William Charles Redfield

amerykański meteorolog

William Charles Redfield, William C. Redfield[a] (ur. 26 marca 1789 w South Farms (Connecticut)[b], zm. 12 lutego 1857 w Nowym Jorku) – amerykański przyrodnik i biznesmen, najlepiej znany jako meteorolog, współtwórca systemów przewidywania pogody i gwałtownych zjawisk meteorologicznych, jak huragany lat 20. XIX w.[1][2][3][4], pierwszy przewodniczący American Association for the Advancement of Science (AAAS)[5][6][7].

William C. Redfield
William Redfield[a]
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

William Charles Redfield

Data i miejsce urodzenia

26 marca 1789
South Farms (Connecticut)[b]

Data i miejsce śmierci

12 lutego 1857
Nowy Jork

Zawód, zajęcie

naukowiec (meteorologia, paleontologia

Narodowość

amerykańska

Tytuł naukowy

Honorary M A (1839), Yale College

Rodzice

Peleg Redfield i Elizabeth (Pratt) Redfield

Małżeństwo

Abigail Wilcox (1814)
Lucy Wilcox (1820)
Jane Wallace (1828)

Przodkowie – „ojcowie pielgrzymi” edytuj

Pierwszy amerykański przodek Williama C. Redfielda urodził się w Anglii (spotykane było wówczas nazwisko Redfin, Redfen, Redfyn lub Redfyne[8]). W 1639 roku osiedlił się w pobliżu Cambridge (Massachusetts), skąd przeniósł się do New London (Connecticut). Po 1662 roku jego liczna rodzina używała nazwiska Redfield.

Wnukiem W. Redfina był Theophilus Redfield (1682–1769)[9]. Jego żona pochodziła z rodziny Johna Aldena(inne języki)[10], członka załogi Mayflower i sygnatariusza Mayflower compact. Synem Theophilusa był Peleg Redfield (1762–1802)[c]. William C. Redfield był najstarszym z sześciorga dzieci Pelega i Elizabeth (Pratt) Redfield[8][11][12].

Mayflower w morzu
(kartka pocztowa, malarz nieznany)
Podpisanie Mayflower compact
(Cape Cod, 11 listopada 1620)

Informacje o przodkach Williama C. Redfielda są dostępne głównie dzięki książce Genealogical History of the Redfield Family in the United States[11], opracowanej przez starszego syna Williama Charlesa – Johna Howarda Redfielda(inne języki)[12] (z udziałem ojca).

Życie rodzinne, nauka i praca edytuj

Niełatwe dzieciństwo w South Farms (ok. 1789–1804) edytuj

Urodził się w South Farms (Connecticut) 26 marca 1789 roku. Jego ojciec, Peleg Redfield, był wielkim pasjonatem przygód na morzu, któremu poświęcił się również zawodowo. Zmarł, gdy William miał 13 lat, pozostawiając rodzinę w trudnych warunkach[8]. Na życiowe wybory Williama miała silny wpływ matka – kobieta przywiązująca dużą wagę do edukacji i wartości chrześcijańskich[d]. Z powodu złej finansowej sytuacji rodziny edukacja chłopca musiała być ograniczona do wąskiego programu szkoły powszechnej. Młody William uczył się też rymarstwa oraz – skłoniony przez matkę – uczestniczył w spotkaniach wiejskiego towarzystwa dyskusyjnego „Friendly Assotiation”, a cały wolny czas poświęcał samokształceniu. Czytał głównie nocami[7]. Miał swobodny dostęp do bogatej biblioteki doktora Williama Tully[e][8][7]. W pierwszej kolejności wybrał książkę wybitnego brytyjskiego chemika, fizyka i wynalazcy H. Davy’ego (1778–1829)[7][13] pt. Elements of Chemistry.

Inspirująca wędrówka do Portage County w Ohio (ok. 1804–1810) edytuj

 
Connecticut Western Reserve(inne języki) łącznie z Firelands(inne języki) w 1826 roku
 
Kanał Erie (1840) – historyczny szlak wodny z Buffalo do Albany nad rzeką Hudson, otwarty w 1825 roku

W 1804 roku, gdy Redfield kończył praktykę zawodową, jego owdowiała matka poślubiła Nathana Searsa[f] i w 1806 roku przeprowadziła się do hrabstwa Portage w Ohio[g]. Zamieszkała w Randolph(inne języki) (tamże zmarła w 1825 roku)[14]. Ze względu na jakość ówczesnych dróg (zob. np. najstarsze linie kolejowe w Ameryce Północnej(inne języki), historia Atlantic and Great Western Railroad(inne języki)) w czasie podróży kilkunastu członków obu rodzin (w tym dziewięciorga dzieci Searsa) korzystało z zaprzęgu wołów[8] (ox team, np. ox-wagon(inne języki)).

Aby odwiedzić matkę w Portage, William podjął liczącą ponad 700 mil pieszą wędrówkę po lesistych bezdrożach. Towarzyszyło mu dwóch przyjaciół. Codziennie wieczorami opisywał zaobserwowane zjawiska przyrodnicze, sporządzał mapy terenu itp. Zbiór materiałów zgromadzonych w czasie ok. czterech tygodni był w przyszłości wykorzystywany m.in. podczas projektowania lądowych i wodnych szlaków komunikacyjnych[7].

Do domu w Connecticut wracał bez towarzyszy, trasą położoną bardziej na południe od jeziora Erie (zob. historia jeziora Erie), wytyczoną częściowo przez stany Wirginia, Maryland i Pensylwania. Relacje z tej wędrówki były pomocne w czasie projektowania wielkiej linii kolejowej łączącej rzeki Hudson i Missisipi[7].

Własny dom w Connecticut (ok. 1810–1825) edytuj

Po powrocie do dawnego domu (ok. 1810) William Redfield zajął się działalnością biznesową, korzystną dla mieszkańców całej miejscowości – finansował udoskonalanie dróg, szkoły, kościoła. Prowadził też wiejski sklep, w którym – zgodnie z regułami purytanizmu – nie sprzedawano alkoholu[7].

