Wojciech Ślączka
Wojciech Ślączka (ur. 14 kwietnia 1851 w Brzozowie, zm. 29 kwietnia 1925 w Sanoku) – polski doktor praw, adwokat, oficer, radny powiatowy i miejski w Sanoku, działacz niepodległościowy i społeczny.
| ||
![]() | ||
Data i miejsce urodzenia | 14 kwietnia 1851 Brzozów | |
Data i miejsce śmierci | 29 kwietnia 1925 Sanok | |
Zawód, zajęcie | adwokat | |
Narodowość | polska | |
Tytuł naukowy | doktor praw | |
Rodzice | Antoni, Katarzyna | |
Małżeństwo | 1. Bronisława, 2. Helena | |
Dzieci | Kazimierz, Janina, Aleksander, Roman | |
![]() |
ŻyciorysEdytuj
Wojciech Ślączka[1] urodził się 14 kwietnia 1851 w Brzozowie[2]. Był synem Antoniego Ślączki (1824-1898[3], właściciel gruntów, członek Rady c. k. powiatu brzozowskiego z grupy większych posiadłości[4]) i Katarzyny z domu Lorenc (1826-1895[5])[2] oraz bratem Anny (1852-1895[6]). Ukończył C. K. Gimnazjum w Przemyślu[7][8].
W C. K. Armii został mianowany na stopień podporucznika piechoty w rezerwie z dniem 1 listopada 1872[9]. Od tego czasu do około 1881 pozostawał oficerem w rezerwie z przydziałem do 45 pułku piechoty w Sanoku[10][11][12][13][14][15][16][17][18]. Po przeniesieniu do C. K. Obrony Krajowej został zweryfikowany w stopniu podporucznika piechoty w rezerwie z dniem 1 listopada 1872[19]. W latach około 1881-1883 pozostawał w grupie oficerów stanu nieaktywnego z przydziałem do galicyjskiego batalionu piechoty obrony krajowej nr 64 w Żółkwi[20][21].
W charakterze auskultanta Galicji wschodniej około 1876/1877 był przydzielony do C. K. Sądu Powiatowego w Bóbrce[22], a około 1877/1878 do C. K. Wyższego Sądu Krajowego we Lwowie[23]. Później uzyskał stopień doktora praw.
Przy końcu roku 1883 dr Wojciech Ślączka wraz z drem Teodozym Hubrichiem zostali wpisani na listę adwokatów w okręgu Izby stanisławowskiej jako urzędujący z siedzibą w Buczaczu[24]. Pod koniec lat 80. XIX wieku otworzył w Sanoku kancelarię adwokacką[25]. Urzędował przy ulicy Tadeusza Kościuszki[26]. Należał do Przemyskiej Izby Adwokatów[27][28][29][30][31][32][33][34]. Około 1886/1887 figurował jako adwokat jednocześnie przy C. K. Sądzie Powiatowym w Sanoku i przy C. K. Sądzie Powiatowym w Buczaczu[35]. Następnie, od 1887 był adwokatem przy ustanowionym w tym roku C. K. Sądzie Obwodowym w Sanoku, pozostając w tym zawodzie przez wiele kolejnych lat do 1914[36][37][38][39][40][41][42][43][44][45][46][47][48][49][50][51][52][53][54][55][56][57][58][59][60][61][62].
