Wincenty Gajewski
Wincenty Gajewski z Błociszewa herbu Ostoja (zm. przed 1564 r.) – dziedzic Gaju i Grabianowa oraz części dóbr w Błociszewie.
 Herb Ostoja | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data śmierci |
przed 1564 |
| Ojciec |
Piotr Błociszewski |
| Matka |
Małgorzata Strzępińska |
| Żona |
Anna Strzedzewska, Zofia Sepińska |
| Dzieci |
Katarzyna Koszutska, Anna Cielecka, Łucja Maniecka, Magdalena Brodzka, Zofia Piotrkowska, Erazm, Jan i Gabriel |
| Rodzeństwo |
Jakub Błociszewski |
Życiorys edytuj
Wincenty Gajewski pochodził z Błociszewa w Wielkopolsce. Jego ojcem był Piotr Błociszewski a dziadem Mikołaj z Błociszewa. Miał brata rodzonego Jakuba. Był dziedzicem Gaju i Grabianowa. Przed rokiem 1520 odbudował spustoszoną wieś Gaj i uczynił zeń swą główną siedzibę, od której począł pisać się Gajewskim[1]. W związki małżeńskie wstępował dwukrotnie. Jego pierwszą żoną była Anna Strzedzewska, której zapisał w 1531 roku posag na połowie Gaju w wysokości 90 grzywien[2]. Drugą jego małżonką była Zofia, córka Jana Sepińskiego, której zapisał w roku 1532 na połowie wsi Gaj 150 grzywien posagu[3]. Z tego związku Wincenty Gajewski miał kilkoro dzieci: Katarzynę Koszutską, Zofia Piotrkowską, Łucję Maniecką (babkę bpa Andrzeja Szołdrskiego)[1], Annę Cielecką, Magdalena Brodzką, Erazma, burgrabiego kościańskiego, Jana, sędziego poznańskiego i Gabriela. Był w posiadaniu części Błociszewa. W roku 1551 kwitował Piotra, Bartłomieja, Jana i Mikołaja Błociszewskich z sumy 40 grzywien, które miał wyderkowane na 2 łanach w Błociszewie[4]. Z tymi Błociszewskimi procesował się w roku 1558 m.in. o oprawę ich wspólnej babki, nie żyjącej Doroty Jeżewskiej, na częściach Błociszewa i Grabionowa[5]. Wincenty Gajewski nie żył już w roku 1564, kiedy jego synowie Jan, Erazm i Gabriel zostali pozwani przez Piotra, Bartłomieja i Mikołaja, braci Błociszewskich[6]. Od Wincentego Gajewskiego pochodzą Gajewscy herbu Ostoja.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Z. Cieplucha: Z przeszłości ziemi Kościańskiej. Kościan: Z. Cieplucha, 1929, s. 121, 144.
- ↑ Teki Dworzaczka - Regesty > Grodzkie i ziemskie > Poznań > Rezygnacje > XVI wiek - 6592 (Nr. 1393) 1531
- ↑ Teki Dworzaczka - Regesty > Grodzkie i ziemskie > Poznań > Rezygnacje > XVI wiek- 6856 (Nr. 1393) 1532
- ↑ Teki Dworzaczka - Regesty > Grodzkie i ziemskie > Kościan > Inskrypcje - 1525 (Nr. 235) 1551
- ↑ Teki Dworzaczka - Regesty > Grodzkie i ziemskie > Kościan > Inskrypcje - 1810 (Nr. 238) 1558
- ↑ Teki Dworzaczka - Regesty > Grodzkie i ziemskie > Kościan > Inskrypcje - 2244 (Nr. 242) 1564
Bibliografia edytuj
- Teki Dworzaczka. Materiały historyczno-genealogiczne do dziejów szlachty wielkopolskiej XV-XX w., Biblioteka Kórnicka PAN, Kórnik-Poznań 1995–2019 - Teki Dworzaczka.
- Z. Cieplucha, Z przeszłości ziemi Kościańskiej, Kościan 1929.
- K. Niesiecki, Herbarz polski Kaspra Niesieckiego, t. 4.
- A. Boniecki, Herbarz Polski, t. 5.