23 listopada 1814 roku poślubił Abigail Wilcox, z którą miał troje dzieci:

 
John Howard Redfield(inne języki)[h]
– John H. (ur. 10 lipca 1815, zm. 27 lutego 1895)
– William (ur. 25 maja 1817, zm. 10 sierpnia 1819)
– Charles Bailey (ur. 18 listopada 1818, zm. 29 września 1876)[i]

Abigail Wilcox Redfield zmarła 12 maja 1819 roku. Drugą żoną Williama C. Redfielda była Lucy Wilcox, kuzynka pierwszej żony, poślubiona 23 listopada 1820 roku. Ich syn, Samuel, urodzony 14 sierpnia 1821 roku, żył 4 dni. Jego matka zmarła 14 września tegoż roku. Trzecia żona, Jane Wallace, poślubiona 9 grudnia 1828, przeżyła męża i dwóch jego synów z pierwszego małżeństwa[15].

John Howard Redfield stracił matkę mając cztery lata. Po wielu latach, jako znany botanik, wspominał nieustanne rozmowy z ojcem o przyczynach i skutkach zjawisk naturalnych (ze wspólnej wyprawy na grób matki zapamiętał nazwę Achillea millefolium). Pamiętał wyprawę wozem do krewnych, w czasie której szukał kwiatów, podczas gdy ojciec interesował się lasem rozdartym przez burzę[12] (zob. tornada w Nowej Anglii we wrześniu 1821(inne języki)). W kolejnych latach był towarzyszem badawczych wypraw ojca, których naukowym efektem były m.in. odkrycia nieznanych gatunków ryb kopalnych (Redfieldius gracilis(inne języki) i inne[12][15][16], Redfieldiiformes(inne języki)[j]).

Steam Navigation Company w Nowym Jorku i Steamboat Act 1852 edytuj

Pierwsze parowce (bocznokołowce napędzane maszyną parową) weszły do eksploatacji na przełomie XVIII/XIX w. (np. Pyroscaphe(inne języki) na Saonie w 1783 roku). Już ok. 1818 roku – niedługo po zakończeniu młodzieńczej pieszej wędrówki Williama Redfielda – pierwszy parowiec – Walk in Water pływał na jeziorze Erie[17]. Po około 10 latach od tego czasu Redfield zasłynął jako biznesmen dzięki swojej Steam Navigation Company[4] (zob. British and American Steam Navigation Company(inne języki)), przewożącej pasażerów i towary rzeką Hudson między Nowym Jorkiem i Albany. Spędzał wiele czasu w Nowym Jorku, a w 1827 roku przeniósł się tam z rodziną (ułatwiło to starania o edukację synów)[12]. Zaangażował się w wyjaśnianie przyczyn eksplozji kotłów parowych i możliwości zmniejszenia liczby ich ofiar.

Odkrycia „wieku pary” budziły fascynację i lęk.
Ofiarami eksplozji kotłów parowych były tysiące pasażerów parowców
 
Parowce na Hudson i East River, opływających Manhattan ok. 1873 roku (przed otwarciem Mostu Brooklińskiego)
 
Parowce wycieczkowe między Detroit i Cleveland (lata 1890.) i linie kolejowe nad jeziorem Erie (zob. Erie Railroad(inne języki))

W latach 1816–1852 ofiarami eksplozji kotłów na statkach parowych były tysiące ludzi, co skłoniło rząd federalny do opracowania i wprowadzenia w życie przepisów gwarantujących bezpieczeństwo pasażerów, ograniczających samowolę prywatnych właścicieli firm przewozowych (precedens dla przyszłej roli agencji federalnych uważanych dziś za strażników dobra publicznego, takich jak Food and Drug Administration)[18]. W sierpniu 1852 roku uchwalono Steamboat Act, a w 1871 roku utworzono Steamboat Inspection Service(inne języki), Radę Inspektorów Nadzoru i stanowisko Generalnego Inspektora Nadzoru odpowiedzialnego przed Sekretarzem Skarbu Stanów Zjednoczonych za przestrzeganie warunków udzielania licencji członkom załogi jednostek, za poprawność wykonywania hydrostatycznych badań kotłów lub instalowania zaworów bezpieczeństwa pary kotłowej. Ważną rolę w przygotowaniu dokumentów odegrał William C. Redfield – inżynier–wynalazca i steam navigation agent, autor Letter to the Secretary of the Treasury, on the History and Causes of Steamboat Explosions, and the Means of Prevention[19][20].

Jako inżynier-praktyk i przedsiębiorca Redfield wprowadzał na parowcach sprzyjające bezpieczeństwu innowacje techniczne i organizacyjne. Był m.in. projektantem „barek bezpieczeństwa” – jednostek pasażerskich bez napędu holowanych przez parowiec, zapewniających komfort, a równocześnie bezpieczną odległość od kotła. Dzięki wprowadzeniu nowych przepisów dot. bezpieczeństwa i postępowi technicznemu częstość eksplozji kotłów zmalała. Ponownie wzrosło zainteresowanie pasażerów korzystaniem z parowców. Po kilku latach przywrócono ich pasażerskie funkcje, a z barek ciągniętych przez holowniki zaczęto tworzyć „pociągi towarowe” liczące niekiedy 40–50 „wagonów”[4].

Powrót do młodzieńczej teorii huraganów edytuj

 
Wiatrołom w Tatrach (Dolina Jamnicka, 24.08.2007)
Dwa punkty widzenia
 
1. Filozofia sztormu (James Pollard Espy, 1841)
 
2. Wir płynu w naczyniu na laboratoryjnym mieszadle magnetycznym
 
Gwałtowna burza elektryczna
Konwekcyjny Cumulonimbus nad LCL i wyładowanie elektrostatyczne

Jako młody meteorolog amator William Redfield zbierał informacje o szybko przemieszczających się tornadach z lat 20. XIX w., tj. 1821 Norfolk and Long Island hurricane(inne języki)[21][22]. W czasie wędrówek po lasach okolic miejsca zamieszkania analizował zróżnicowanie położenia przewróconych drzew, wskazujące na wirowanie wiatrów („whirling winds”). Inną podstawą dedukcji prowadzącej do młodzieńczej teorii sztormów były np. proste obserwacje wirów płynu mieszanego w naczyniu. Nie mając specjalistycznego wykształcenia nie publikował wyników swoich przemyśleń, jednak stale interesował się postępami nauki w dziedzinie meteorologii, astronomii i in. Czytał z zainteresowaniem artykuły Denisona Olmsteda(inne języki) (matematyk, fizyk, profesor filozofii przyrody w Uniwersytecie Yale), dotyczące m.in. budzącej wówczas duże zainteresowanie teorii powstawania Leonidów.

Na początku lat 30. XIX w., w czasie jednego z rejsów parostatkiem z Nowego Jorku do New Haven, Redfield spotkał przypadkowo autora tych publikacji. Korzystając z okazji poprosił o rozmowę (według wspomnień Olmsteada: “modestly asked leave to make a few inquiries”). Jej przebieg nie ograniczył się do teorii Leonidów. W przyjaznej atmosferze Redfield zdecydował się po raz pierwszy przedstawić swoją teorię sztormów, która spotkała się z zainteresowaniem rozmówcy. Skłonił meteorologa amatora do opracowania artykułu, podejmując się przejrzenia tekstu przed publikacją w naukowym czasopiśmie. Wydarzenie bywa opisywane jako przełomowy moment w historii meteorologii[4], w której nazwisko Redfield jest wymieniane obok nazwisk Maury, Dove, Espy(inne języki) i innych[3][23][24][25].

W 2016 roku opublikowano na stronie internetowej NOAA (Hurricane Research Division) teksty upamiętniające dwa wydarzenia roku 1831:

– publikacja w American Journal of Science(inne języki)[k] artykułu W. Redfielda[26]
(tekst pt. 185th Anniversary of Redfield’s article on hurricane circulation[27])
– potężny huragan Barbados–Louisiana hurricane(inne języki)
(tekst pt. 185th Anniversary of the Great Barbados hurricane[28]

Artykuł o „wirujących sztormach” bardzo zainteresował Sir Williama Reida[29][30][31] – brytyjskiego generał-majora królewskich inżynierów, a później Gubernatora Bermudów, Barbadosu i Malty („Good Governor” z Household Words Dickensa). Napisał do jego autora list, który zapoczątkował wieloletnią, przyjacielską korespondencję. Listy zawierały m.in. dane meteorologiczne pochodzące z dzienników okrętowych jednostek marynarki brytyjskiej, prognozy ważne z punktu widzenia rolnictwa na Bermudach itp. (kolekcję John H. Redfield przekazał bibliotece Yale University)[29].

James Pollard Espy(inne języki)[l], absolwent Transylvania University, ceniony meteorolog z Franklin Institute wysłuchiwany z uznaniem przez American Philosophical Society i inne towarzystwa naukowe[32], nie akceptował koncepcji Williama Redfielda (meteorologa samouka), wykluczającego możliwość powstawania trąb powietrznych wskutek konwekcji termicznej[32] (zob. poziom kondensacji wymuszonej, ang. Lifted condensation level, w skrócie LCL[33][34]).

Formułowanie takich opinii Redfield uważał za „błąd, w który popadła cała szkoła meteorologów” (Espy, Robert Hare(inne języki)[35] i inni[36]). Przekonywał, że przepływy ciepła mogą decydować o lokalnej pogodzie (np. bryza, lokalne opady deszczu stymulowane poprzez kontrolowane wypalanie lasów[37]), ale wydarzenia makro-atmosferyczne, takie jak tornada, są spowodowane obrotowym ruchem Ziemi wokół jej osi.

Polemika obu meteorologów bywa nazywana pojedynkiem (The Dueling Weathermen) lub „gorzką dysputą”[l][4].

Środowisko przyrodnicze Adirondacks edytuj

Miejsce badań
 
Mapa topograficzna Adirondack (USGS 1892)
 
Główne pasma górskie północno-wschodnich Appalachów

Na początku XIX w. dominującym rodzajem działalności w Stanach Zjednoczonych było rolnictwo. Badania rolniczo-geologiczne regionu północno-zachodniego organizował w latach 1820. Stephen Van Rensselaer, prezes Towarzystwa Rolniczego w Nowym Jorku, który do realizacji badań zaangażował Amosa Eatona. W tychże latach badania geologiczne i mineralogiczne prowadził też Denison Olmsted. Stopniowo rozszerzany zakres prac objął różne obszary filozofii przyrody oraz zagadnienia związane z projektowaniem inwestycji inżynierskich (np. inżynieria transportu: drogi, kanały) lub poszukiwaniem złóż kopalin[m][40].

William Redfield był organizatorem i uczestnikiem wypraw w rejon Adirondack w hrabstwie Essex. Zostały opisane m.in. w artykule Redfielda z 1838 roku, opublikowanym w American Journal of Science and Arts(inne języki)[k] (tytuł: Some Account of two visits to the Mountains in Essex County, New York in the years 1836 and 1837; with a Sketch of the Northern Sources of the Hudson).

 
Verplanck Colvin, ilustracja z Seventh Report of the Adirondack Survey (1879)

W realizacji programu ekspedycji brali udział m.in.[41][42][43]:

Niektórzy z uczestników badań zostali uhonorowani nadaniem ich imienia poszczególnym szczytom lub jeziorom, np. Mount Colden(inne języki), Mount Emmons(inne języki), MacIntyre Mountains(inne języki), Mount Colden(inne języki), Lake Colden(inne języki).

Kontynuator badań pasma Adirondack, Verplanck Colvin (1847–1920)(inne języki) – prawnik, inżynier topografii doskonalący instrumenty pomiarowe oraz pisarz i ilustrator (np. Adirondack Explorations[45]), zaproponował uhonorowanie Williama Redfielda wprowadzeniem nazwy Mount Redfield(inne języki)[o][45].

W wyprawach do Adirondack uczestniczyli pisarze (Charles Fenno Hoffman(inne języki), John Burroughs(inne języki), Richard Henry Dana(inne języki), Benson J. Lossing(inne języki) i in.) oraz plastycy, m.in. tacy malarze jak Thomas Cole i Charles Cromwell Ingham(inne języki) – twórca znanych ilustracji, m.in. wykorzystanych przez J.T Headley’a(inne języki) w książce Adirondack, or Life in the Woods (1849)[46], jeden z założycieli National Academy of Design.

Ilustracja z książki Adirondack, or Life in the Woods (1849)[46]
Obraz Thomasa Cole, jednego z założycieli Hudson River School

Stowarzyszenia naukowe edytuj

Amerykańskie Towarzystwo Filozoficzne edytuj

W 1727 roku Benjamin Franklin założył w Filadelfii Junto Club(inne języki) (inaczej Leather Apron Club) – grupę dwunastu przyjaciół, spotykających się w piątkowe wieczory, aby dyskutować o polityce, moralności i filozofii naturalnej)[47][48]. W 1743 roku Junto przekształcono w Amerykańskie Towarzystwo Filozoficzne (ang. American Philosophical Society, APS )[47]. William Redfield został członkiem APS w 1844 roku[49].

American Academy of Arts and Sciences edytuj

Amerykańską Akademię Sztuk i Nauk (American Academy of Arts and Sciences, AAAS) utworzono w 1780 roku. Celem było zgromadzenie liderów w różnych dziedzinach nauki i sztuki oraz stworzenie warunków ich współpracy – zgodnego rozwiązywania problemów ważnych dla narodu i świata[p][50]. William Charles Redfield[q] został członkiem AAAS 65 lat później jako meteorolog i biznesmen z Nowego Jorku (w tymże 1845 roku do Akademii przyjęto dwudziestu pięciu innych członków)[51].

The American Association for the Advancement of Science edytuj

American Association for the Advancement of Science (pol. Amerykańskie Towarzystwo Postępu Naukowego, Amerykańskie Stowarzyszenie na rzecz Postępu Nauk) utworzono w 1848 roku przez przekształcenie Association of American Geologists and Naturalists (AAGN), działającego w Pensylwanii od 1840 roku (początkowo jako Association of American Geologists). W tym środowisku pojawiła się po kilku latach (1847) świadomość potrzeby dalszego rozszerzenia zakresu ścisłej współpracy naukowców różnych dziedzin i techników – utworzenia nowego stowarzyszenia (American Association for the Advancement of Science, AAAS). Opracowano tekst konstytucji, który został poddany dyskusji i zaakceptowany 20 września 1848 roku na spotkaniu w Academy of Natural Sciences (Filadelfia). William Charles Redfield został wybrany na pierwszego przewodniczącego AAAS. Wybór uzasadniono stwierdzeniem, że przedstawił najbardziej kompleksowy plan działań umożliwiających promowanie nauki i zacieśnianie współpracy naukowej[52][53][54] (kolejne roczne kadencje: 1849 – Joseph Henry, 1850 – Alexander Dallas Bache(inne języki), wnuk Franklina, 1851 – Louis Agassiz).

 
Uroczystość poświęcenia Dudley Observatory(inne języki), 28 sierpnia 1856[r][55] (obraz T.H. Mattesona(inne języki))
Edward Everett (1) przemawia do ok. 160 uczestników uroczystości (zob. legenda).
Wśród słuchaczy: Mrs. Blandina Bleeker Dudley (10), fundatorka Obserwatorium poświęconego jej zmarłemu mężowi (Charles E. Dudley(inne języki)), kilku byłych prezesów AAAS: Joseph Henry (2), Alexander Dallas Bache(inne języki) (23), Louis Agassiz (35), William C. Redfield (39) i inni

Publikacje edytuj

Na dorocznym spotkaniu AAAS (Montreal, 1857) Denison Olmsted(inne języki) przedstawił listę 62 różnorodnych publikacji Williama C. Redfielda[7]. Publikacje dotyczyły wyników własnych obserwacji, własnych teorii lub polemiki z innymi specjalistami, tj. James Pollard Espy(inne języki) lub Dr. Hare(inne języki). Różnorodność prac ilustrują przykłady:

Problemy meteorologii
  1. Synopsis of a Meteorological Journal kept in the city of New York during the years 1833 and 1834 (1835)
  2. On the Gales and Hurricanes of the Western Atlantic (1836)
  3. On the Whirlwind character of certain Storms, In reply to Mr. Espy's (1837)
  4. Remarks on the supposed connection of the Gulf Stream with opposite currents (1837)
  5. Cursory Remarks and Suggestions on various topics in Meteorology, by an Amateur Observer (Blunt's Amer. Coast Pilot, 13th ed.)
  6. On the courses of Hurricanes, with notices of the Typhoons of the China Sea, and other Storms (1839)
  7. Remarks on Mr. Espy's Theory of Centripetal Storms, especially his positions relative to the storm of Sept. 3d, 1821, with some notice of his examinations of other storms (1839)
  8. Further notice of Mr. Espy's examination of Storms (1839)
  9. Account of the Circular Storm of Dec. 1839 (1840)
  10. Abstracts of Meteorological Observations made at St. John's, Newfoundland, and at Canton in China, with some notice of the Half-yearly Inequalities of Atmospheric Distribution which appear in those observations (1840)
  11. Synopsis of a Meteorological Journal kept in the City of New York for the years 1838 and 1839, including also the mean results of the last seven years (1840)
  12. Remarks relating to the Tornado which visited New Brunswick in the State of New Jersey on the 19th June, 1835, with a plan and schedule of the prostrations observed on a section of its track (1841)
  13. Reply to Dr. Hare's Objections to the Whirlwind Theory of Storms (1842)[35]
  14. Notice of Dr. Hare's Strictures on Prof. Dove's Essay on the Law of Storms (1843)
  15. On the drift Ice and Currents of the North Atlantic, with a Chart showing the observed positions of the Ice at various times (1845)
  16. Effects of the Earth's Rotation upon Falling Bodies, and upon the Atmosphere (1847)
  17. The Law of Storms and its penalties for neglects (1850)
  18. On the Storm of October 7th, 1854, near the coast of Japan, and the Conformity of its progression with other Cyclones (1855)
  19. On the Spirality of Motion in Whirlwinds (1857)
  20. Observations in relation to the Cyclones of the Western Pacific, embraced in a Communication to Commodore Perry (1857)
Problemy paleontologii
  1. Notice of Fossil Fishes in Virginia (1838)
  2. Short Notices of American Fossil Fishes (1841)
  3. Notice of newly discovered Fish-beds and a Fossil Foot-mark in the Red Sandstone Formation of New Jersey (1843)
  4. On some Fossil Remains from Broome Co., N. Y. (1849)
  5. On the Fossil Rain-marks found in the Red Sandstone Rocks of New Jersey and the Connecticut Valley, and their authentic character (1851)
  6. On the relations of the Fossil Fishes of the Sandstone of Connecticut and other Atlantic States to the Liassic and Oolitic Periods (1856, 1857)
  7. On the Post-Permian Date of the Red Sandstone Rocks of New Jersey and the Connecticut Valley, as shown by their Fossil Remains (1851)
Problemy transportu i komunikacji (środki transportu, początki kolei i pierwsze parowce)
  1. Sketch of the Geographical Route of a great Railway, by which it is proposed to connect the Canals and navigable waters of the States of New York, Pennsylvania, Ohio, Indiana, Illinois, Missouri, and the Michigan, North West, and Missouri Territories, opening thereby a free communication at all seasons of the year between the Atlantic States and the great valley of the Mississippi (1829)
  2. Facts and Suggestions relating to the New York and Albany Railroad (1832)
  3. List of Steamboat Explosions which have occurred in the United States, with some remarks on the same (1831)
  4. On the supposed collapse of Steam-boilers, and the means of preventing explosions (1831)
  5. Report of the Board of Examiners appointed by the Connecticut River Steam Boat Company to enquire into the Causes of the Explosion of the Steam Boat New England (1833)
  6. On the value of the Barometer in navigating the American Lakes (1853)

Upamiętnienie edytuj

Uwagi edytuj

  1. a b W czasie chrztu nadano tylko jedno imię, William (inicjał C. i imię Charles przyjął po osiągnięciu dojrzałości dla uniknięcia nieporozumień w czasie zawierania umów, zob. też note 6 w wersji en).
  2. a b John Howard Redrield, Memoir, s. 298[12]: „Wm. C. Redfield was Peleg's eldest son. He was born at South Farms, Connecticut, March, 26, 1789”; zob. też: historia Morris (Connecticut), wspólnoty Middletown (Connecticut), Prowincja Nowy Jork,
  3. Na Pioneers Cemetery (Ontario Co, Manchester) jest pochowany Peleg Redfield (1762–1852), mąż Mary Polly Judd Redfield (1765–1844), ojciec szesnaściorga dzieci. Bywa mylony z ojcem Williama C. Redfilda[59] (trwa polemika)[14].
  4. Starania o czystość moralną we wspólnotach purytańskich, takich jak Kolonia Plymouth, wymagały nieustannego samodzielnego studiowania Biblii, indywidualnie lub w lokalnych wspólnotach. Purytanie uznawali absolutne zwierzchnictwo Boga nad sprawami ludzkimi, nie uznawali prymatu instytucji kościelnych ani władzy państwowej. Propagowali surowy tryb życia, oparty głównie na pracy i modlitwie (kaznodzieją purytańskim był m.in. John Bunyan, autor dzieła Wędrówka Pielgrzyma z 1678 roku, wznawianego ponad 1500 razy i wciąż budzącego zainteresowanie).
  5. Istnieją informacje o zamieszkaniu w Connecticut kilku osób o tym samym imieniu i nazwisku[61] (zob. m.in. William Tully House(inne języki)).
  6. Członkowie rodziny Sears należeli do twórców Kolonii Plymuth (np. Richard Sears (pielgrzym)(inne języki). Informacje o tej rodzinie można znaleźć m.in. w Sears Genealogical Catalogue, Descendants of Richard Sears of Yarmouth, Plymouth Colony, circa 1639, Generations 1-6 comprising over 5,000 of Richard's grandchildren[60].
  7. Nazwa hrabstwa pochodzi od użycia określenia przenoska do indiańskiego szlaku między rzekami Cuyahoga i Tuscarawas (zob. Portages in North America(inne języki), historia Portage County)[63].
  8. John Howard Redfield(inne języki) (1815–1895) – najstarszy syn Williama C. Redfielda (dziadek Alfreda C. Redfielda)[12]. To samo imię i nazwisko nosił prawnuk Williama C. Redfielda (J.H. Redfield(inne języki), 1879–1944)[58].
  9. Charles Bailey Redfield (1818–1876), przedsiębiorca (skarbnik Treadwell Stove Manufacturing Co[64]. (zob. Inventing the U. S. Stove Industry, c.1815-1875[65]), mąż Mary Ann Wallace (m. 1847), ojciec polityka Williama Coxa Redfielda.
  10. a b John H. Redfield był m.in. współautorem katalogu roślinności Mount Desert w Main (Edward Lothrop Rand, John Howard Redfield, William Morris Davis, Flora of Mount Desert Island, Maine : a preliminary catalogue of the plants growing on Mount Desert and the adjacent islands (1894)[62]
  11. a b American Journal of Science and Arts(inne języki) (do 1880 American Journal of Science. AJS), założył w 1818 roku Benjamin Silliman(inne języki) (1779–1864), związany z Connecticut chemik i popularyzator nauki. Czasopismo było redagowane i finansowane przez założyciela (od 1838 roku z pomocą syna Benjamina juniora(inne języki), chemika zasłużonego w dziedzinie poszukiwań i przetwórstwa ropy naftowej). Stałym współpracownikiem, a od 1846 roku współredaktorem, był zięć Sillimana seniora, James Dwight Dana (geolog, mineralog).
  12. a b c Espy był nazywany „Królem Burz” od chwili podjęcia pierwszych prób wywoływania deszczu przez kontrolowane wypalanie lasów[37]
  13. United States Geological Survey (USGS) – agencję naukowo-badawczą zajmująca się tymi obszarami badań – założono w 1879 roku[40]
  14. nazwisko Colden jest znane w botanice dzięki pracom Jane Colden (1724–1766), której ojcem był Cadwallader Colden (1688–1776) – lekarz, przyrodnik, gubernator prowincji Nowy Jork
  15. W 1997 roku wydano – pod redakcją Paula Schaefera (1908-1996)[66] – ilustrowany zbiór esejów pt. Adirondack Explorations: Nature Writings of Verplanck Colvin[45].
  16. Fragment statutu: … end and design of the institution is… to cultivate every art and science which may tend to advance the interest, honour, dignity, and happiness of a free, independent, and virtuous people[50].
  17. Inni członkowie rodziny Redfield w AAAS:
    Redfield, Alfred Clarence (1890–1983), Oceanographer, Physiologist
    Redfield, Alfred Guillou (1929–2019), biochemia (Physical biochemist)
    Redfield, Robert (1897–1958), antropolog kulturowy
  18. Obraz T.H. Mattesona(inne języki) (Edward Everett przemawia do ok. 160-ciu uczestników uroczystości. W najbliższym otoczeniu Williama Redfielda siedzą: Louis Agassiz – przewodniczący AAAS w 1851 roku (obok prezydium z kapeluszem na kolanie), Samuel H. Hammond(inne języki), Victor M. Rice(inne języki); zob. opis ilustracji w Commons)

