Wikipedia

Wojciech Nowicki (lekkoatleta)

Polski lekkoatleta-młociarz, medalista olimpijski

Wojciech Nowicki (ur. 22 lutego 1989 w Białymstoku) – polski lekkoatleta specjalizujący się w rzucie młotem, mistrz olimpijski (Tokio 2020), wicemistrz świata 2022.

Wojciech Nowicki
Ilustracja
Wojciech Nowicki, 2016
Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1989
Białystok

Wzrost

196 cm

Informacje klubowe
Klub

Podlasie Białystok (od 2008)

Trener

Bogumił Chlebiński (do 2012)
Malwina Sobierajska (od 2013 do 2021)
Joanna Fiodorow (od 2021)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
złoto Tokio 2020 lekkoatletyka
(rzut młotem)
brąz Rio de Janeiro 2016 lekkoatletyka
(rzut młotem)
Mistrzostwa świata
srebro Eugene 2022 rzut młotem
srebro Budapeszt 2023 rzut młotem
brąz Pekin 2015 rzut młotem
brąz Londyn 2017 rzut młotem
brąz Doha 2019 rzut młotem
Mistrzostwa Europy
złoto Berlin 2018 rzut młotem
złoto Monachium 2022 rzut młotem
brąz Amsterdam 2016 rzut młotem
Igrzyska europejskie
złoto Kraków 2023 rzut młotem
Światowe wojskowe igrzyska sportowe
złoto Wuhan 2019 rzut młotem
Mistrzostwa Polski seniorów
złoto Włocławek 2020 rzut młotem
złoto Lublin 2018 rzut młotem[1]
złoto Białystok 2017 rzut młotem
srebro Toruń 2013 rzut młotem
srebro Szczecin 2014 rzut młotem
srebro Kraków 2015 rzut młotem
srebro Bydgoszcz 2016 rzut młotem
srebro Radom 2019 rzut młotem
brąz Bydgoszcz 2011 rzut młotem
brąz Bielsko-Biała 2012 rzut młotem
Halowe mistrzostwa Polski seniorów
srebro Bydgoszcz 2014 rzut ciężarkiem[2]
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi

4 sierpnia 2021 zdobył w Tokio złoto igrzysk olimpijskich, ustanawiając rekord życiowy 82,52 m (3. wynik w historii polskiej lekkoatletyki). Brązowy medalista igrzysk olimpijskich (Rio de Janeiro 2016). Pięciokrotny medalista mistrzostw świata (srebrne medale w 2022, 2023 i brązowe w 2015, 2017 oraz 2019). Dwukrotny mistrz Europy (Berlin 2018 i Monachium 2022).

Lata młodości Edytuj

W szkole podstawowej trenował piłkę nożną w Jagiellonii Białystok. Rzut młotem zaczął trenować w Podlasiu Białystok, w czasach liceum[3], w wieku 18 lat[4].

Kariera sportowa Edytuj

Złoty medalista lekkoatletycznych Mistrzostw Europy w 2018 w Berlinie[5]. Brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich 2016. Brązowy medalista mistrzostw świata z 2015 roku w Pekinie z wynikiem 78,55 m[6][7][8], z 2019 roku w Doha z wynikiem 77,69 m[9] oraz brązowy medalista mistrzostw Europy z 2016 roku w Amsterdamie z wynikiem 77,53[10]. Piąty zawodnik mistrzostw Europy młodzieżowców z 2011 roku.

Medalista mistrzostw Polski seniorów – ma w dorobku trzy złote (Białystok 2017, Lublin 2018, Włocławek 2020), pięć srebrne (Toruń 2013, Szczecin 2014, Kraków 2015, Bydgoszcz 2016 i Radom 2019) oraz dwa brązowe medale (Bydgoszcz 2011 i Bielsko-Biała 2012). Trzy razy w karierze stawał na podium młodzieżowych mistrzostw Polski – zdobył jedno srebro (Gdańsk 2011) oraz dwa brązy (Bielsko-Biała 2009 i Kraków 2010).

W 2012 po konflikcie i rozstaniu się z dotychczasowym trenerem Bogumiłem Chlebińskim, trenerem klubowym została początkująca trenerka młociarzy Malwina Sobierajska[3]. W 2016 zajął trzecie miejsce na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro, a na kolejnych w Tokio został mistrzem olimpijskim. Złoty medal w Tokio zadedykował zmarłej niespodziewanie dwanaście lat wcześniej polskiej młociarce, Kamili Skolimowskej[11]. We wrześniu 2021 jego trenerką została Joanna Fiodorow.

Życie prywatne Edytuj

W 2013 ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Białostockiej z tytułem magistra inżyniera o specjalności automatyka-robotyka[12][13]. Mieszka w Białymstoku. Ma żonę Annę i córkę Amelię.

W październiku 2018 rozpoczął służbę wojskową.

