Witold Kuczewski (podpułkownik)

oficer Wojska Polskiego

Witold Kuczewski, także Witold Poraj-Kuczewski lub Witold Kuczewski-Poraj[a], herbu Poraj (ur. 14 maja 1876, zm. 1953[1]) – podpułkownik artylerii Wojska Polskiego.

Witold Kuczewski
podpułkownik artylerii podpułkownik artylerii
Data urodzenia

14 maja 1876

Data śmierci

1953

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

4 Dywizjon Artylerii Konnej
10 Dywizjon Artylerii Konnej
2 Pułk Artylerii Konnej
24 pułk artylerii polowej

Stanowiska

dowódca dywizjonu artylerii
inspektor
dowódca pułku artylerii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Życiorys edytuj

Był oficerem cesarskiej i królewskiej armii. Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości dekretem Wodza Naczelnego Józefa Piłsudskiego z 5 marca 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 maja 1917[2]. W czerwcu 1919 roku został dowódcą 4 dywizjonu artylerii konnej[3]. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Od 29 sierpnia 1920 roku był okręgowym inspektorem artylerii przy Dowództwie Okręgu Generalnego „Kielce”[4].

19 marca 1921 roku został przeniesiony do 2 pułku artylerii konnej we Lwowie na stanowisko dowódcy[5]. Został dowódcą 24 pułku artylerii polowej, sformowanego 9 października 1921 w Jarosławiu[potrzebny przypis]. W kwietniu 1922 roku został organizatorem i pierwszym dowódcą 10 dywizjonu artylerii konnej w Jarosławiu[6]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 1. lokatą w korpusie oficerów artylerii[7]. W 1924 roku był komendantem Komendy Uzupełnień Koni nr 20 w Gnieźnie, pozostając oficerem nadetatowym 10 dak[8]. Z dniem 15 czerwca 1925 roku został przeniesiony do 8 pułku artylerii polowej w Płocku na stanowisko zastępcy dowódcy pułku z jednoczesnym pozostawieniem na kursie dowódców pułków w Szkole Strzelania Artylerii w Toruniu do 1 października[9]. Od 21 października 1926 do stycznia 1927 ponownie został dowódcą 4 dywizjonu artylerii konnej, stacjonującego w garnizonie Suwałki. Później został przeniesiony w stan spoczynku. W 1928, jako emerytowany oficer zamieszkiwał w Płocku[10].

Uwagi edytuj

  1. W dekrecie Naczelnego Wodza z 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego jako Witold Poraj-Kuczewski. W ewidencji wojskowej Roczników Oficerskich II Rzeczypospolitej jego tożsamość była podawana jako Witold Kuczewski.

Przypisy edytuj

  1. Kazimierz Askanas, Sztuka Płocka, Towarzystwo Naukowe Płockie, 1985, s. 298
  2. 911. Dekret. „Dziennik Rozkazów Wojskowych”, s. 724, Nr 29 z 15 marca 1919. 
  3. Władysław Łubieński, Zarys historji wojennej 4-go Dywizjonu Artylerii Konnej, Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, Warszawa 1929, s. 6.
  4. Rozkaz Nr 80 Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce” z 29 sierpnia 1920 roku, pkt 969.
  5. Rozkaz Nr 34 Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce” z 19 marca 1921 roku, pkt 969.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 810, 813.
  7. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 187.
  8. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 729, 737, 1355.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 63 z 11 czerwca 1925 roku, s. 317.
  10. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 893.

Bibliografia edytuj