Przypisy edytuj

  1. Remembering the 1821 Hurricane. [w:] Hurricaneville [on-line]. hurricaneville.com. [dostęp 2021-10-29]. (ang.).
  2. Robert Hare (Prof, of Chem. in the Univ. of Pennsylvania). Obiections to Mr Redfield's Theory of Storms. „American Journal of Science and Arts”. XLII (1), 1885. (ang.). 
  3. a b William C. Redfield 1789–1857. „Weatherwise”. 22 (6), s. 225-262, 1969; online: 08 Jul 2010. Taylor & Francis. DOI: 10.1080/00431672.1969.9932880. ISSN 0043-1672. (ang.). 
  4. a b c d e Peter Moore, ilustr. Gérard Dubois. The Dueling Weathermen of the 1800s. This bitter dispute set the stage for the modern weather forecast. „Nautilus”, June 4 2015. (ang.). 
  5. Origins: 1848-1899. [w:] AAAS > Archives [on-line]. [dostęp 2021-10-28].
  6. AAAS Presidents: William C. Redfield (1848), Joseph Henry (1849), Alexander Dallas Bache (1850), Louis Agassiz (1851). [w:] Strona internetowa AAAS [on-line]. AAAS. [dostęp 2021-10-28]. (ang.).
  7. a b c d e f g h Olmsted, Denison: Address on the scientific life and labors of William C. Redfield, A.M., first president of the American Association for the Advancement of Science: delivered before the Association at their Annual Meeting in Montreal, August 14, 1857. A. Hayes, New Haven, 1857. s. 1-34. (ang.).
  8. a b c d e William Charles Redfield, meteorologist paleontologist scientist. [w:] PRABOOK – Book of Works; Join the World Biographical Encyclopedia [on-line]. American Association for the Advancement of Science, United States, World Biographical Encyclopedia, Inc.. [dostęp 2021-11-03]. (ang.).
  9. Theophilus Redfield (1682 – 1759). [w:] WikiTree [on-line]. Interesting.com.inc. [dostęp 2021-11-04].
  10. John Alden. [w:] American Ancestors [on-line]. New England Historic Genealogical Society. All Rights Reserved, 1996–2020. [dostęp 2021-11-07]. (ang.).
  11. a b John Howard Redfield, red. William C. Redfield: Genealogical History of the Redfield Family in the United States. Uniwersytet Wisconsin – Madison: Munsell & Rowland, 1860, s. 107-108, 337.[1]
  12. a b c d e f g h Memoir of John Howard Redfield. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 47, s. 292-301, 1895. Academy of Natural Sciences. (ang.). 
  13. Sir Humphry Davy, red. John Davy: The Collected Works of Sir Humphry Davy (Austriacka Biblioteka Narodowa), Tom 7 z The Collectedphry Dav Works of Sir Humphry Davy, Sir Humy. Smith, Elder and Company, 1840 W formie cyfrowej: 12 Mar 2012.
  14. a b Peleg Redfield, Elizabeth Pratt. [w:] Our Family Tree; Branch: Ray's Extended Family Tree [on-line]. ourfamtree.org. [dostęp 2021-11-07]. (www.geni.com)
  15. a b c Harold L. Burstyn: Redfield, William C.. [w:] Encyclopedia.com [on-line]. [dostęp 2021-11-11]. (ang.).
  16. a b O. P. Hay. On Some Changes in the Names, Generic and Specific, of Certain Fossil Fishes. „The American Naturalist”. 33 (394), s. 783-792, Oct., 1899. Chicago Press for The American Society of Naturalists. (ang.). 
  17. Jack Newlon, Rob Spooner, Alicia Spooner; ed. Alicia Spooner; programming: Rick Duvall: Walk in the Water Steamship. [w:] U-S-History [on-line]. U-S-History.com. [dostęp 2021-11-27]. (ang.).
  18. Gregory P. Sandukas, Gently Down the Stream: How Exploding Steamboat Boilers in the 19th Century Ignited Federal Public Welfare Regulation, Harvard Law School, April 30, 2002[2]
  19. Wm. C. Redfield: Letter to the Secretary of the Treasury: On the History and Causes of Steamboat Explosions, and the Means of Prevention. W: United States. Dept. of the Treasury: 25th Congress, 3d Session, Doc. No. 21. Steam Engines: Letter from the Secretary of the Treasury, Transmitting, in Obedience to a Resolution of the House, of the 29th of June Last, Information in Relation to Steam Engines, &c 25th Cong., 3d sess. House. Doc. 21. T. anex (39 s): Letter-SteamEngines. New York: Thomas Allen, print. (BiblioBazaar), 1838 (2016), s. 472 (418). (Classic Reprint, Hardcover, January 25, 2019)
  20. Bernhardt III, John A., dc.contributor.advisor Friedel, Robert: The Practical Engineers' Rebellion: Evans Patent Safety Guard and the Failure of Scientific Technology in the Steam Boat Inspection Service, 1830-1862. [w:] Thesis [on-line]. Digital Repository at the University of Maryland (DRUM), 2009. s. 350. [dostęp 2021-11-26]. (ang.).(pdf)