Działał społecznie. 21 maja 1881 został wybrany naczelnikiem ochotniczej straży pożarnej w Sanoku, po czym 13 sierpnia tego roku zrezygnował z tej funkcji wskutek wyjazdu z miasta (następcą został Leopold Biega)[63]. Zasiadał we władzach wydziału[64][65] oraz komisji kontrolującej[66] Koła Towarzystwa Szkoły Ludowej w Sanoku. Był członkiem sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” (1890, 1906, 1919, 1924)[67][68][69][70]. Jego nazwisko zostało umieszczone w drzewcu sztandaru TG Sokół w Sanoku, na jednym z 125 gwoździ upamiętniających członków[71]. W 1904, 1905, 1907 był wybierany członkiem wydziału Bursy Jubileuszowej im. Cesarza Franciszka Józefa w Sanoku[72][73][74]. W 1908 był członkiem zarządu powiatowego Kółek Rolniczych w Krośnie[75]. Był członkiem czynnym zwyczajnym Towarzystwa dla Popierania Nauki Polskiej we Lwowie[76][77][78][79], od 1912/1913 członkiem Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych[80][81]. 6 maja 1922 został wybrany członkiem wydziału Izby Adwokatów w Przemyślu[82]. Prywatnie zajmował się hodowlą gołębi, królików i kur[83]. Został wiceprezesem założonej 11 stycznia 1903 w Sanoku pierwszej filii lwowskiego Towarzystwa Chowu Drobiu, Gołębi i Królików oraz został jej członkiem[84][85]. Hodował m.in. kury minorki czarne[86][87]. Został wiceprezesem sanockiej filii Towarzystwa Chowu Drobiu, Gołębi i Królików we Lwowie[88]. W 1924 subskrybował akcje założonego wówczas Banku Polskiego[89].
Był działaczem ruchu narodowo-demokratycznego (wraz z nim m.in. Paweł Biedka, Adam Pytel, Aleksander Iskrzycki)[90]. Był radnym miejskim: kadencji od 1890[91], od 1893[92], od 1897 asesor[93], kadencje od 1900 (asesor)[94], od 1903[93], w 1907[95][96][97], w 1910[98], w 1912 w nowej radzie po przyłączeniu do Sanoka gminy Posada Sanocka[99], 1914[100]. Został reprezentantem ze strony miasta na organizowany w Sanoku w dniach 23-25 lipca 1904 zjazd delegatów ochotniczych straży pożarnych[101]. Około 1906 został asesorem w magistracie miasta Sanoka[102][103][104][105]. W 1912 został wybrany członkiem Rady c. k. powiatu sanockiego z grupy gmin miejskich[106][107][108][109][110].
W latach 1904-1908 był wydawcą pisma „Gazeta Sanocka”, którego redaktorem był Aleksander Piech[111][112]. Był redaktorem merytorycznym „Tygodnika Ziemi Sanockiej”[113][114][115]. W listopadzie 1895 został wybrany członkiem wydziału Towarzystwa Kasyna w Sanoku[116]. W 1904 został wybrany jednym z dyrektorów Towarzystwa Kasy Zaliczkowej w Sanoku na okres sześciu lat[117][118]. Był członkiem zwyczajnym Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego[119][120][121][122]. Był jednym z założycieli stowarzyszenia Towarzystwo Młodzieży Polskiej „Znicz” w Sanoku, powołanego 17 lipca 1904, zostając jego członkiem wspierającym[123], a na początku 1905 został wybrany członkiem sądu polubownego tej organizacji[124]. Był członkiem komisji rewizyjnej Towarzystwa Pszczelniczo-Ogrodniczego w Sanoku[125][125], członkiem komitetu organizacyjnego Krajowy Zjazd Strażacki w Sanoku zorganizowany w lipcu 1904[126]. Na przełomie lipca i sierpnia 1911 został członkiem rady nadzorczej Domu Handlowo-Przemysłowego w Sanoku[127]. 15 marca 1904 został wybrany przewodniczącym (prezesem) dyrekcji założonej w tymże roku Kasy Oszczędności Miasta Sanoka[128] i pełnił to stanowisko w kolejnych latach[129][130][131][132][133][134][135][136][137]. Od około 1911 był członkiem wydziału Związku Galicyjskich Kas Oszczędności we Lwowie[138][139][140].
Po wybuchu I wojny światowej od 18 września 1914 przebywał w Pradze[141]. W czasie wojny, po utworzeniu Naczelnego Komitetu Narodowego, został członkiem Powiatowego Komitetu Narodowego w Sanoku[142]. 20 października 1918 stanął na czele Komitetu (Towarzystwa) Samoobrony Narodowej[143][144][145][146] (wraz z nim funkcjonowały w nim osobistości miejskie, m.in. Paweł Biedka, Feliks Giela, Michał Słuszkiewicz, Adam Pytel, Jan Rajchel, Karol Zaleski oraz wojskowi kpt. Antoni Kurka i kpt. Franciszek Stok), który 31 października/1 listopada 1918 dokonał bez walk przejęcia władzy w Sanoku[147][148][149][150]. Był radnym pierwszej powojennej kadencji od 1919[151], od 1924[152].
Zmarł 29 kwietnia 1925 w Sanoku w wieku 74 lat[153][154]. Został pochowany w głównej alei cmentarza przy ul. Rymanowskiej w Sanoku po pogrzebie pod przewodnictwem ks. Franciszka Witeszczaka[153][155], obok zmarłej przeszło 20 lat wcześniej żony Bronisławy. Oba nagrobki wykonał artysta rzeźbiarz Józef Aszklar[70][156]. Zostały uznane za obiekty zabytkowe i podlegają ochronie prawnej[157].
Życie prywatneEdytuj
Uchwałą Rady Miejskiej w Sanoku z około 1905 Wojciech Ślączka został uznany przynależnym do gminy Sanok[158]. Był żonaty z Bronisławą z domu Mysłowską herbu Nałęcz (ur. 1856 w Brzostku, zm. 28 lutego 1903 w Sanoku[159][2]). Ich dziećmi byli: Kazimierz (ur. 1885 w Buczaczu, zm. 1971, inżynier[160], oficer Legionów Polskich, kapitan rezerwy Wojska Polskiego[161]), Zofia (zm. 1890 w wieku 3 lat[162]), Klementyna (zmarła w 1893 w wieku 2 lat[163]), Janina (nauczycielka, od około 1911 w trzyklasowej szkoły wydziałowej męskiej w Sanoku połączonej z czteroklasową szkołą pospolitą w Sanoku[164]), Aleksander (1893-1940, lekarz, jeden z twórców neurochirurgii polskiej, kapitan Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej[165], Roman (1895-1967, adwokat i radca prawny z tytułem doktora, działający w Gdyni[166][167][168][169]). Wkrótce po śmierci żony Bronisławy 18 czerwca 1904 Wojciech Ślączka ożenił się powtórnie i do końca życia był żonaty z Heleną Józefą z domu Pollak (ur. 1867, córka Karola, siostra Karola i Michała)[2], nauczycielką w trzyklasowej szkole wydziałowej żeńskiej połączonej z czteroklasową szkołą pospolitą w Sanoku[153][170][171]. Rodzina Ślączków zamieszkiwała w Sanoku w kamienicy przy ulicy Tadeusza Kościuszki, gdzie obecnie pod numerem 26 mieści się główny oddział sanockiej poczty[70][172][173] (po II wojnie światowej gmach został przejęty od dr. Romana Ślączki[174]).
PrzypisyEdytuj
- ↑ W ewidencji wojskowych c. k. armii był określany w języku niemieckim jako „Adalbert Slączka” wzgl. „Slącka”.
- ↑ a b c d Księga małżeństw 1888–1905 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 219 (poz. 21).
- ↑ W ewidencji internetowej błędnie podpisany imieniem „Antonina”.Antonina Ślączka. cmentarz.pgk-brzozow.pl. [dostęp 2020-04-12].
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1886. Lwów: 1886, s. 270.
- ↑ Katarzyna Ślączka. cmentarz.pgk-brzozow.pl. [dostęp 2020-04-12].
- ↑ Anna Ślączka. cmentarz.pgk-brzozow.pl. [dostęp 2020-04-12].
- ↑ Zjazd koleżeński w Przemyślu 1871–1896. „Gazeta Samborska”, s. 1, Nr 8 z 1 sierpnia 1896.
- ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 70 z 2 sierpnia 1896.
- ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1874. Wiedeń: 1874, s. 212.
- ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1874. Wiedeń: 1874, s. 292.
- ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1875. Wiedeń: 1874, s. 293.
- ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1876. Wiedeń: 1875, s. 331.
- ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1876. Wiedeń: 1875, s. 331.
- ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1877. Wiedeń: 1876, s. 313.
- ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1878. Wiedeń: 1877, s. 315.
- ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1879. Wiedeń: 1878, s. 327.
- ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1880. Wiedeń: 1879, s. 337.
- ↑ Kais. Königl. Militär-Schematismus 1881. Wiedeń: 1880, s. 341.
- ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1882. Wiedeń: 1882, s. 45.
- ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1882. Wiedeń: 1882, s. 161.
- ↑ Schematismus der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1883. Wiedeń: 1883, s. 164.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1877. Lwów: 1877, s. 64, 97.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1878. Lwów: 1878, s. 53.
- ↑ Rozmaite obwieszczenia. „Gazeta Lwowska”. 1, s. 9, 2 stycznia 1884.
- ↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, s. 362, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995.
- ↑ Skorowidz powiatu sanockiego wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911, s. 42.
- ↑ Kronika. „Gazeta Przemyska”, s. 3, Nr 10 z 1 lutego 1891.
- ↑ Krakowianka. Kalendarz Ilustrowany dla Rodzin Polskich na rok 1892. Kraków: Drukarnia Aleksandra Słomskiego, 1892, s. 80.
- ↑ Ilustrowany Kalendarz "Przedświt" na rok pański 1902. Zawiera dział informacyjny i literacki. Lwów: 1902, s. 122.
- ↑ Haliczanin. Kalendarz powszechny zastosowany do potrzeb wszystkich mieszkańców Galicyi na rok Pański 1904. Lwów: 1904, s. 62.
- ↑ Gospodarz. Kalendarz „Wydawnictwa im. Tadeusza Kościuszki” na rok Pański 1907. Kraków: 1907, s. XXXV (207).
- ↑ Gospodarz. Kalendarz „Wydawnictwa im. Tadeusza Kościuszki” na rok Pański 1908. Kraków: 1908, s. XXIX (199).
- ↑ Gospodarz. Kalendarz „Wydawnictwa im. Tadeusza Kościuszki” na rok Pański 1909. Kraków: 1909, s. XXVII (241).
- ↑ Kalendarz Przemyski za rok 1914. Przemyśl: 1913, s. 130.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1887. Lwów: 1887, s. 61, 66, 75, 76.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1888. Lwów: 1888, s. 65.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1889. Lwów: 1889, s. 68.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1890. Lwów: 1890, s. 68.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1891. Lwów: 1891, s. 68.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1892. Lwów: 1892, s. 68.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1893. Lwów: 1893, s. 68.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1894. Lwów: 1894, s. 68.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1895. Lwów: 1895, s. 68.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1896. Lwów: 1896, s. 68.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1897. Lwów: 1897, s. 67.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1898. Lwów: 1898, s. 71.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1899. Lwów: 1899, s. 70.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1900. Lwów: 1900, s. 102.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1901. Lwów: 1901, s. 102.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1902. Lwów: 1902, s. 107.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1903. Lwów: 1903, s. 107.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1904. Lwów: 1904, s. 107.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1905. Lwów: 1905, s. 107.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1906. Lwów: 1906, s. 124.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1907. Lwów: 1907, s. 124.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908. Lwów: 1908, s. 124.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909. Lwów: 1909, s. 137.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910. Lwów: 1910, s. 137.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911, s. 141.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 139.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 142.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 143.
- ↑ Krajowy Związek Ochotniczych Straży Pożarnych w Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem 1875–1900. Lwów: 1900, s. 116.
- ↑ Koło w Sanoku. „Miesięcznik Towarzystwa Szkoły Ludowej”, s. 45, Nr 4 z 1903.
- ↑ Edward Zając: Szkice z dziejów Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1998, s. 195. ISBN 83-909787-0-9.
- ↑ Zgromadzenia. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 114 z 4 marca 1906.
- ↑ Sprawozdanie Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku za lata 1914., 1915., 1916., 1917., 1918. i 1919.. Sanok: 1920, s. 19.
- ↑ Paweł Sebastiański, Bronisław Kielar: Wykazy członków Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku. W: 125 lat sanockiego „Sokoła” 1889–2014. Sanok: Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Sanoku, 2014, s. 141, 142, 146, 155. ISBN 978-83-939031-1-5.
- ↑ Członkowie TG „Sokół” w Sanoku 1889–1946. sokolsanok.pl, 29 listopada 2009. [dostęp 12 marca 2014].
- ↑ a b c Byli mieszkańcami naszego miasta. Zobacz najstarsze nagrobki na sanockim cmentarzu. sanok24.pl, 31 października 2013. [dostęp 25 grudnia 2013].
