Wincenty Tymieniecki
Wincenty Tymieniecki (ur. 19 marca 1871 w Piotrkowie Trybunalskim[1], zm. 10 sierpnia 1934 w Łodzi) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny łódzki w latach 1921–1934.
| ||
| ||
| ||
| Kraj działania | Polska | |
| Data i miejsce urodzenia | 19 marca 1871 Piotrków Trybunalski | |
| Data i miejsce śmierci | 10 sierpnia 1934 Łódź | |
| Biskup diecezjalny łódzki | ||
| Okres sprawowania | 1921–1934 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Prezbiterat | 6 stycznia 1895 | |
| Nominacja biskupia | 11 kwietnia 1921 | |
| Sakra biskupia | 29 czerwca 1921 | |
| Odznaczenia | ||
| ||
| |||||||||
| Data konsekracji | 29 czerwca 1921 | ||||||||
| Konsekrator | Aleksander Kakowski | ||||||||
| Współkonsekratorzy | Stanisław Zdzitowiecki Henryk Przeździecki | ||||||||
| |||||||||
ŻyciorysEdytuj
W 1891 wstąpił do seminarium duchownego w Warszawie, a 6 stycznia 1895 otrzymał święcenia kapłańskie. Najpierw posługiwał w Skierniewicach. Stąd, jako wikariusz, skierowany ok. połowy listopada 1895 r. do parafii Podwyższenia Świętego Krzyża w Łodzi[2].
W czasie I wojny światowej został wiceprezesem Komitetu Niesienia Pomocy Biednym w Łodzi[3], był pełnomocnikiem Obywatelskiego Komitetu Wykonawczego Obrony Państwa na miasto Łódź i wiceprzewodniczącym Obywatelskiego Komitetu Obrony Państwa na województwo łódzkie w 1920[4].
Od czasu powołania diecezji łódzkiej 10 grudnia 1920 pełnił funkcję wikariusza generalnego. Bullą papieską z dnia 11 kwietnia 1921 został powołany na pierwszego biskupa diecezjalnego diecezji łódzkiej. Sakrę biskupią przyjął 29 czerwca 1921 z rąk kard. Aleksandra Kakowskiego. Zorganizował kurię, seminarium duchowne, sąd kościelny oraz kapitułę katedralną. Rozwinął działalność charytatywną i oświatową wśród robotników.
Został pochowany w krypcie bazyliki archikatedralnej św. Stanisława Kostki w Łodzi.
OdznaczeniaEdytuj
Dekretem z 2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[5].
Otrzymał również Złotą Odznakę Honorową Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej I stopnia[6].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Skan aktu chrztu; nr 281, portal „Genealodzy.pl”.
- ↑ Z miasta i Okolic. Zmiany w duchowieństwie. „Tydzień”. Rok XXIII (nr 48), s. 3, 1895-12-13. M. Dobrzański (red.). Petroków (Piotrków Trybunalski): M. Dobrzański. [dostęp 2016-10-02]. [Datę wydania gazety wydrukowano błędnie jako 1 (13) Grudnia 1895 r. W rzeczywistości wydanie ukazało się 19 listopada?/ 1 grudnia 1895]
- ↑ J. Sosnowska, Komitet Obywatelski Niesienia Pomocy Biednym w Łodzi – organizacja, struktura, zadania w początkowym okresie I wojny światowej (1914–1915), „Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku”, T. 20, 2018, s. 68–88, DOI: 10.18778/2080-8313.20.03, ISSN 2450-6796 [dostęp 2019-07-20].
- ↑ Obrona państwa w 1920 roku, Warszawa 1923, s. 304.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 21. [dostęp 2015-04-06].
- ↑ Piętnastolecie L. O. P. P.. Warszawa: Wydawnictwo Zarządu Głównego Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, 1938, s. 290. [dostęp 2019-11-11].
BibliografiaEdytuj
- Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999, Henryk Gulbinowicz, Warszawa: Pax, 2000, ISBN 83-211-1311-7, OCLC 189782455.
- Przemysław Waingartner, Biskup „czerwonej” Łodzi; [w:] „Polska. Dziennik Łódzki”, wyd. A, 5-6 IV 2008, nr ..?.., s. 26.
- Gronczewska Anna, Dobry ojciec łódzkich robotników. 90-lecie archidiecezji łódzkiej; [w:] „Kocham Łódź” (dod. do „Polska. Dziennik Łódzki”), 3 XII 2010, nr 106, s. 5.
- Pasterz „polskiego Manchesteru”. Wincenty Tymieniecki (1871–1934); [w:] Budziarek Marek, Łodzianie; Łódź 2000, s. 32–35.
- Skan aktu chrztu; nr 281, portal „Genealodzy.pl”.
Linki zewnętrzneEdytuj
- Wincenty Tymieniecki w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2010-12-06]