Witold Stanisław Czapski ps. „Ciszewski”, „Kierzkowski” (ur. 23 grudnia 1872[1], zm. 6 grudnia 1945[2][3]) – polski inżynier kolejowy, urzędnik ministerialny w II RP, działacz konspiracji podczas II wojny światowej.

Witold Stanisław Czapski
Ilustracja
Data urodzenia

23 grudnia 1872

Data śmierci

6 grudnia 1945

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

urzędnik

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

inżynier

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (II RP, nadany dwukrotnie) Wielki Oficer Orderu Korony Rumunii

Życiorys edytuj

Urodził się 23 grudnia 1872 w Nowogródzkiem jako syn Adolfa i Marii z Kieszkowskich[4]. Ukończył gimnazjum klasyczne w Słucku, następnie w Petersburgu uniwersytet i Instytut Inżynierów Komunikacji[1]. W 1905 uczestniczył w akcji wprowadzania języka polskiego na kolejach w byłym Królestwie Kongresowym[4].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został urzędnikiem Ministerstwa Komunikacji, w którym pełnił funkcje dyrektora departamentu (od kwietnia 1921), podsekretarza stanu (od października 1928) i wiceministra[5]. Członek Rady Głównej Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej (L.O.P.P.). Opublikował pracę pt. Sprawność kolei polskich w świetle statystyki własnej i zagranicznej (1924)[6].

Po wybuchu II wojny światowej i nastaniu okupacji niemieckiej ziem polskich pełnił funkcję szefa utworzonego w 1941 Departamentu Komunikacji w ramach Delegatury Rządu na Kraj[7][8]. 13 lipca 1942 został aresztowany przez Niemców. Po zwolnieniu 13 września 1942 kontynuował działalność na poprzednio zajmowanym stanowisku w konspiracji. Departament Komunikacji został zlikwidowany w czerwcu 1945 w mieszkaniu W. Czapskiego w Milanówku[9].

Od 10 października 1903 był mężem Marii Werner (zm. 1942).

Pochowany razem z żoną na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 290-3-5)[2].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 117.
  2. a b Cmentarz Stare Powązki: HANIUTKA CZAPSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-08-08].
  3. Polski Petersburg [online], www.polskipetersburg.pl [dostęp 2020-08-08].
  4. a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 117. [dostęp 2020-08-08].
  5. Przebudowa węzła warszawskiego posuwa się naprzód. „Gazeta Handlowa”, s. 1, Nr 216 z 20 września 1929. 
  6. Informacja. „Inżynier Kolejowy”, s. 1, Nr 4 z grudnia 1924. 
  7. Waldemar Grabowski: Z dziejów Delegatury Rządu RP na Kraj. klub-generalagrota.pl. [dostęp 2015-09-27].
  8. Polska Podziemna. Delegatura Rządu na Kraj. Biuro Delegata Rządu. Część III. Departamenty prowadzące działalność w sferze gospodarki i przemysłu. XI. Departament Komunikacji „Ruch”, „Most”, „590/K”. dws-xip.pl. [dostęp 2015-09-26].
  9. Waldemar Grabowski: Polskie Państwo Podziemne po upadku Powstania Warszawskiego. podkowianskimagazyn.pl. [dostęp 2015-09-27].
  10. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 17.
  11. M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 346 „za zasługi na polu pracy państwowej”.
  12. M.P. z 1933 r. nr 110, poz. 139.

Bibliografia edytuj