Wolfgang Templin
Wolfgang Templin (ur. 25 listopada 1948 w Jenie) – działacz opozycji demokratycznej w NRD i publicysta.
Po maturze w 1965 r. rozpoczął naukę drukarstwa, lecz jej nie ukończył. W latach 1966–1968 zdobył zawód bibliotekarza, a następnie studiował do roku 1970 informatykę i dokumentację w szkole zawodowej bibliotekarstwa w Berlinie Wschodnim.
W latach 1970–1974 studiował filozofię na Uniwersytecie Humboldtów w Berlinie Wschodnim. W roku 1970 został członkiem SED. Od stycznia 1973 do dekonspiracji w październiku 1975 był informatorem służby bezpieczeństwa Stasi. Przed grupą dyskusyjną studentów opowiedział o swojej działalności, Uczestniczył w nielegalnych studenckich ugrupowaniach trockistowskich. W latach 1976–1977 przebywał w Warszawie, gdzie nawiązał pierwsze kontakty z polską opozycja demokratyczną, m.in. z Komitetem Obrony Robotników KOR.
W latach 1977–1983 pracował w Centralnym Instytucie Filozofii Akademii Nauk NRD i uczestniczył w działaniach zbliżonych do kościoła ugrupowaniach obrońców praw człowieka. Władze pozbawiły go możliwości zdobycia doktoratu, wskutek czego Templin wystąpił z SED. Został pozbawiony pracy, utrzymywał się jako sprzątacz, palacz i robotnik leśny.
W roku 1985 został współzałożycielem grupy obrońców praw człowieka „Initiative Frieden und Menschenrechte” (Inicjatywa Pokój i Prawa Człowieka) oraz uczestniczył w wydawaniu nielegalnego pisma Grenzfall (Przypadek Graniczny). W jego mieszkaniu spotykali się dysydenci NRD. Był śledzony przez służby bezpieczeństwa. 25 stycznia 1988 został uwięziony wraz z małżonką Lotte i innymi działaczami opozycji, jak Bärbel Bohley, Stephan Krawczyk i Freya Klier pod zarzutem zdrady państwa. Został zmuszony do wyjazdu do RFN, gdzie wznowił studia w Bochum.
W czasie przemian ustrojowych powrócił do NRD, uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu jako przedstawiciel Initiative Frieden und Menschenrechte i jej rzecznik. Został współpracownikiem partii Bündnis 90. W wyborach w 1990 r. kandydował do Bundestagu. Był współzałożycielem partii Bündnis 90, lecz opuścił ją po jej zjednoczeniu z partią Zielonych.
W latach 1994–1996 był referentem ds. prasy w Domu przy Checkpoint Charlie, a następnie został niezależnym publicystą. Uczestniczył w redagowaniu „Encyklopedii Dysydentów” polskiego „Ośrodka Karta” i niemieckiej organizacji Robert-Havemann-Gesellschaft.
W roku 2009 otrzymał Nagrodę Dialogu Federalnego Związku Towarzystw Niemiecko-Polskich (Deutsch-Polnische Gesellschaft Bundesverband). Od lipca 2010 do końca 2013 roku kierował biurem Fundacji Heinricha Bölla w Warszawie.
W roku 2010 otrzymał w gmachu Reichstagu w Berlinie z rąk prezydenta Bronisława Komorowskiego medal Europejskiego Centrum Solidarności.
Bibliografia edytuj
- Strona oficjalna. wtemplin.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-14)].
- Biografia
- Biografia. ddr89.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-24)].
- Wywiad video