- ↑ Sztandar. sokolsanok.pl. [dostęp 2015-06-16].
- ↑ Kronika. Bursa Jubileuszowa. „Gazeta Sanocka”, s. 4, Nr 40 z 3 października 1904.
- ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”, s. 4, Nr 93 z 8 października 1905.
- ↑ Z Towarzystwa Bursy Jubileuszowej. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 198 z 27 października 1907.
- ↑ Wiadomości z zarządów powiatowych. Zarząd powiatowy Kółek Rolniczych w Krośnie. „Przewodnik Kółek Rolniczych”, s. 15, Nr 1 z 1909.
- ↑ Sprawozdanie Wydziału Towarzystwa dla Popierania Nauki Polskiej za rok 1909. Lwów: Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej (Lwów), 1909, s. 30.
- ↑ Sprawozdanie Wydziału Towarzystwa dla Popierania Nauki Polskiej za rok 1910. Lwów: 1911, s. 28.
- ↑ Sprawozdanie Wydziału Towarzystwa dla Popierania Nauki Polskiej za rok 1911. Lwów: 1912, s. 53.
- ↑ Sprawozdanie Wydziału Towarzystwa dla Popierania Nauki Polskiej za rok 1919. Lwów: 1920, s. 26.
- ↑ XXIX. Sprawozdanie Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych we Lwowie za czas od 1.kwietnia 1912 do 31. marca 1913. 1913, s. 54.
- ↑ Spis członków, którzy wstąpili do Towarzystwa od 1. kwietnia 1912 do 31. marca 1913. „Muzeum”. 5, s. 742, 1913.
- ↑ Kronika. „Nowa Reforma”, s. 2, Nr 107 z 13 maja 1922.
- ↑ Wystawa pszczelniczo-ogrodnicza wraz z wystawią drobiu i królików. „Gazeta Sanocka”, s. 1-2, Nr 92 z 1 października 1905.
- ↑ Filia lwowskiego Towarzystwa chowu drobiu w Sanoku. „Hodowca Drobiu”. 1, s. 3, 1 marca 1904. Sprawozdania z posiedzeń filii. Filia lwowskiego Towarzystwa chowu drobiu w Sanoku. „Hodowca Drobiu”. 1, s. 20, 1 marca 1904.
- ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”, s. 4, Nr 45 z 6 listopada 1904.
- ↑ Sprawozdanie Wydziału I-go Galicyjskiego Towarzystwa Chowu Drobiu i Królików w Jarosławiu za rok 1901. Jarosław: Galicyjskie Towarzystwo Chowu Drobiu i Królików, 1902, s. 8.
- ↑ Sprawozdanie Wydziału I-go Galicyjskiego Towarzystwa Chowu Drobiu i Królików w Jarosławiu za rok 1902. Jarosław: Galicyjskie Towarzystwo Chowu Drobiu i Królików, 1903, s. 10.
- ↑ Kronika. Sprawy filii lwowskiego Tow. Chowu Drobiu w Sanoku. „Gazeta Sanocka”, s. 4, Nr 32 z 7 sierpnia 1904.
- ↑ Ostatnie zapisy na Bank Polski. „Ziemia Przemyska”, s. 2, Nr 15 z 12 kwietnia 1924.
- ↑ Alojzy Zielecki, Rozwój ruchu niepodległościowego, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 471.
- ↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 380.
- ↑ Edward Zając: Obywatele Honorowi Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2002, s. 63. ISBN 83-909787-8-4.
- ↑ a b Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 385.
- ↑ Edward Zając: Obywatele Honorowi Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2002, s. 71. ISBN 83-909787-8-4.
- ↑ Wybory do Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Mr 168 z 17 marca 1907.
- ↑ Marta Szramowiat. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Samorząd miejski Sanoka okresu galicyjskiego. Główne zadania i działalność Rady Miejskiej w Sanoku. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 23, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 387.
- ↑ Po wyborach. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 1-2, Nr 34 z 18 grudnia 1910.
- ↑ Z Rady Miejskiej. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 2, Nr 26 z 30 czerwca 1912.
