Witold Marian Król (ur. 30 kwietnia 1938 w Warszawie[1]) – polski technik, działacz opozycji w okresie PRL.

Witold Król
Data i miejsce urodzenia

30 kwietnia 1938
Warszawa

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności

Życiorys edytuj

Ukończył w 1980 przyzakładowe technikum dla pracujących. Od 1968 do czasu przejścia na emeryturę w 1994, był zatrudniony w Zakładach Metalowych Łucznik[1].

W 1980 wstąpił do „Solidarności”, był wiceprzewodniczącym komisji zakładowej, delegatem na I KZD w Gdańsku i członkiem komisji krajowej NSZZ „S”[1]. Po wprowadzeniu stanu wojennego został internowany na okres od grudnia 1981 do lipca 1982, przetrzymywano go w ośrodkach odosobnienia w Strzebielinku i Białołęce, gdzie uczestniczył w kilkudniowym proteście głodowym. Po zwolnieniu kontynuował działalność opozycyjną jako przewodniczący nielegalnej TKZ w swoim miejscu pracy, wydawał drugoobiegowe pismo „Solidarni”. W listopadzie 1983 został tymczasowo aresztowany, zwolnienie uzyskał w lipcu 1984 w związku z amnestią[1][2]. Był następnie przewodniczącym Tymczasowej Komisji Międzyzakładowej NSZZ „S” i przewodniczącym radomskiej RKW[1], a także wydawcą niezależnego periodyku „Wolny Robotnik”[2]. W dalszym ciągu objęty represjami z przyczyn politycznych, m.in. wielokrotnie zatrzymywany, a także pięciokrotnie karany grzywną przez kolegium ds. wykroczeń. W 1988 stanął na czele MKR „S” Ziemia Radomska, a rok później dołączył do Komitetu Obywatelskiego[1].

Na początku lat 90. działał w ROAD i Unii Demokratycznej, w latach 1990–1994 był radnym Radomia[1].

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj