Wojciech Męciński (generał)
Wojciech Męciński (ur. 1760, zm. 19 września 1839 w Krakowie) – hrabia w Królestwie Kongresowym w 1820 roku[2], generał brygady Armii Księstwa Warszawskiego, członek sejmu i senator Królestwa Polskiego, odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Virtuti Militari[3][4].
| |
| generał brygady | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
19 września 1839 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1806–1808 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca pułku |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
właściciel majątku ziemskiego w Żarkach i Dukli, senator Królestwa Polskiego |
| Odznaczenia | |
| |
|
| |
 Męciński Hrabia | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Ojciec | |
| Matka | |
Życiorys edytuj
Służba wojskowa i działalność polityczna edytuj
Wojciech Męciński w 1806 wyznaczony został przez gen. Jana Henryka Dąbrowskiego na organizatora i dowódcę pospolitego ruszenia w części departamentu kaliskiego. Tam utworzył pułk jazdy (późniejszy 3 pułk ułanów) i jako jego dowódca w składzie dywizji gen. Józefa Zajączka walczył w kampanii mazurskiej. Odznaczył się pod Waplewem. W armii Księstwa Warszawskiego był też dowódcą 4 pułku strzelców konnych. Wobec braku przygotowania wojsk wziął w 1808 dymisję w stopniu generała i osiadł w Dukli na gospodarstwie. W 1817 otrzymał tytuł senatora-kasztelana Królestwa Polskiego.
W 1824 przegrał proces z mnichami jasnogórskimi o zwrot majątku oddanego zakonnikom na przechowanie w 1655 przez jego przodków[4]. W 1828 roku był członkiem Sądu Sejmowego, mającego osądzić osoby oskarżone o zdradę stanu[5].
11 sierpnia 1831 mianowany został senatorem-wojewodą[6]. Aktywnie występował w obronie sądzonych w warszawie członków Towarzystwa Patriotycznego. Wykazał potem wielką ofiarność na rzecz powstania listopadowego. Jako senator podpisał 25 stycznia 1831 roku akt detronizacji Mikołaja I Romanowa[7].
Był członkiem loży wolnomularskiej Przesąd Zwyciężony w 1813 roku[8].
Życie rodzinne edytuj
Ojcem Wojciecha Męcińskiego późniejszego dziedzica Żarek był Adam Albert Męciński z Kurozwęk herbu Poraj, a matką Aniela Stadnicka ze Stadnik herbu Szreniawa.
Związek małżeński zawarł z Heleną Stadnicką ze Stadnik herbu Szreniawa, która w posagu wniosła Duklę.
W małżeństwie urodziło się pięcioro dzieci: Wanda, Cezar, Antonina, Cecylia i Wincenty
Przypisy edytuj
- ↑ MĘCIŃSKI Wojciech (zm. 19 IX 1839), gen. poi [online], www.eduteka.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
- ↑ Kuryer Litewski, nr 130, 29 października 1820 roku, [b.n.s.]
- ↑ Xięga Pamiątkowa w 50-letnią rocznicę powstania roku 1830; zawierająca spis imienny dowódców i sztabs-oficerów tudzież oficerów, podoficerów i żołnierzy Armii Polskiej w tymż roku krzyżem wojskowym "Virtuti Militarii" ozdobionych, Lwów 1881, s. 47
- ↑ a b Łyżka dziegciu w ekumenicznym miodzie. Janusz Tazbir. Warszawa: Twój Styl, 2004, s. 58-59.
- ↑ Tadeusz Bieczyński, Sąd sejmowy 1827-1829 na przestępców stanu. Urzędowe akta, Poznań 1873, s. 50.
- ↑ Andrzej Biernat, Ireneusz Ihnatowicz, Vademecum do badań nad historią XIX i XX wieku, Warszawa 2003, s. 478.
- ↑ Dyarusz Sejmu z R. 1830-1831, wydał Michał Rostworowski, T. I, Kraków 1907, s. 244.
- ↑ Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 258.
Bibliografia edytuj
- H. P Kosk, Generalicja polska, t. 2, wyd. Oficyna Wydawnicza Ajaks, Pruszków 2001