- ↑ Edward Zając: Obywatele Honorowi Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2002, s. 75. ISBN 83-909787-8-4.
- ↑ Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 27 z 3 lipca 1904.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1907. Lwów: 1907, s. 413.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908. Lwów: 1908, s. 413.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909. Lwów: 1909, s. 451.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910. Lwów: 1910, s. 451.
- ↑ W przededniu ukonstytuowania Rady powiatowej. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 42, s. 1-2, 20 października 1912.
- ↑ Ukonstytuowania Rady powiatowej. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 44, s. 1-2, 3 listopada 1912.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 461.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 468-469.
- ↑ Alojzy Zielecki: Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 356.
- ↑ Marek Boczar. Prasa sanocka w końcu XIX i pierwszej połowie XX wieku. „Rocznik Sanocki”. IX, s. 142, 2006. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096.
- ↑ Edward Zając: Szkice z dziejów Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1998, s. 42. ISBN 83-909787-0-9.
- ↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 359.
- ↑ Alojzy Zielecki, Społeczeństwo Sanoka u progu XX wieku, Życie kulturalne, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 451.
- ↑ Edward Zając: Szkice z dziejów Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1998, s. 182. ISBN 83-909787-0-9.
- ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 32 z 10 listopada 1905.
- ↑ Kasa zaliczkowa w Sanoku. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 9 z 28 lutego 1904.
- ↑ Statystyka Stowarzyszeń Zarobkowych i Gospodarczych w Galicyi z W. Księstwem Krakowskiem za Rok 1903. Lwów: 1904, s. 60.
- ↑ Sprawozdanie Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego z czwartego roku jej istnienia, tj. 1888-1889 złożone przez zarząd na walnem zgromadzeniu 14 grudnia 1889. s. 7.
- ↑ Sprawozdanie Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego za czas od 31 stycznia do 15 września 1897 (dwunasty rok istnienia) złożone przez zarząd na walnem zgromadzeniu dnia 18 grudnia 1897. s. 9.
- ↑ Sprawozdanie z działalności „Macierzy Szkolnej Księstwa Cieszyńskiego” w Cieszynie za czas od 16 września 1906 do 31 grudnia 1907 – 22 rok istnienia. Cieszyn: 1907, s. 21.
- ↑ XXVI Sprawozdanie Macierzy Szkolnej Ks. Cieszyńskiego za rok 1911. Cieszyn: 1912, s. 50.
- ↑ Tow. młodzieży polskiej „Znicz”. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 30 z 24 lipca 1904.
- ↑ Kronika. Z życia młodzieży. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 55 z 15 stycznia 1905.
- ↑ a b Towarz. Pszczelniczo-Ogrodnicze. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 121 z 22 kwietnia 1906.
- ↑ Krajowy Zjazd Strażacki. „Słowo Polskie”, s. 3, Nr 353 z 28 lipca 1904.
- ↑ Kronika. Dom Handlowo-Przemysłowy w Sanoku, Stowarz. zarejestr. z ogr. poręką. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 3, Nr 33 z 6 sierpnia 1911.
- ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 11 z 20 marca 1904.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1906. Lwów: 1906, s. 843.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1907. Lwów: 1907, s. 843.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908. Lwów: 1908, s. 843.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909. Lwów: 1909, s. 897.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910. Lwów: 1910, s. 897.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911, s. 979.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 969.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 998.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 1013.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 955.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 984.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 999.
- ↑ Księga pamiątkowa i adresowa wygnańców wojennych z Galicyi i Bukowiny 1914-1915 oraz Album pamiątkowe. Cz. 3. Prowincya i Bukowina. Wiedeń: 1915, s. 143.
- ↑ Alojzy Zielecki, Miasto w latach Wielkiej Wojny 1914-1918, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 491.
- ↑ Juliusz Zaleski. Z dziejów III Baonu strzelców sanockich (garść wspomnień w rocznicę). „Ziemia Sanocka”. 30, s. 1, 7 grudnia 1919.
- ↑ Edward Zając: Jak Sanok wybił się na niepodległość. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1995, s. 16. ISBN 83-901466-3-0.
- ↑ Sanoczanie 1. sokolsanok.pl, 2011-11-18. [dostęp 27 grudnia 2013].
