Wiwera indyjska[17], cyweta indyjska, cybeta (Viverra zibetha) – gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny wiwer (Viverrinae) w obrębie rodziny wiwerowatych (Viverridae).

Wiwera indyjska
Viverra zibetha[1]
Linnaeus, 1758[2]
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Podrząd

kotokształtne

Rodzina

wiwerowate

Podrodzina

wiwery

Rodzaj

wiwera

Gatunek

wiwera indyjska

Podgatunki
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[16]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Taksonomia edytuj

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1758 roku szwedzki przyrodnik Karol Linneusz nadając mu nazwę Viverra zibetha[2]. Holotyp pochodził z Indii[18]. Podstawowe dane taksonomiczne podgatunków (oprócz nominatywnego) przedstawia poniższa tabelka:

Podgatunek Oryginalna nazwa Autor i rok opisu Miejsce typowe
V. z. expectata Viverra zibetha expectata Colbert & Hooijer, 1953 Plejstocen; Yenchingkou, Syczuan, Chińska Republika Ludowa[19].
V. z. hainana Viverra zibetha hainana Wang & Xu, 1983 Hajnan[20].
V. z. pruinosus Viverra zibetha pruinosa Wroughton, 1917 Thaget, rzeka Taninthayi, Taninthayi[21].
V. z. sigillata Viverra zibetha sigillata H.C. Robinson & Kloss, 1920 Bang Nara, Patani, Malezja[22].
V. z. surdaster Viverra zibetha surdaster O. Thomas, 1927 Xieng Khouang, Laos[23].

Ważność V. tainguensis jest dyskusyjna; uznano ją za synonim V. zibetha[24]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają sześć podgatunków[24].

Etymologia edytuj

  • Viverra: łac. viverra „fretka”[25].
  • zibetha: fr. civette „cyweta”, od wł. zibetto „cyweta”, od arab. zabbad „perfumy uzyskane z małego kota”[26].
  • expectata: łac. exspectatus „oczekiwany, witany”, od exspectare „mieć nadzieję”, od spectare „rozważać”[27].
  • hainana: Hajnan, Chińska Republika Ludowa[28].
  • pruinosus: łac. pruinosus „oszroniony, zimny”, od pruina „szron”[29].
  • sigillata: łac. sigillatus „ozdobiony małymi kształtami”, od sigilla „obraz, figurka, znak”, od signum „znak”; przyrostek zdrabniający -illa[30].
  • surdaster: łac. surdaster „trochę głuchy, słabo słyszący”, od surdus „cichy, niewrażliwy, głuchy”[31].

Zasięg występowania edytuj

Wiwera indyjska występuje w południowej, południowo-wschodniej i wschodniej Azji zamieszkując w zależności od podgatunku[24]:

Introdukowany na Andamany[24].

Morfologia edytuj

Długość ciała (bez ogona) 75–85 cm, długość ogona 38–49,5 cm, długość ucha 4,7–5,2 cm, długość tylnej stopy 10,9–14 cm; masa ciała 8–9 kg[32]. Umaszczenie żółtawobrunatne z rudymi plamami, z ciemną pręgą wzdłuż grzbietu, na ogonie i szyi biało-czarne pasy. Sierść długa. Na części ogonowej ciemne pierścienie.

Tryb życia edytuj

Zamieszkuje lasy i zarośla. Zwierzę wszystkożerne, polowanie w nocy, żywi się ptakami, ssakami, rybami, wężami, krabami, jajami, a także owocami i korzonkami.

Znaczenie edytuj

Bywa hodowana dla cywetu – substancji zapachowej wykorzystywanej w przemyśle perfumeryjnym.

Uwagi edytuj

  1. Niepoprawna późniejsza pisownia Viverra zibetha expectata Colbert & Hooijer, 1953.

Przypisy edytuj

  1. Viverra zibetha, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758, s. 44. (łac.).
  3. J.G. Fischer von Waldheim: Zoognosia tabulis synopticis illustrata, in usum praelectionum Academiae imperialis medico-chirugicae mosquensis edita. Cz. 3. Mosquae: Nicolai S. Vsevolozsky, 1814, s. xii, 207. (łac.).
  4. J.E. Gray: Spicilegia zoologica; or, original figures and short systematic descriptions of new and unfigured animals. Cz. 2. London: Treüttel, Würtz & Co. & Wood, 1830, s. ryc. 8. (ang.).
  5. a b B.H. Hodgson. On the Civet of the continent of India,Viverra Orientalis. Hodie melanurus. „Calcutta journal of natural history, and miscellany of the arts and sciences in India”. 2, s. 47, 1841. (ang.). 
  6. B.H. Hodgson. New species of Rhisomys discovered in Nepal. „Calcutta journal of natural history, and miscellany of the arts and sciences in India”. 2, s. 62, 1841. (ang.). 
  7. R. Swinhoe. Extracts from letters from, addressed to Dr. J. E. Gray.. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1864, s. 379, 1864. (ang.). 
  8. P. Matschie: Carnivora. W: Wissenschaftliche Ergebnisse der Expedition Filchner nach China und Tibet, 1903-1905. Zoologische Sammlungen. T. 10. Cz. 1. Berlin: E.S. Mittler & Sohn, 1908, s. 192. (niem.).
  9. a b R.C. Wroughton. The Burmese civets. „The journal of the Bombay Natural History Society”. 24 (1), s. 64, 1915–1917. (ang.). 
  10. Colbert i Hooijer 1953 ↓, s. 56, 57, 58.
  11. V.E. Sokolov, V.V. Rozhnov & P.T. Anh. New data on Viverra Tainguensis Sokolov, Rozhnov et Pham Trong ANH, 1997 (Mammalia, Carnivora) from Vietnam. „Зоологический журнал”. 78 (6), s. 587, 1997. (ang.). 
  12. Colbert i Hooijer 1953 ↓, s. 56.
  13. L. Xu, Z. Liu, W. Liao, X. Li, S. Yu & J. Qiu: The birds and Mammals of Hainan Island. Beijing: Science Press, 1983, s. 333. (ang.).
  14. H.C. Robinson & C.B. Kloss. Notes on Viverridae. „Records of the Indian Museum”. 19, s. 176, 1920. (ang.). 
  15. O. Thomas. The Delacour Exploration of French Indo-China.—Mammals. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1927 (1), s. 46, 1927. DOI: 10.1111/j.1096-3642.1927.tb02245.x. (ang.). 
  16. R.J. Timmins i inni, Viverra zibetha, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2022-04-18] (ang.).
  17. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 142. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  18. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Viverra zibetha. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-04-18].
  19. J.S. Zijlstra: Viverra zibetha expectata Colbert & Hooijer, 1953. Hesperomys project. [dostęp 2022-04-18]. (ang.).
  20. J.S. Zijlstra: Viverra zibetha hainana Wang & Xu, 1983. Hesperomys project. [dostęp 2022-04-18]. (ang.).
  21. J.S. Zijlstra: Viverra zibetha pruinosa Wroughton, 1917. Hesperomys project. [dostęp 2022-04-18]. (ang.).
  22. J.S. Zijlstra: Viverra zibetha sigillata Robinson & Kloss, 1920. Hesperomys project. [dostęp 2022-04-18]. (ang.).
  23. J.S. Zijlstra: Viverra zibetha surdaster Thomas, 1927. Hesperomys project. [dostęp 2022-04-18]. (ang.).
  24. a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 410–412. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  25. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 707, 1904. (ang.). 
  26. Jaeger 1944 ↓, s. 52.
  27. expectata, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-04-18] (ang.).
  28. hainana, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-04-18] (ang.).
  29. pruinosus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-04-18] (ang.).
  30. sigillata, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-04-18] (ang.).
  31. Jaeger 1944 ↓, s. 226.
  32. A.P. Jennings & G. Veron: Family Viverridae (Civets, Genets and Oyans). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 212. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).

Bibliografia edytuj