Rekordy życiowe Edytuj

Osiągnięcia Edytuj

Rok Impreza Miejsce Lokata Wynik
2011 Młodzieżowe mistrzostwa Europy   Ostrawa 5. miejsce 72,20
2013 Uniwersjada   Kazań 5. miejsce 75,32
2015 Mistrzostwa świata   Pekin   3. miejsce 78,55
IAAF Hammer Throw Challenge 7. miejsce 230,04
2016 Mistrzostwa Europy   Amsterdam   3. miejsce 77,53
Igrzyska olimpijskie   Rio de Janeiro   3. miejsce 77,73
IAAF Hammer Throw Challenge 3. miejsce 232,63
2017 Mistrzostwa świata   Londyn   3. miejsce 78,03
IAAF Hammer Throw Challenge 2. miejsce 236,32
2018 Athletics World Cup   Londyn 1. miejsce 77,94
Mistrzostwa Europy   Berlin   1. miejsce 80,12
Puchar interkontynentalny   Ostrawa 6. miejsce 71,74
IAAF Hammer Throw Challenge 1. miejsce 241,89
2019 Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Bydgoszcz   1. miejsce 78,84
Mecz Europa – Stany Zjednoczone   Mińsk 2. miejsce 78,33
Mistrzostwa świata   Doha   3. miejsce 77,69
Światowe wojskowe igrzyska sportowe   Wuhan   1. miejsce 77,38
IAAF Hammer Throw Challenge 2. miejsce 237,47
2021 Igrzyska olimpijskie   Tokio   1. miejsce 82,52
2022 Mistrzostwa świata   Eugene   2. miejsce 81,03
Mistrzostwa Europy   Monachium   1. miejsce 82,00
2023 I dywizja drużynowych mistrzostw Europy[15]   Chorzów 1. miejsce[16] 79,61
Mistrzostwa świata   Budapeszt   2. miejsce 81,02

Odznaczenia i wyróżnienia Edytuj

Przypisy Edytuj

  1. ↑ FK: Wojciech Nowicki znowu mistrzem. Pewne zwycięstwa faworytów. SPORT.TVP.PL. [dostęp 2018-07-21]. (pol.).
  2. ↑ Maciej Jałoszyński, 6.08! Niesamowity Renaud Lavillenie w Bydgoszczy, Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2014-02-01] (pol.).
  3. ↑ a b Tadeusz Kądziela, Radosław Leniarski: Wojciech Nowicki: Jestem takim trochę odmieńcem. sport.pl, 2015-08-24. [dostęp 2015-08-25]. (pol.).
  4. ↑ Tadeusz Kądziela: Pekin 2015. Wojciech Nowicki: Zaryzykowałem i rzuciłem na maksa. sport.pl, 2015-08-23. [dostęp 2015-08-25]. (pol.).
  5. ↑ INTERIA.PL, Kapitalny początek Polaków! Będą medale? [dostęp 2018-08-08] (pol.).
  6. ↑ Dublet młociarzy! Złoty Fajdek, brązowy Nowicki!. pzla.pl, 2015-08-23. [dostęp 2015-08-23]. (pol.).
  7. ↑ 2015 IAAF World Championships: 男子掷链球 / Hammer Throw Men – Final. iaaf.org, 2015-08-23. [dostęp 2015-08-23]. (ang.).
  8. ↑ Tadeusz Kądziela: Pekin 2015. Paweł Fajdek obronił mistrzostwo świata, brąz Nowickiego. sport.pl, 2015-08-23. [dostęp 2015-08-23]. (pol.).
  9. ↑ Wojciech Nowicki z brązowym medalem Mistrzostw Świata!, Zagranie, 3 października 2019 [dostęp 2019-10-04] (pol.).
  10. ↑ European Athletics Championships – Amsterdam 2016. Hammer Throw Men, european-athletics, 10 lipca 2016 [dostęp 2016-07-11].
  11. ↑ Nowicki: złoto dedykuję Kamili Skolimowskiej, ten medal jest dla niej. Eurosport, 2021-08-04. [dostęp 2021-08-04].
  12. ↑ Janusz Zastocki: Mgr inż. Wojciech Nowicki – medalistą Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro 2016. pb.edu.pl/. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-20)]. (pol.).
  13. ↑ Tomasz Kalemba: Wojciech Nowicki – inżynier z brązu. eurosport.onet.pl/, 2016-08-20. [dostęp 2016-11-18]. (pol.).
  14. ↑ Zbigniew Jonik, All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii, zbjonik.republika.pl [dostęp 2018-06-08].
  15. ↑ Zawody były częścią igrzysk europejskich.
  16. ↑ W klasyfikacji sumarycznej biorącej pod uwagę wyniki z wszystkich dywizji zawodnik zdobył złoty medal igrzysk europejskich.
  17. ↑ M.P. z 2016 r. poz. 1208.
  18. ↑ Odznaczenia państwowe dla Olimpijczyków. prezydent.pl, 2016-10-05. [dostęp 2016-11-12].
  19. ↑ M.P. z 2021 r. poz. 1023.
  20. ↑ Politechnika Białostocka, 20 kwietnia 2017 [dostęp 2017-04-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-22] (pol.).
  21. ↑ Jubileuszowa Podlaska Gala. olimpijski.pl/, 2016-02-03. [dostęp 2016-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-16)]. (pol.).

Bibliografia Edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wojciech_Nowicki_(lekkoatleta)&oldid=71097413”