Wkra (dopływ Narwi)

Wkra
Kontynent	Europa
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
	Rzeka
Długość	249 km
Powierzchnia zlewni	5322 km²
	Źródło
Miejsce	okolice Nidzicy
Współrzędne	53°12′37″N 20°00′55″E/53,210278 20,015278
	Ujście
Recypient	Narew
Miejsce	Nowy Dwór Mazowiecki
Współrzędne	52°26′45″N 20°44′43″E/52,445833 20,745278
Szlak
	Położenie na mapie województwa mazowieckiego źródło ujście
	Położenie na mapie Polski źródło ujście
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Wkra (na innych odcinkach Nida i Działdówka) – rzeka w północno-wschodniej Polsce, prawy dopływ Narwi, o długości 249,1 km^[1]. Powierzchnia dorzecza Wkry obejmuje obszar 5322 km²^[1].

Rzeka ma źródła w okolicy Nidzicy.

Bieg rzeki Wkry podzielony jest na 3 odcinki o różnych nazwach^[2]:

górny bieg – Nida, od źródeł do ujścia Szkotówki,
środkowy bieg – Działdówka, od ujścia Szkotówki do ujścia Swojęcianki – strugi wpływającej w miejscowości Bieżuń^[3],
dolny bieg – Wkra, od ujścia Swojęcianki do ujścia do Narwi.

W miejscowościach Bolęcin, Sobieski oraz Strzegowo znajdują się ruiny młynów. Występują takie ryby jak: boleń, brzana, leszcz, kleń, jaź, szczupak, płoć, krąp, okoń, ukleja, krasnopióra^{[potrzebny przypis]}.

Okolice Wkry były obszarem, na który toczyły się walki podczas Bitwy Warszawskiej.

Wkra stanowi szlak kajakowy. W miejscowościach Rydzyn Włościański, Sochocin, Sobieski, Joniec, Śniadówko, Pomiechówek są przystanie kajakowe bądź wypożyczalnie kajaków.

Wkra w Strzegowie

Wędkarze nad Wkrą w Kucharach Żydowskich

Miejscowości nad WkrąEdytuj

Dopływy WkryEdytuj

Lewy	Prawy	Miejscowości
	Szkotówka	Działdowo
Luta		Siciarz
Mławka		Ratowo
Topielica		Pokrytki
Wisiołka		Kuskowo Kmiece
Rosica		Baranek
Łydynia		Sochocin
	Raciążnica	Sochocin
	Płonka	Kołoząb
Sona		Popielżyn-Zawady
Turka		Popielżyn-Zawady
	Naruszewka	Nowa Wrona
Nasielna		Cieksyn

Zobacz teżEdytuj

PrzypisyEdytuj

↑ ^a ^b Program Ochrony Środowiska Gminy Działdowo, s. 48. [dostęp 2012-07-20].
↑ Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych: Hydronimy. Izabella Krauze-Tomczyk, Jerzy Ostrowski (oprac. red). T. 1. Cz. 1: Wody płynące, źródła, wodospady. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006. ISBN 83-239-9607-5.
↑ Geoportal 2 | iMap, mapy.geoportal.gov.pl [dostęp 2017-12-27] .

Linki zewnętrzneEdytuj

Działdówka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 262 .

[po-1] Program Ochrony Środowiska Gminy Działdowo, s. 48. [dostęp 2012-07-20].

[2] Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych: Hydronimy. Izabella Krauze-Tomczyk, Jerzy Ostrowski (oprac. red). T. 1. Cz. 1: Wody płynące, źródła, wodospady. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006. ISBN 83-239-9607-5.

[3] Geoportal 2 | iMap, mapy.geoportal.gov.pl [dostęp 2017-12-27] .

[1]

[2]

[3]