Willy Claes
Willem Werner Hubert (Willy) Claes (ur. 24 listopada 1938 w Hasselt[1]) – belgijski i flamandzki polityk oraz samorządowiec, parlamentarzysta, wicepremier i minister w rządzie federalnym, w latach 1994–1995 sekretarz generalny NATO.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
24 listopada 1938 |
|---|---|
| Sekretarz generalny NATO | |
| Okres |
od 17 października 1994 |
| Poprzednik |
Sergio Balanzino (p.o.) |
| Następca |
Sergio Balanzino (p.o.) |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys
edytujPochodzi z rodziny muzyków, sam aktywnie udzielał się jako dyrygent[2]. W 1960 ukończył studia z nauk politycznych i dyplomacji na Vrije Universiteit Brussel[3][4]. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Belgijskiej Partii Socjalistycznej, szybko awansując w jej strukturach. W latach 1975–1977 pełnił funkcję jej przewodniczącego[5]. Po dokonanych w 1978 rozłamie w partii został członkiem flamandzkiej Partii Socjalistycznej[1].
Od 1964 zasiadał w radzie swojej rodzinnej miejscowości[3]. Między 1971 a 1994 był radnym Regionu Flamandzkiego (jako członek Cultuurraad i następnie Rady Flamandzkiej), a w latach 1968–1994 posłem do federalnej Izby Reprezentantów[1]. Wielokrotnie obejmował stanowiska rządowe. Był ministrem edukacji (1972–1973), ministrem spraw gospodarczych (1973–1974, 1977–1981, 1988–1992) i ministrem spraw zagranicznych (1992–1994). Sprawował również urząd wicepremiera (1979–1980, 1980–1981, 1988–1994)[1]. W latach 1992–1994 przewodniczył Partii Europejskich Socjalistów[4].
We wrześniu 1994 został wyznaczony na sekretarza generalnego NATO w miejsce zmarłego Manfreda Wörnera. Funkcję tę objął w następnym miesiącu[2]. Zrezygnował z tego stanowiska już w październiku następnego roku[3]. Był jednym z socjalistycznych polityków zamieszanych w skandal korupcyjny z końca lat 80., związany z zamawianiem śmigłowców Agusta A109. Został skazany za udział w tym procederze na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, orzeczono też m.in. czasowy zakaz pełnienia funkcji publicznych[3][6].
Zajmował później różne kierownicze stanowiska w przedsiębiorstwach i instytucjach (m.in. we Vlaamse Opera). W 2007 dołączył do rady dyrektorów belgijskiego oddziału Carrefoura[7].
Odznaczenia
edytuj- Komandor Orderu Leopolda[8]
- Krzyż Wielki Orderu Leopolda II[8]
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (Włochy, 1973)[9]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Willy Claes [online], vlaamsparlement.be [dostęp 2018-04-11] (niderl.).
- ↑ a b Willy Claes [online], nato.int [dostęp 2018-04-11] (ang.).
- ↑ a b c d Willy Claes, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2018-04-11] (ang.).
- ↑ a b Claes (Willy) [online], cvce.eu [dostęp 2018-04-11] (ang.).
- ↑ Leaders of Belgiums [online], zarate.eu [dostęp 2018-04-11] (ang.).
- ↑ Agusta-Dassault: hoe zat dat ook al weer? [online], standaard.be, 21 sierpnia 2012 [dostęp 2018-04-11] (niderl.).
- ↑ Willy Claes bestuurder bij Carrefour Belgium [online], demorgen.be, 4 maja 2007 [dostęp 2018-04-11] (niderl.).
- ↑ a b Willy Claes, dekamer.be [zarchiwizowane 2023-12-05] (niderl.).
- ↑ Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana, quirinale.it, 29 października 1973 [dostęp 2025-03-27] (wł.).