Wilmer Allison
Wilmer Lawson Allison Jr. (ur. 8 grudnia 1904 w San Antonio, zm. 20 kwietnia 1977 w Austin) – amerykański tenisista.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
8 grudnia 1904 |
| Data i miejsce śmierci |
20 kwietnia 1977 |
| Wzrost |
180 cm |
| Gra |
praworęczna, jednoręczny backhand |
| Gra pojedyncza | |
| Australian Open |
SF (1933) |
| Wimbledon |
F (1930) |
| US Open |
W (1935) |
| Gra podwójna | |
| Australian Open |
SF (1933) |
| Wimbledon |
W (1929, 1930) |
| US Open |
W (1931, 1935) |
W okresie II wojny światowej Allison służył w armii w stopniu pułkownika.
Kariera tenisowa edytuj
W 1927 roku został mistrzem akademickim USA w barwach uczelni stanowej Teksasu.
W grze pojedynczej wygrał w 1935 roku mistrzostwa USA (obecnie US Open), po pokonaniu w finale Sidneya Wooda. Rok wcześniej był uczestnikiem finału mistrzostw USA, kiedy to poniósł porażkę z Fredem Perrym. W 1930 roku awansował ponadto do finału Wimbledonu, gdzie przegrał z Williamem Tildenem.
Sukcesy odnosił Allison również w grze podwójnej. Dwukrotnie zwyciężył w Wimbledonie Johnem Van Rynem w 1929 i 1930 roku, a także dwa razy para Allison–Van Ryn zdobyła mistrzowski tytuł podczas mistrzostw USA, w 1931 i 1935 roku. Allison ponadto, z Van Rynem, w 1930, 1932, 1934 i 1936 dochodził do finału debla mistrzostw USA oraz w 1935 roku do finału Wimbledonu.
W grze mieszanej Allison wywalczył w 1930 roku mistrzostwo USA w parze z Edith Cross. Rok później dotarł do finału zawodów, wspólnie z Anną McCune Harper.
W latach 1928–1936 Allison klasyfikowany był w czołowej dziesiątce zawodników amerykańskich, w tym jako nr 1. w 1934 i 1935 roku.
Allison w parze z Van Rynem dla reprezentacji USA w Pucharze Davisa rozegrali 24 pojedynki. Lata 30. były w tenisie światowym okresem dominacji Francuzów, w pojedynkach deblowych jednak Alison z Van Rynem skutecznie z nimi rywalizowali – pokonali w 1929 roku parę Jean Borotra–Henri Cochet, a w 1932 roku Henri Cochet–Jacques Brugnon. Były to finały Pucharu Davisa, i w obu przypadkach ostateczny triumf, dzięki skuteczniejszej grze pojedynczej, przypadał Francuzom.
W Pucharze Davisa Allison występował również w grze pojedynczej. Łącznie (uwzględniając singel i debel) rozegrał 44 mecze, z których 32 wygrał.
W 1963 roku został uhonorowany miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.
Finały w turniejach wielkoszlemowych edytuj
Gra pojedyncza (1–2) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 1930 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  William Tilden
|
3:6, 7:9, 4:6 |
| Finalista | 2. | 1934 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta |  Fred Perry
|
4:6, 3:6, 6:1, 6:8 |
| Zwycięzca | 1. | 1935 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | Sidney Wood
|
6:2, 6:2, 6:3 |
Gra podwójna (4–5) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1929 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | John Van Ryn
|
Ian Collins Colin Gregory
|
6:4, 5:7, 6:3, 10:12, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 1930 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | John Van Ryn
|
John Doeg George Lott
|
6:3, 6:3, 6:2 |
| Finalista | 1. | 1930 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | John Van Ryn
|
John Doeg George Lott
|
6:8, 3:6, 6:3, 15:13, 4:6 |
| Zwycięzca | 3. | 1931 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | John Van Ryn
|
Berkeley Bell Gregory Mangin
|
6:4, 6:3, 6:2 |
| Finalista | 2. | 1932 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | John Van Ryn
|
Keith Gledhill Ellsworth Vines
|
4:6, 3:6, 2:6 |
| Finalista | 3. | 1934 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | John Van Ryn
|
George Lott Lester Stoefen
|
4:6, 7:9, 6:3, 4:6 |
| Finalista | 4. | 1935 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | John Van Ryn
|
 Jack Crawford Adrian Quist
|
3:6, 7:5, 2:6, 7:5, 5:7 |
| Zwycięzca | 4. | 1935 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | John Van Ryn
|
Don Budge Gene Mako
|
6:2, 6:3, 2:6, 3:6, 6:1 |
| Finalista | 5. | 1936 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | John Van Ryn
|
Don Budge Gene Mako
|
4:6, 2:6, 4:6 |
Gra mieszana (1–1) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1930 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | Edith Cross
|
Marjorie Morrill Frank Shields
|
6:4, 6:4 |
| Finalista | 1. | 1931 | U.S. National Championships, Nowy Jork | Trawiasta | Anna McCune Harper
|
Betty Nuthall George Lott
|
3:6, 3:6 |
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie International Tennis Hall of Fame