Wolf 359

Wolf 359
	; Wolf 359 to czerwono-pomarańczowa gwiazda powyżej środka tego zdjęcia
	Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór	Lew
Rektascensja	10h 56m 28,826s
Deklinacja	+07° 00′ 52,34″
Paralaksa (π)	0,4131 ± 0,0013″
Odległość	7,895 ± 0,024 ly; 2,4205 ± 0,0075 pc
Wielkość obserwowana	13,507 ± 0,006m
Ruch własny (RA)	−3808,09 ± 0,30 mas/rok
Ruch własny (DEC)	−2692,61 ± 0,42 mas/rok
Prędkość radialna	19,32 ± 0,14 km/s
	Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy	czerwony karzeł
Typ widmowy	M6 Ve
Masa	0,10 M☉
Promień	0,16 R☉
Metaliczność [Fe/H]	0,18
Wielkość absolutna	16,587 ± 0,006m
Prędkość obrotu	<3 km/s
Wiek	100–350 mln lat
Temperatura	2525 K
Alternatywne oznaczenia
	2MASS: J10562886+0700527
	Katalog Gliesego: GJ 406
	CN Leonis, EUVE J1056+07.0, [GKL99] 228, GSC 00261-00377, LFT 750, LHS 36, 2RE J1056+070, 1RXS J105630.3+070118
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wolf 359 (CN Leo) – gwiazda położona w gwiazdozbiorze Lwa w odległości 7,9 roku świetlnego. Jest to jedna z gwiazd najbliższych Ziemi, piąta pod względem odległości od Układu Słonecznego. Może mieć układ planetarny.

Charakterystyka fizycznaEdytuj

Wolf 359 to czerwony karzeł, gwiazda niewidoczna nieuzbrojonym okiem. Należy do typu widmowego M6 i mając temperaturę ok. 2500 K jest znacznie chłodniejsza od Słońca. Jej masa jest oceniana na około 0,1 M_☉^[2]. Promień tej gwiazdy to około 0,16 promienia Słońca^[3]. Jej jasność to mniej niż 0,00002 jasności Słońca, ale jest to gwiazda rozbłyskowa, której jasność może zmieniać się w skali czasu rzędu 6 godzin; jako gwiazda zmienna ma oznaczenie CN Leonis^[6]. Modele ewolucji gwiazd wskazują, że Wolf 359 jest młodą gwiazdą, licząca od 100 do 350 milionów lat^[5]. Temperatura fotosfery jest dostatecznie niska, aby istniały niektóre związki chemiczne, jak tlenek tytanu(II), tlenek wanadu(II) i woda, których linie absorpcyjne zostały zaobserwowane w widmie gwiazdy^[5].

Układ planetarnyEdytuj

Analizy zmian prędkości radialnej tej gwiazdy z 2019 roku wskazywały, że mogą okrążać ją dwie planety (Wolf 359 b i c). Byłyby to odpowiednio: chłodna planeta gazowa masywniejsza od Neptuna i gorąca superziemia^[2]. Praca z 2021 roku wskazała jednak, że autorzy nie uwzględnili wszystkich wskaźników aktywności gwiazdy i krótkookresowy sygnał pochodzi od obrotu Wolfa 359, który trwa ok. 2,7 doby – co przeczy istnieniu planety c^[7].

Towarzyszka	Masa minimalna [M_🜨]	Okres orbitalny [d]	Półoś wielka [au]	Ekscentryczność
c?^[2]^[8]	3,8 ^+2,0_−1,6	2,68687 ^+0,00039_−0,00031	0,018 ± 0,002	0,15 ^+0,20_−0,15
b^[2]^[9]	44 ⁺³⁰₋₂₄	2940 ± 440	1,84 ^+0,29_−0,26	0,04 ^+0,27_−0,04

Wolf 359 w fikcjiEdytuj

W serialu science-fiction Star Trek: Następne pokolenie Wolf 359 jest miejscem ważnej bitwy między flotą Zjednoczonej Federacji Planet i pojedynczym sześcianem Borga, zakończonej klęską Federacji^[10].

Zobacz teżEdytuj

PrzypisyEdytuj

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Wolf 359 w bazie SIMBAD (ang.)
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g M.M. Tuomi M.M. i inni, Frequency of planets orbiting M dwarfs in the Solar neighbourhood, „arXiv”, 2019, DOI: 10.48550/arXiv.1906.04644, arXiv:1906.04644 (ang.).
↑ ^a ^b J.G Doyle, C.J. Butler. Optical and infrared photometry of dwarf M and K stars. „Astronomy and Astrophysics”. 235 (1–2), s. 335–339, 08/1990. Bibcode: 1990A&A...235..335D. (ang.).
↑ Obliczona na podstawie paralaksy i wielkości obserwowanej.
↑ ^a ^b ^c ^d Ya.V. Pavlenko, H.R.A. Jones, Yu. Lyubchik, J. Tennyson i inni. Spectral energy distribution for GJ406. „Astronomy and Astrophysics”. 447 (2), s. 709–717, 2006. DOI: 10.1051/0004-6361:20052979. Bibcode: 2006A&A...447..709P.
↑ Wolf 359. SolStation. [dostęp 2019-06-25]. (ang.).
↑ M.M. Lafarga M.M. i inni, The CARMENES search for exoplanets around M dwarfs: Mapping stellar activity indicators across the M dwarf domain, „Astronomy & Astrophysics”, 652, 2021, A28, DOI: 10.1051/0004-6361/202140605, arXiv:2105.13467 (ang.).
↑ Wolf 359 c w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.) [dostęp 2019-06-25].
↑ Wolf 359 b w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.) [dostęp 2019-06-25].
↑ Mike Okuda, Denise Okuda, Debbie Mirek: The Star Trek Encyclopedia. Pocket Books, 1999, s. 562. ISBN 0-671-53609-5.

[simbad-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Wolf 359 w bazie SIMBAD (ang.)

[Tuomi2019-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g M.M. Tuomi M.M. i inni, Frequency of planets orbiting M dwarfs in the Solar neighbourhood, „arXiv”, 2019, DOI: 10.48550/arXiv.1906.04644, arXiv:1906.04644 (ang.).

[Doyle1990-3] J.G Doyle, C.J. Butler. Optical and infrared photometry of dwarf M and K stars. „Astronomy and Astrophysics”. 235 (1–2), s. 335–339, 08/1990. Bibcode: 1990A&A...235..335D. (ang.).

[4] Obliczona na podstawie paralaksy i wielkości obserwowanej.

[Pavlenko2005-5] Ya.V. Pavlenko, H.R.A. Jones, Yu. Lyubchik, J. Tennyson i inni. Spectral energy distribution for GJ406. „Astronomy and Astrophysics”. 447 (2), s. 709–717, 2006. DOI: 10.1051/0004-6361:20052979. Bibcode: 2006A&A...447..709P.

[solstation-6] Wolf 359. SolStation. [dostęp 2019-06-25]. (ang.).

[Lafarga2021-7] M.M. Lafarga M.M. i inni, The CARMENES search for exoplanets around M dwarfs: Mapping stellar activity indicators across the M dwarf domain, „Astronomy & Astrophysics”, 652, 2021, A28, DOI: 10.1051/0004-6361/202140605, arXiv:2105.13467 (ang.).

[exo_c-8] Wolf 359 c w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.) [dostęp 2019-06-25].

[exo_b-9] Wolf 359 b w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.) [dostęp 2019-06-25].

[trek-10] Mike Okuda, Denise Okuda, Debbie Mirek: The Star Trek Encyclopedia. Pocket Books, 1999, s. 562. ISBN 0-671-53609-5.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]