Witalij Sołomin

radziecki i rosyjski aktor

Witalij Miefodjewicz Sołomin (ros. Виталий Соломин, ur. 12 grudnia 1941 w Czycie, zm. 27 maja 2002 w Moskwie) – radziecki i rosyjski aktor filmowy i teatralny, znany najbardziej z roli doktora Watsona w jedenastu częściach Przygód Sherlocka Holmesa i doktora Watsona (1979-1986) w reżyserii Igora Maslennikowa.

Witalij Sołomin
Imię i nazwisko

Witalij Miefodjewicz Sołomin

Data i miejsce urodzenia

12 grudnia 1941
Czyta

Data i miejsce śmierci

27 kwietnia 2002
Moskwa

Zawód

aktor filmowy i teatralny

Współmałżonek

Marija Antoninowna Sołomina (z d. Leonidowa)

Odznaczenia
Ludowy Artysta RFSRR
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order „Znak Honoru”

Młodszy brat Jurija Sołomina

Życiorys

edytuj

Witalij Sołomin urodził się w rodzinie zawodowych muzyków. W dzieciństwie uczył się grać na pianinie, ale był szczególnie uzdolniony pod względem matematyki, gimnastyki, akrobatyki i boksu.

Idąc śladem starszego brata Jurija i będąc popieranym przez ojca, Witalij postanowił zostać aktorem. W 1959 został przyjęty do szkoły teatralnej, gdzie uczył go Nikołaj Annienkow, a później Boris Kazanski. Na drugim roku Witalij zaproszony został na próby i odgrywał swe pierwsze role w Teatrze Małym. Po ukończeniu studiów został aktorem w tym teatrze. Na krótki czas (1987–1989) Sołomin przeszedł do Teatru im. Mossowieta, gdzie zagrał w sztuce Wiktora Astafjewa Smutny kryminał. Wróciwszy do Teatru Małego, wystawił sztukę opartą na jednym z dzieł Aleksandra Nikołajewicza Ostrowskiego.

W 1960 Witalij Sołomin zaczął grać w filmach. Zadebiutował w filmie Starsza siostra, gdzie zagrał rolę Kiriłła. Następnie przyjął rolę Żenii w filmie Kobiety. Zagrał również w Dauriji (1971) Wiktora Triegubowicza, opowiadającej o losach zabajkalskich Kozaków w czasach rewolucji październikowej i wojny domowej.

Często grał w filmach Igora Maslennikowa. W 1982 zagrał w Damie pikowej, a w 1985 w Zimowej wiśni. Rosjanie pamiętają go jednak przede wszystkim jako pomocnika najsłynniejszego detektywa wszech czasów w jedenastu częściach Przygód Sherlocka Holmesa i doktora Watsona (1979–1986) w reżyserii Maslennikowa. Brał udział w nagraniu programu telewizyjnego Markiza.

Chorował na serce. 24 kwietnia na scenie Teatru Małego w pierwszym akcie spektaklu Witalij Sołomin zasłabł, po czym został przewieziony do szpitala, gdzie 27 maja zmarł. Pochowany został w Moskwie na cmentarzu Wagańkowskim.

Rodzina

edytuj
  • Pierwsza żona: aktorka Natalja Władimirowna Rudna (1960-1962, rozwód)
  • Druga żona: Marija Antoninowa Leonidowa (od 1970 do jego śmierci), córki: Anastasija i Jelizawieta

Nagrody

edytuj
  • Order „Za zasługi dla Ojczyzny” stopień IV (25 października 1999) - za wybitne zasługi dla rozwoju krajowej kultury teatralnej, w związku z 175. rocznicą Państwowego Akademickiego Teatru Małego w Rosji
  • Zasłużony Artysta RFSRR (1974)
  • Ludowy Artysta Federacji Rosyjskiej (3 lutego 1992)
  • Złoty Medal A. D. Popowa za rolę w sztuce Lubow Jarowaja (1977)
  • Nagroda Władz Moskwy (1998)
  • Krajowa Nagroda Telewizyjna „TEFI” (2004)

Linki zewnętrzne

edytuj