Wolha Akimawa

białoruska fykolożka

Wolha Dzmitryjeuna Akimawa (biał. Вольга Дзмітрыеўна Акімава[a], ros. Ольга Дмитриевна Акимова, Olga Dmitrijewna Akimowa; ur. 11 lipca 1883 w powiecie połockim, zm. 4 lipca 1969) – białoruska radziecka fykolożka, jedna z pierwszych badaczek fykoflory w zbiornikach wodnych Białoruskiej SRR, pierwsza dziekan Wydziału Biologii Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego.

Wolha Akimawa
Вольга Акімава
Państwo działania

Imperium Rosyjskie, ZSRR

Data i miejsce urodzenia

11 lipca 1883
powiat połocki

Data śmierci

4 lipca 1969

Specjalność: fykologia
Alma Mater

Szkoła Wyższa i Wyższe Kursy Przyrodoznawcze w Petersburgu

Docent Katedry Botaniki
Uczelnia

Białoruski Uniwersytet Państwowy

Okres zatrudn.

1924–1938 i 1943–1956

Dziekan
Wydział

Wydział Biologii Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego

Okres spraw.

1931–1932

Okres spraw.

1944–1948

Odznaczenia
Order Lenina

Biografia Edytuj

 
Prof. Mikałaj Hajdukou, nauczyciel Wolhi Akimawej

Urodziła się 11 lipca 1883 roku w powiecie połockim guberni witebskiej Imperium Rosyjskiego. W latach 1906–1912 ukończyła Szkołę Wyższą i Wyższe Kursy Przyrodoznawcze w Petersburgu[1][2]. W latach 1921–1924[3] (według innych źródeł: 1920–1924[2][4]) była asystentką w Witebskim Instytucie Nauczycielskim, a w latach 1938–1941 docentem w Witebskim Instytucie Pedagogicznym[2][4]. W latach 1924–1938 i 1943–1956 pracowała na Białoruskim Uniwersytecie Państwowym (BUP) jako docent w Katedrze Botaniki. Była pierwszą dziekan Wydziału Biologii BUP; pełniła tę funkcję dwukrotnie: w latach 1931–1932 oraz 1944–1948[3] (według innych źródeł: 1943–1948[2][4]). Po II wojnie światowej organizowała przywrócenie działalności Wydziału Biologii BUP, za co w 1953 roku została odznaczona Orderem Lenina[3].

Wolha Akimawa była uczennicą prof. Mikałaja Hajdukoua, fykologa kierującego Katedrą Botaniki w latach 1924–1928[3]. Była jedną z pierwszych badaczek fykoflory w Białoruskiej SRR[1], badała jej skład gatunkowy i ilościowy oraz biomasę fitoplanktonu w zbiornikach wodnych tej republiki[1][2]. Prowadziła także badania nad bakteriami siarkowymi w okolicach Mińska[4].

Prace Edytuj

Wolha Akimawa była autorką wielu prac naukowych[3], m.in.:

  • Da fłory azior Biełarusi. „Wucz. zap. BDU”. № 28, 1936. (biał.). ;
  • K fłorie wodoroslej rieki Zapadnoj Dwiny: Gidrobiołogiczeskije issledowanija rieki Zapadnoj Dwiny w rajonie Witiebska. „Ucz. zap. BGU. Sierija biołogiczeskaja”. Wyp. 7, 1948. (ros.). ;
  • Fitopłankton pojmiennych wodojomow i pritokow Pripiati. W: Trudy kompleksnoj komissii po izuczeniju wodojomow Polesja. Mińsk: 1956. (ros.).

Uwagi Edytuj

  1. Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Вольга Дзьмітрыеўна Акімава (czyt. Wolha Dźmitryjeuna Akimawa).

Przypisy Edytuj

Bibliografia Edytuj

  • Акімава Вольга Дзмітрыеўна. W: Рэдкал.: І.П. Шамякін (гал. рэд.) і інш.: Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. T. 1: Ааліты – Гасцінец. Mińsk: Biełaruskaja Sawieckaja Encykłapiedyja imia Pietrusia Brouki, 1983, s. 57. (biał.).
  • Акімава Вольга Дзмітрыеўна. W: Рэдкал.: Г.П. Пашкоў і інш.: Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. T. 1: А – Аршын. Mińsk: Biełaruskaja Encykłapiedyja imia Pietrusia Brouki, 1996, s. 190. ISBN 985-11-0036-6. (biał.).