Wojciech Fałkowski
Wojciech Antoni Fałkowski (ur. 3 czerwca 1952 w Warszawie) – polski historyk mediewista, nauczyciel akademicki i urzędnik państwowy, profesor nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego, działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL, w latach 2015–2017 podsekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej, od 2017 dyrektor Zamku Królewskiego w Warszawie.
 Wojciech Fałkowski (2016) | |
| Data i miejsce urodzenia |
3 czerwca 1952 |
|---|---|
| Profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia kultury, historia średniowieczna, nauki polityczne | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1986 |
| Habilitacja |
2000 – historia |
| Profesura |
26 lutego 2013 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Warszawski |
| Dyrektor Zamku Królewskiego w Warszawie | |
| Okres spraw. |
2017 |
| Poprzednik | |
| Podsekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej | |
| Okres spraw. |
2015–2017 |
| Odznaczenia | |
       
| |
Życiorys edytuj
Ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1971)[1], a w latach 1975–1977 był w nim nauczycielem historii. Związany z działalnością opozycyjną Gromady Włóczęgów Czarnej Jedynki. 22 stycznia 1977 wraz z grupą nauczycieli swojej szkoły (m.in. Ireneuszem Gugulskim i Stefanią Światłowską) podpisał list do Sejmu PRL, domagający się utworzenia specjalnej komisji do wyjaśnienia działań funkcjonariuszy MO i SB w czasie wydarzeń czerwca 1976[2].
W 1976 ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim, pracę magisterską Czynniki prestiżotwórcze w społeczeństwie trzynastowiecznej Polski (rozważania modelowe) napisał pod kierunkiem Stanisława Piekarczyka[3]. W latach 1976–1977 był zatrudniony jako asystent stażysta na UW. Był współpracownikiem Studenckiego Komitetu Solidarności w Warszawie, Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”. Uczestniczył w akcji pomocy ofiarom represji po protestach w Radomiu. Za swoją działalność został usunięty z pracy. W latach 1977–1981 kierował wydawnictwami drugiego obiegu „Głos” i „Krąg”. W 1980 przywrócony do pracy na uczelni. Doktoryzował się w 1986 na podstawie pracy pt. Elita władzy w Polsce za panowania Kazimierza Jagiellończyka 1447–1492. Habilitował się również na UW w 2000 w oparciu o rozprawę zatytułowaną Potestas regia. Władza i polityka w królestwie zachodniofrankijskim na przełomie IX i X wieku. Na Wydziale Historycznym był kolejno asystentem, adiunktem i następnie od 2002 profesorem nadzwyczajnym w Instytucie Historycznym. Od 1994 redaktor naczelny rocznika naukowego „Quaestiones Medii Aevi Novae”[4]. Był także pracownikiem Wyższej Szkoły Stosunków Międzynarodowych i Amerykanistyki w Warszawie. W latach 2008–2012 jako profesor gościnny wykładał na Université Paris-Sorbonne[4]. W 2013 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych[5].
W latach 1993–2001 był sekretarzem generalnym Polskiego Komitetu ds. UNESCO, a w latach 2004–2005 przewodniczącym zespołu przy prezydencie m.st. Warszawy Lechu Kaczyńskim ds. oszacowania strat Warszawy i jej mieszkańców w okresie okupacji niemieckiej 1939–1945. Członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa[6].
17 listopada 2015 został powołany na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej[7]. 20 listopada 2017 objął funkcję dyrektora Zamku Królewskiego w Warszawie[8]. Wszedł w skład Rady do Spraw Muzeów przy ministrze kultury i dziedzictwa narodowego[9]. Powołany w skład Rady Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie (2022)[10] oraz Rady Odbudowy Pałacu Saskiego (2022)[11].
Odznaczenia edytuj
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2016)[12]
- Krzyż Wolności i Solidarności (2017)[13]
- Złoty Krzyż Zasługi (2005)[14]
- Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości (2021)[15]
- Medal 100-lecia ustanowienia Sztabu Generalnego Wojska Polskiego (2018)[16]
- Medal Stulecia Utworzenia Policji Państwowej (2019)[17]
- Krzyż Oficerski Krzyża Uznania (Łotwa, 2012)[18]
- Oficer Orderu Gwiazdy Włoch (Włochy, 2023)[19]
Życie prywatne edytuj
Jest żonaty, ma czworo dzieci[20].
Wybrane publikacje edytuj
- Elita władzy w Polsce za panowania Kazimierza Jagiellończyka, Wydawnictwa Fundacji „Historia pro Futuro”, Warszawa 1992.
- Potestas regia. Władza i polityka w królestwie zachodniofrankijskim na przełomie IX i X wieku, Neriton, Warszawa 1999.
- Pytania o średniowiecze. Potrzeby i perspektywy badawcze polskiej mediewistyki (red.), Neriton, Warszawa 2001.
- Polska około roku 1400 (red.), Neriton, Warszawa 2001.
- Polska około roku 1300 (red.), Neriton, Warszawa 2003.
- Kolory i struktury średniowiecza (red.), Wydawnictwo DiG, Warszawa 2004.
- Raport o stratach wojennych Warszawy. Dokumentacja (red.), t. I–II, Urząd Miasta Stołecznego, Warszawa 2004.
- Straty Warszawy 1939–1945. Raport (red.), Miasto Stołeczne Warszawa, Warszawa 2005.
- Le monde Carolingien. Bilan, perspectives, champs de recherches (współredaktor), Brepols Publishers, Turnhout 2009.
- Wielki Król. Ideologiczne podstawy władzy Karola Wielkiego, Fundacja Centrum Badań Historycznych, Warszawa 2011.
Przypisy edytuj
- ↑ Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1971. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2020-08-27].
- ↑ Pamięci Profesora Wiesława Żurawskiego. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2020-08-27].
- ↑ Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk: Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000. Kraków: Wydawnictwo Arkadiusz Wingert, 2010, s. 422.
- ↑ a b Wojciech Fałkowski. muzhp.pl. [dostęp 2021-01-23].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 lutego 2013 r. nr 115-3-13 w sprawie nadania tytułu profesora (M.P. z 2013 r. poz. 176).
- ↑ Lista członków SWS. sws.org.pl. [dostęp 2015-11-15].
- ↑ Podsekretarz Stanu Wojciech Fałkowski. mon.gov.pl. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Zamek Królewski ma nowego dyrektora. niezalezna.pl, 20 listopada 2017. [dostęp 2017-11-21].
- ↑ Rada do Spraw Muzeów i Miejsc Pamięci Narodowej. gov.pl. [dostęp 2021-01-24].
- ↑ Rada Muzeum Pałacu w Wilanowie w latach 2020–2024. wilanow-palac.pl. [dostęp 2021-01-25].
- ↑ Tomasz Urzykowski: Gliński powołał Radę Odbudowy Pałacu Saskiego. Znaleźli się w niej też przeciwnicy sztandarowej inwestycji PiS. wyborcza.pl, 9 września 2022. [dostęp 2022-09-13].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 września 2006 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2006 r. nr 84, poz. 848).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 listopada 2017 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2018 r. poz. 87).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 marca 2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 43, poz. 592).
- ↑ Minister Ćwik na otwarciu ekspozycji „Pokoje Prezydentów II RP i Władz na Uchodźstwie”. prezydent.pl, 21 grudnia 2021. [dostęp 2022-01-21].
- ↑ Międzynarodowe seminarium naukowe „Rola i miejsce Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w systemie obronnym państwa w latach 1918–2018”. policja.gov.pl, 7 czerwca 2018. [dostęp 2023-10-12].
- ↑ Centralne obchody Święta polskiej Policji 2019. policja.gov.pl, 24 lipca 2019. [dostęp 2023-11-02].
- ↑ Ar Atzinības krustu apbalvotie, sākot no 2005. gada marta. president.lv. s. 141. [dostęp 2016-09-24]. (łot.).
- ↑ Ufficiale dell'Ordine della Stella d'Italia. quirinale.it, 15 grudnia 2023. [dostęp 2024-03-07]. (wł.).
- ↑ Prof. dr hab. Wojciech Fałkowski: Dyrektor Zamku Królewskiego w Warszawie – Muzeum. zamek-krolewski.pl. [dostęp 2017-11-27].
Bibliografia edytuj
- Jan Skórzyński (red.): Opozycja w PRL. Słownik biograficzny 1956–89. T. 1. Warszawa: Ośrodek Karta, 2000.
- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2016-08-23].
- Prof. dr hab. Wojciech Antoni Fałkowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2016-08-23].[martwy link]