- ↑ Edward Zając: Szkice z dziejów Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1998, s. 125, 205. ISBN 83-909787-0-9.
- ↑ Edward Zając, Struktury organizacyjne miasta, Pomiędzy wojnami światowymi 1918–1939, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 387.
- ↑ Edward Zając: Szkice z dziejów Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1998, s. 133. ISBN 83-909787-0-9.
- ↑ Wojciech Sołtys, Pierwsze miesiące wolności, Pomiędzy wojnami światowymi 1918–1939, w: Sanok. Dzieje miasta, Feliks Kiryk (red.), Kraków 1995, s. 505.
- ↑ 95 lat temu rodziła się Polska. esanok.pl, 10 listopada 2013. [dostęp 27 grudnia 2013].
- ↑ Marek Drwięga. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Samorząd miejski Sanoka w latach 1918–1939. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 36, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Marek Drwięga. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Samorząd miejski Sanoka w latach 1918–1939. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 39, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ a b c Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 298 (poz. 51).
- ↑ Indeks do ksiąg zmarłych od roku 1914. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. S 1925, (Tom J, str. 289, poz. 51).
- ↑ Stefan Stefański: Cmentarze sanockie. Sanok: Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. Oddział w Sanoku, 1991, s. 29.
- ↑ Paweł Nestorowicz: Boża rola. Przyczynek do historii cmentarzy sanockich w 110-tą rocznicę konsekracji cmentarza przy ul. Rymanowskiej. Sanok: 2005, s. 10, 21, 25.
- ↑ Zabytkowe nagrobki. starecmentarze.sanok.pl. [dostęp 27 grudnia 2013].
- ↑ Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 454 (poz. 14), 462 (poz. 130).
- ↑ Księga aktów zejść rzym.-kat. Sanok 1878–1904. T. H. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 363 (poz. 30).
- ↑ Kazimierz Miński: Życiorysy nafciarzy. Kraków: Przemysł Naftowy, 1961, s. 446-447.
- ↑ Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Kazimierz Ślączka. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2016-09-07].
- ↑ Księga aktów zejść rzym.-kat. Sanok 1878–1904. T. H. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 177 (poz. 164).
- ↑ Księga aktów zejść rzym.-kat. Sanok 1878–1904. T. H. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 213 (poz. 130).
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 776.
- ↑ Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2003. s. 548. [dostęp 2016-09-07].
- ↑ XXXII. Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1912/13. Sanok: 1913, s. 58.
- ↑ Roman Ślączka. Nekrolog. „Dziennik Bałtycki”. 18, s. 7, 22-23 stycznia 1967.
- ↑ Roman Ślączka. Nekrologi. „Dziennik Bałtycki”. 19, s. 5, 24 stycznia 1967.
- ↑ Roman Ślączka. Nekrolog. „Dziennik Bałtycki”. 20, s. 2, 25 stycznia 1967.
- ↑ Według księgi parafialnej przeżył w małżeństwie z Heleną 18 ostatnich lat życia, jednak zaprzeczają temu informacje w Szematyzmach, zgodnie z którymi w wydaniu z 1904 figurowała „Helena Pollakówna”, a w wydaniu z 1905 widniała już „Helena Ślączkowa”, natomiast w wydaniu z 1912 została wskazana jako „Helena z Pollaków Ślączkowa”. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1904. Lwów: 1904, s. 632. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1905. Lwów: 1905, s. 633. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 776.
- ↑ Lista gości. „Głos Drohobycko-Borysławsko-Samborsko-Stryjski”. Nr 14, s. 7, 21 czerwca 1930.
- ↑ Wojciech Sołtys. Sanockie w okresie I wojny światowej w relacjach pamiętnikarzy i w prasie. „Rocznik Sanocki 1995”, s. 63, 1995. Towarzystwo Rozwoju i Upiększania Miasta Sanoka. ISSN 0557-2096.
- ↑ Wojciech Sołtys, Budownictwo, przemysł, rzemiosło i handel, Pomiędzy wojnami światowymi 1918–1939, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 525.
- ↑ Stefan Stefański. Poczta w Sanoku. „Tygodnik Sanocki”, s. 11, Nr 15 (98) z 8 września 1993.