Wolnościowa Partia Austrii
 |
Ten artykuł od 2017-06 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Wolnościowa Partia Austrii (niem. Freiheitliche Partei Österreichs, FPÖ; FPOe) – austriacka nacjonalistyczno-konserwatywna, eurosceptyczna partia polityczna założona w 1955 roku.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Skrót |
FPÖ |
| Lider | |
| Data założenia |
3 listopada 1955 |
| Adres siedziby | |
| Ideologia polityczna | |
| Grupa w Parlamencie Europejskim |
|
| Strona internetowa | |
Partia wywodzi się z neofaszystowskiego ugrupowania Związku Niezależnych (utworzonego w 1949)[1]. W latach 1983–1987 tworzyła rząd z socjaldemokratyczną SPÖ. W 1999 r. FPÖ w wyborach do Rady Narodowej zdobyła 26,91% głosów i weszła w koalicję z Austriacką Partią Ludową (ÖVP). Obecność FPÖ w rządzie spowodowała roczny bojkot[potrzebny przypis] Austrii ze strony Unii Europejskiej. Po wyborach w 2002 r. koalicja rządowa kontynuowała współpracę aż do stycznia 2007 r., bez większych przeszkód ze strony Unii Europejskiej. Istotnym wydarzeniem w historii partii był rozłam zapoczątkowany w 2005 r. przez Jörga Haidera, który z innymi byłymi politykami FPÖ stworzył Sojusz na rzecz Przyszłości Austrii (BZÖ). Od 2005 r. do 2019 r. przewodniczącym partii był Heinz-Christian Strache[2].
Program Edytuj
Wybory prezydenckie Edytuj
| Wybory | Kandydaci | I tura
[%] |
II tura
[%] |
Zwycięstwo | |
|---|---|---|---|---|---|
| 2010 | Barbara Rosenkranz |  |
15,24% | nie | |
| 2016 | Norbert Hofer |  |
35,05% | 46,21% | nie |
| 2022 | Walter Rosenkranz |  |
17,68% | nie | |
Uzyskane wyniki wyborcze w wyborach do Rady Narodowej Edytuj
| Wybory | % głosów | miejsca |
|---|---|---|
| 1956 | 6,52% | 6/165
|
| 1959 | 7,7% | 8/165
|
| 1962 | 7,04% | 8/165
|
| 1966 | 5,35% | 6/165
|
| 1970 | 5,52% | 6/165
|
| 1971 | 5,45% | 10/183
|
| 1975 | 5,41% | 10/183
|
| 1979 | 6,06% | 11/183
|
| 1983 | 4,98% | 12/183
|
| 1986 | 9,73% | 18/183
|
| 1990 | 16,64% | 33/183
|
| 1994 | 22,50% | 42/183
|
| 1995 | 21,89% | 41/183
|
| 1999 | 26,91% | 52/183
|
| 2002 | 10,01% | 18/183
|
| 2006 | 11,03% | 21/183
|
| 2008 | 17,54% | 34/183
|
| 2013 | 20,51% | 40/183
|
| 2017 | 26,0% | 51/183
|
| 2019 | 16,2% | 31/183
|
Wyniki wyborcze do Parlamentu Europejskiego Edytuj
| Wybory | głosy | % głosów | miejsca |
|---|---|---|---|
| 1996 | 1,044,604 | 27.5% | 6/21
|
| 1999 | 655,519 | 23.4% | 5/21
|
| 2004 | 157,722 | 6.3% | 1/18
|
| 2009 | 364,207 | 12.7% | 2/17
|
| 2014 | 556,835 | 19.7% | 4/18
|
| 2019 | 650,114 | 17.2% | 3/18
|
Kontrowersje Edytuj
Jedna z czołowych działaczek ugrupowania Barbara Rosenkranz, która była kandydatką partii w wyborach prezydenckich w 2010[3] wielokrotnie negowała holokaust. Jednakże od czasu, kiedy Jörg Haider nie rządzi już partią, FPÖ walczy z wewnętrznym antysemityzmem. W 2015 r. posłanka tej partii Susanne Winter została wyrzucona za tego typu wypowiedzi.
Afera z Ibizy Edytuj
17 maja 2019 r. zostały opublikowane nagrania, w których Heinz-Christian Strache, oferował rosyjskiej inwestorce państwowe kontrakty w zamian za pomoc w kampanii wyborczej w 2017 roku[4]. Następnego dnia Strache zrezygnował z funkcji wicekanclerza i prezesa partii[5][6][7].
Przypisy Edytuj
- ↑ Partie Socjaldemokratyczne Europy, Książka i Wiedza, 1982, s. 15.
- ↑ ORF at/Agenturen red, Regierung: Strache erklärt Rücktritt, news.ORF.at, 18 maja 2019 [dostęp 2019-05-18] (niem.).
- ↑ stosunki.pl Pewne zwycięstwo w cieniu nazistowskich haseł, czyli wybory w Austrii.
- ↑ James Phelan, 1., ISBN 978-1-74283-196-1, OCLC 896985116 [dostęp 2019-05-19].
- ↑ Austria’s vice-chancellor resigns over alleged corruption video, WFMZ, 18 maja 2019 [dostęp 2019-05-19] (ang.).
- ↑ Austria’s vice-chancellor resigns over alleged corruption video, WDIV, 18 maja 2019 [dostęp 2019-05-19] (ang.).
- ↑ Lukas Mikelionis, Austria’s populist vice chancellor resigns after alleged corruption video surfaces, Fox News, 18 maja 2019 [dostęp 2019-05-19] (ang.).