  21. Peter Moore (University of Oxford): The Weather Experiment: The Pioneers who Sought to see the Future. Random House (reprint), 2015, s. ss 416; s.224. ISBN 1-4481-5597-5. (wyszukaj np. "and well-earned for him the title of “The Good Governor” applied to him in Dickens' Household Words")
  22. Jason Samenow (weather editor and Capital Weather Gang's chief meteorologist). The freak hurricane of 1821 and why it should worry every Mid-Atlantic and Northeast coastal resident. „The Washington Post”, October 2, 2014. washingtonpost.com. ISSN 0190-8286. (ang.). 
  23. Eric R. Miller (Weather Bureau Office, Madison, Wis). American Pioneers in Meteorology. „Monthly Weather Review”. 61 (7), s. 189–193, 01 Jul 1933. ISSN 0027-0644. (ang.). 
  24. Maxime Bôcher. The Meteorological Labors of Dove, Redfield and Espy. „Bulletin of the American Meteorological Society”. 46 (8), s. 448-452, August 1965. American Meteorological Society. ISSN 0003-0007. (ang.). 
  25. John D. Cox: Storm Watchers: The Turbulent History of Weather Prediction from Franklin's Kite to El Niño. John Wiley & Sons, 4 lis 2002, s. 252. ISBN 0-471-44486-3.
  26. Redfield, William C.. ART. IV.--Remarks on the prevailing Storms of the Atlantic coast, of the North American States. „American Journal of Science and Arts (1820-1879)”. 20 (1), s. 17, Jul 1831. ProQuest LLC. (ang.). 
  27. 185th Anniversary of Redfield’s article on hurricane circulation. [w:] Hurricane Research Division [on-line]. NOAA/OAR/Atlantic Oceanographic and Meteorological Laboratory, July 1, 2016. [dostęp 2021-11-27]. (ang.).
  28. red. Hurricane Research Division: 185th Anniversary of the Great Barbados hurricane. [w:] Strona internetowa NOAA/OAR/Atlantic Oceanographic and Meteorological Laboratory [on-line]. NOAA, August 10, 2016. [dostęp 2021-11-30]. (ang.).
  29. a b Robert Hamilton Vetch: Reid, William (1791-1858). [w:] Dictionary of National Biography, 1885-1900, Volume 47 [on-line]. Wikisource. [dostęp 2021-12-01]. (ang.).
  30. red.: Governor Reid and the Law of Storms. [w:] The Bermudian magazine [on-line]. The.Bermudian.com, September 16, 2013. [dostęp 2021-12-01]. (ang.).
  31. red.: The Good Governor. [w:] The Bermudian magazine [on-line]. The.Bermudian.com, April 5, 2018. [dostęp 2021-11-30]. (ang.).
  32. a b Search: Espy. „Journal of the Franklin Institute”, 1852. Pergamon Press. (ang.). 
  33. Jeff Haby: SKEW-T: A LOOK AT LCL. [w:] THE ULTIMATE WEATHER EDUCATION WEBSITE [on-line]. [dostęp 2021-12-06]. (ang.).
  34. Lifting condensation level. [w:] AMS Glossary ; Glossary of Meteorology [on-line]. [dostęp 2021-12-06]. (ang.).
  35. a b William C. Redfield: On Whirlwind Storms: With Replies to the Objections and Strictures of Dr. Hare. J.S. Redfield, 1842 i in., s. 70.
  36. Harold L. Burstyn. Early Explanations of the Role of the Earth's Rotation in the Circulation of the Atmosphere and the Ocean. „Isis (History of Science Society)”. 57 (2), s. 167-187, Summer, 1966. The University of Chicago Press. ISSN 0021-1753. (ang.). 
  37. a b Trochę historii. [w:] Geoinżynieria –> technologie modyfikowania pogody [on-line]. eternityandfingerprints.wordpress.com, 28 marca 2019. [dostęp 2021-12-04].
  38. Dr. William B. Ashworth, Jr., Consultant for the History of Science, Linda Hall Library and Associate Professor emeritus, Department of History, University of Missouri-Kansas City: Scientist of the Day – Denison Olmsted. [w:] Linda Hall Library; Science-Engineering-Technology [on-line]. Linda Hall Library, 5109 Cherry Street, Kansas City, June 18, 2021. [dostęp 2021-11-29]. (ang.).
  39. Denison Olmsted: Letters on Astronomy (Illustrated Edition). Echo Library; Reprint of an Earlier ed. edition, December 18, 2012, s. 300. ISBN 1-4068-0366-9.
  40. a b Mary C. Rabbitt: Geological Surveys Before the Civil War. [w:] U.S. Geological Survey Circular 1050 ; The United States Geological Survey: 1879-1989 [on-line]. U.S. Department of the Interior; U.S. Geological Survey, 1989. [dostęp 2021-12-09]. (ang.).
  41. W.C. Redfield. Some account of two visits to Mountains in Essex County New York in the years 1836 i 1837. „American Journal of Science: The First Scientific Journal in the United States : Devoted to the Geological Sciences and to Related Fields”. 33, s. 301-323, 1838 (w formie cyfrowej 2011). Laboratory. (ang.). 
  42. Tom Lecky: The Adirondacks, and Beyond Catalogue One. Riverrun books & manuscripts ; Hastings-on-Hudson, NY.
  43. Philip G. Terrie. The New York Natural History Survey in the Adirondack Wilderness, 1836-1840. „Journal of the Early Republic”. 3 (2), s. 185-206, Summer, 1983. University of Pennsylvania Press. DOI: 10.2307/3122797. (ang.). 
  44. Pete Nelson: David Henderson: The Prince of Adirondac. [w:] Adirondack Almanack – Online News Journal [on-line]. July 20, 2013. [dostęp 2021-12-07]. (ang.).
  45. a b c Paul Schaefer: Adirondack Explorations: Nature Writings of Verplanck Colvin. Syracuse University Press, 1 lip 1997, s. 254, seria: New York State Series. ISBN 0-8156-0631-1
  46. a b J. T. Headley: The Adirondack: Or, Life in the Woods. Baker and Scribner, 1849, s. 288.
  47. a b Jolanta A. Daszyńska, Od „Junto” do uniwersytetu – starania Beniamina Franklina o rozwój intelektualny społeczeństwa Pensylwanii (1727-1754), „ACTA UNIVERSITÄT IS LODZIENSIS” (57), 1996.
  48. Meks, WordPress: Junto Club. [w:] Strona internetowa Benjamin Franklin Historical Society [on-line]. Meks. Powered by WordPress. [dostęp 2021-12-15].
  49. W.C. Redfield. [w:] American Philosophical Society Member History [on-line]. American Philosophical Society. [dostęp 2021-12-15]. (ang.).
  50. a b About the Academy. [w:] Strona internetowa AAAS [on-line]. American Academy of Arts & Sciences. [dostęp 2021-12-14]. (ang.).
  51. Member Directory. [w:] Strona internetowa American Academy of Arts & Sciences [on-line]. AAAS. [dostęp 2021-12-13]. (ang.).
  52. Raymond L. Taylor. A Short History of AAAS Meetings in Philadelphia. „Science, New Series, Vol. 138”. 138 (3540), s. 599-602, Nov. 2, 1962. (ang.). 
  53. Origins: 1848-1899. [w:] Strona internetowa AAAS [on-line]. American Association for the Advancement of Science, United States. [dostęp 2021-12-08]. (ang.).
  54. American Association for the Advancement of Science. [w:] Strona internetowa American Institute of Physics [on-line]. AIP. [dostęp 2021-12-13]. (ang.).
  55. George Wise: Civic Astronomy [zasób elektroniczny : Albany's Dudley Observatory, 1852-2002]. Dordrecht: Springer Netherlands, 2015-12-30, s. 217. DOI: 10.1007/978-1-4020-2678-2. ISBN 978-90-481-6702-9.
  56. Carl Mayer: Steamer William C. Redfield Burns. [w:] The Hudson River Maritime Museum [on-line]. 4/28/2021. [dostęp 2021-11-13]. (ang.).
  57. Marcy Group (Highest Point: Mount Marcy, 5344 ft/1629 m). [w:] Strona internetowa [on-line]. Peakbagger.com. [dostęp 2021-11-11]. (ang.).
  58. Descendants of John Howard Redfield (1879-1944). [w:] WikiTree [on-line]. [dostęp 2021-09-13]. (ang.).
  59. Peleg Redfield 14 May 1762–26 May 1852 (Age 90) Killingworth, Middlesex, Connecticut, United States. [w:] Familysearch [on-line]. ancestors.familysearch.org. [dostęp 2021-11-07]. (ang.). ([https://www.findagrave.com/memorial/25431293/peleg-redfield Pioneers Cemetery. Manchester, Ontario County, New York, USA])
  60. L. Ray Sears, III: Sears Genealogical Catalogue – Descendants of Richard Sears Through 6 Generations; Descendants of Richard Sears of Yarmouth, Plymouth Colony, circa 1639, Generations 1-6 comprising over 5,000 of Richard's grandchildren; Vol I. Richard Sears and Dorothy Jones, Generation of 1-6. Yukon OK 73099: Sears Family Association (Lulu.com ), 2d Edition (13 lis 2019), s. 648.
  61. Dan (daniel at historicbuildingsct dot com): William Tully House (1750). [w:] Historic Buildings of Connecticut [on-line]. [dostęp 2021-11-11]. (ang.).
  62. Flora of Mount Desert island, Maine. [w:] BHL Biodiversity Heritage Library [on-line]. BHL. the world’s largest open access digital library for biodiversity literature and archives. [dostęp 2021-12-04]. (ang.).
  63. Cherry, Peter Peterson, b. 1848: The Portage Path. Wooster, Ohio: Akron, O. : The Western Reserve, 1911, s. 1-152. The Portage Path – Scholar's Choice Edition, Creative Media Partners, LLC, 2015
  64. Charles Bailey Redfield. [w:] The Club's historic membership roster, part II: Members joining 1870-1876 [on-line]. The Monday Evening Club (found. in Pittsfield, Massachusetts in 1869), Saturday, August 29, 2009. [dostęp 2021-12-03]. (ang.).
  65. Howell J. Harris. Inventing the U. S. Stove Industry, c.1815-1875: Making and Selling the First Universal Consumer Durable. „The Business History Review”. 82 (4 (A Special Issue on Salesmanship)), s. 701-733, Winter, 2008. The President and Fellows of Harvard College. (ang.). 
  66. Paul Schaefer (1908-1996). [w:] Adirondack Wild: Friends of the Forest Preserve, New York [on-line]. adirondackwild.org. [dostęp 2021-12-12]. (ang.).