Wincenty Tymieniecki

biskup łódzki

Wincenty Tymieniecki (ur. 3 kwietnia 1871 w Piotrkowie Trybunalskim, zm. 10 sierpnia 1934 w Łodzi) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny łódzki w latach 1921–1934.

Wincenty Tymieniecki
Ilustracja
In sudore vultus
W pocie czoła
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

3 kwietnia 1871
Piotrków Trybunalski

Data i miejsce śmierci

10 sierpnia 1934
Łódź

Biskup diecezjalny łódzki
Okres sprawowania

1921–1934

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

6 stycznia 1895

Nominacja biskupia

11 kwietnia 1921

Sakra biskupia

29 czerwca 1921

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

29 czerwca 1921

Konsekrator

Aleksander Kakowski

Współkonsekratorzy

Stanisław Zdzitowiecki
Henryk Przeździecki

Grób biskupa Wincentego Tymienieckiego w krypcie katedry łódzkiej
Tablica upamiętniająca biskupa Wincentego Tymienieckiego w obejściu archikatedry łódzkiej

Życiorys edytuj

Urodził się 3 kwietnia 1871 w Piotrkowie Trybunalskim[1]. W 1891 wstąpił do seminarium duchownego w Warszawie, a 6 stycznia 1895 otrzymał święcenia kapłańskie. Najpierw posługiwał w Skierniewicach. Stąd, jako wikariusz, skierowany ok. połowy listopada 1895 r. do parafii Podwyższenia Świętego Krzyża w Łodzi[2].

W czasie I wojny światowej został wiceprezesem Komitetu Niesienia Pomocy Biednym w Łodzi[3], był pełnomocnikiem Obywatelskiego Komitetu Wykonawczego Obrony Państwa na miasto Łódź i wiceprzewodniczącym Obywatelskiego Komitetu Obrony Państwa na województwo łódzkie w 1920[4].

Od czasu powołania diecezji łódzkiej 10 grudnia 1920 pełnił funkcję wikariusza generalnego. Bullą papieską z 11 kwietnia 1921 został powołany na pierwszego biskupa diecezjalnego diecezji łódzkiej. Sakrę biskupią przyjął 29 czerwca 1921. Konsekrował go kardynał Aleksander Kakowski[potrzebny przypis]. Na zawołanie biskupie przyjął słowa „In sudore vultus” (W pocie czoła)[5]. Zorganizował kurię, seminarium duchowne, sąd kościelny oraz kapitułę katedralną. Rozwinął działalność charytatywną i oświatową wśród robotników.

Został pochowany w krypcie łódzkiej katedry.

Odznaczenia, upamiętnienie edytuj

Dekretem z 2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[6].

Otrzymał również Złotą Odznakę Honorową Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej I stopnia[7].

Jego imieniem nazwano dawną ulicę Emilii w Łodzi[8].

Przypisy edytuj

  1. P. Zwoliński. Biskup Wincenty Tymieniecki i jego inicjatywy społeczno-dobroczynne – przyczynek do biografii. „Łódzkie Studia Teologiczne”. 17, s. 447, 2008. ISSN 1231-1634. [dostęp 2021-06-12].  W akcie chrztu widnieje data 15 marca 1871 (Skan aktu chrztu; nr 281. genealodzy.pl. [dostęp 2021-06-12].), podawana jest również data 19 marca 1871 (P. Nitecki: Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999. Słownik biograficzny. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 2000, kol. 457. ISBN 83-211-1311-7.).
  2. Z miasta i Okolic. Zmiany w duchowieństwie. „Tydzień”. Rok XXIII (nr 48), s. 3, 1895-12-13. M. Dobrzański (red.). Petroków (Piotrków Trybunalski): M. Dobrzański. [dostęp 2016-10-02].  [Datę wydania gazety wydrukowano błędnie jako 1 (13) Grudnia 1895 r. W rzeczywistości wydanie ukazało się 19 listopada?/1 grudnia 1895]
  3. J. Sosnowska, Komitet Obywatelski Niesienia Pomocy Biednym w Łodzi – organizacja, struktura, zadania w początkowym okresie I wojny światowej (1914–1915), „Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku”, T. 20, 2018, s. 68–88, DOI10.18778/2080-8313.20.03, ISSN 2450-6796 [dostęp 2019-07-20].
  4. Obrona państwa w 1920 roku, Warszawa 1923, s. 304.
  5. A. Ziółkowska: Diecezja łódzka i jej biskupi. Łódź: Diecezjalne Wydawnictwo Łódzkie, 1987, s. 23. ISBN 83-85022-00-7.
  6. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 21. [dostęp 2015-04-06].
  7. Piętnastolecie L. O. P. P.. Warszawa: Wydawnictwo Zarządu Głównego Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, 1938, s. 290. [dostęp 2019-11-11].
  8. Łódź – Ulica Tymienieckiego Wincentego, bp. fotopolska.eu. [dostęp 2022-02-06].

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj