Pokljuka Sprint na 10 km 1. 0+0 27:42,0
2. 13 stycznia 1994   Ruhpolding Bieg indywidualny na 20 km 2. 0+0+0+0 46:33,0 +37,5 Patrice Bailly-Salins
3. 19 marca 1994   Canmore Sprint na 10 km 2. 0+0 26:22,2 +4,3 Sylfest Glimsdal
4. 18 marca 1995   Lillehammer Sprint na 10 km 1. 0+0 29:34,5
5. 16 grudnia 1995   Oslo Sprint na 10 km 2. 0+0 25:45,6 +0,5 Sven Fischer
6. 9 lutego 1996   Ruhpolding Sprint na 10 km 2. 0+0 26:52,3 +9,7 Władimir Draczow
7. 7 marca 1996   Pokljuka Bieg indywidualny na 20 km 3. 0+1+0+0 52:43,6 +32,4 Siergiej Rożkow
8. 9 marca 1996   Pokljuka Sprint na 10 km 2. 0+0 26:49,7 +19,5 Władimir Draczow
9. 14 marca 1996   Hochfilzen Bieg indywidualny na 20 km 1. 0+0+0+0 52:23,1
10. 12 grudnia 1996   Oslo Sprint na 10 km 1. 0+0 25:55,3
11. 14 grudnia 1996   Oslo Bieg pościgowy na 12,5 km 1. 0+0+0+1 1:01:16,6
12. 5 stycznia 1997   Oberhof Bieg pościgowy na 12,5 km 2. 0+1+0+0 37:39,8 +19,8 Ole Einar Bjørndalen
13. 9 stycznia 1997   Ruhpolding Bieg indywidualny na 20 km 3. 0+0+0+0 52:06,7 +1:33,6 Ricco Groß
14. 18 stycznia 1997   Anterselva Sprint na 10 km 1. 0+0 27:06,7
15. 2 lutego 1997   Osrblie Bieg pościgowy na 12,5 km 1. 0+0+0+0 33:21,9
16. 11 grudnia 1997   Östersund Bieg indywidualny na 20 km 3. 1+1+0+0 49:19,0 +21,3 Sylfest Glimsdal
17. 17 stycznia 1998   Anterselva Sprint na 10 km 3. 1+0 29:06,8 +22,7 Ole Einar Bjørndalen
18. 5 marca 1998   Pokljuka Sprint na 10 km 3. 0+1 26:47,5 +12,7 Frank Luck
19. 12 marca 1998   Hochfilzen Bieg indywidualny na 20 km 3. 0+0+0+0 53:02,9 +2:53,6 Władimir Draczow
20. 6 stycznia 2001   Oberhof Bieg pościgowy na 12,5 km 1. 0+0+1+0 36:17,3
21. 12 stycznia 2002   Oberhof Bieg masowy na 15 km 3. 0+1+0+1 42:42,4 +3,6 Raphaël Poirée
22. 11 lutego 2002   Salt Lake City Bieg indywidualny na 20 km 3. 0+0+1+0 51:03,3 +37,3 Ole Einar Bjørndalen

Bibliografia edytuj