World Open (snooker)

turniej snookera

World Open (do 2009 Grand Prix) – rankingowy turniej snookerowy, który bierze początek w 1982 roku. Przez wiele lat rozgrywany był wyłącznie na terenach Wielkiej Brytanii: początkowo w Anglii, a począwszy od sezonu 2006/2007 w Szkocji. W latach 2012–2014 roku turniej rozgrywano w Chinach w mieście Haikou, z kolei od 2015 do 2016 roku miejscem turnieju było Llandudno w Walii, a w latach 2017–2018 angielskie Preston. W 2019 roku turniej został rozegrany w Cheltenham w Anglii.

Historia

edytuj

Turniej ten po raz pierwszy został zorganizowany w 1982 roku jako Professional Players Tournament (Turniej Profesjonalnych Snookerzystów) przez WPBSA. Od samego początku rozgrywania tego turnieju był on zaliczany do turniejów rankingowych. Pierwszym zwycięzcą turnieju został Ray Reardon, który pokonał w finale Jimmy’ego White’a wynikiem 10-5, wygrywając £5 000.

W 1984 roku, firma Rothmans zaczęła sponsorować ten turniej. W związku z tym zmieniono nazwę turnieju na Rothmans Grand Prix i rozgrywki przeniesiono do Hexagon Theatre w Reading. Do 1993 roku turniej ten rozgrywany był w Reading, jednak kiedy turniej znalazł nowego sponsora i zmienił nazwę na Skoda Grand Prix, zmieniał też miejsca rozgrywek. Po 1993 roku rozgrywany był w Derby, Sunderland, Bournemouth, Preston, Telford. Także od 1993 roku finał rozgrywany jest do 9 wygranych frejmów.

Kiedy w 2001 roku bieżący sponsor został wchłonięty przez koncern LG Electronics, wtedy też zmieniona została nazwa rozgrywek na LG Cup. Po trzech sezonach jednak LG wycofało się ze sponsoringu i w 2004 roku powróciła nazwa Grand Prix. W latach 2006–2008 turniej ten sponsorowała firma Royal London Watches nie zmieniając jednak nazwy turnieju. Od 2006 roku także turniej ten jest rozgrywany na terenie Szkocji.

Turniej, którego nazwa wyklarowała się już jako Grand Prix, czyli od 2004 roku, miał być rozgrywany w jednej miejscowości przez przynajmniej dwa sezony, rozgrywany był kolejno w sezonach 2004/2005 i 2005/2006 w Guild Hall w Preston, w sezonach 2006/2007 i 2007/2008 w Aberdeen w Aberdeen Exhibition and Conference Centre, w sezonie 2008/2009 w Scottish Exhibition and Conference Centre w Glasgow, zaś w sezonie 2009/2010 w Kelvin Hall w Glasgow.

W swoim pierwotnym kształcie, w przeciwieństwie do innych turniejów, do turnieju Grand Prix automatycznie kwalifikowali się zawodnicy z najlepszej 32 rankingu grając w rundzie Last 64 (w pozostałych turniejach automatycznie kwalifikowało się tylko pierwszych 16 zawodników rankingu grając w rundzie Last 32). Od 2006 roku, kiedy wprowadzono inny format rozgrywek, do turnieju automatycznie kwalifikowało się 32 najlepszych zawodników z listy rankingowej i 16 zawodników wyłonionych z kwalifikacji.

W 2010 roku turniej został przemianowany na World Open. "World" nie było dla ozdoby - turniej ten w 2010 był otwarty na cały świat i mogli w nim udział wziąć nawet amatorzy (96 zawodowców + 32 amatorów). 32 amatorów wyłonionych zostało według klucza:

- 12 dzikich kart (dla zawodników z państw jak Tajlandia, Bahrajn i Niemcy, Belgia)
- 10 miejsc (kwalifikacje w sieci klubów Rileys)
- 10 miejsc (kwalifikacje w niezależnych klubach w Wielkiej Brytanii i Irlandii).

Ale tak było tylko jeden raz. W 2011 roku turniej nie odbył się i istniało nawet niebezpieczeństwo, że w ogóle wypadnie z kalendarza. W 2012 roku przeniesiono jednak turniej do Chin. Kontrakt na rozgrywanie zawodów w "Państwie środka" podpisano na 5 lat; nie został on jednak wypełniony, bowiem WPBSA postanowiła, że w roku 2015 turniej ten zostanie rozegrany w Walii, a jego nazwę zmieniono na World Grand Prix. W 2016 roku sponsorem turnieju została firma Ladbrokes.

Format rozgrywek w latach 2006–2007

edytuj

Na lata 2006 i 2007 rozgrywki przeniesiono do Aberdeen Exhibition and Conference Centre i wprowadzono nowy format ich rozgrywania – zawodnicy zostali rozstawieni w grupach. W rundzie kwalifikacyjnej turnieju brało udział 64 zawodników (miejsca 33.-96. światowej listy rankingowej) rozstawionych w 8 grupach po 8 osób. Z każdej grupy do kolejnej fazy turnieju przechodziło 2 najlepszych zawodników z grupy. W grupowej fazie zasadniczej, lecz jeszcze nie telewizyjnej, rozstawiano 16 zawodników z rundy kwalifikacyjnej oraz 32 najlepszych zawodników z rankingu światowego – rozgrywki odbywały się również w 8 grupach lecz już tylko po 6 snookerzystów. Z każdej grupy do dalszej części turnieju przechodziło 2 najlepszych zawodników. Faza finałowa (telewizyjna), w której brało udział 16 zawodników, odbywała się już na podstawie drabinki.

W rezultacie tej zmiany, rozgrywki przyniosły wiele niespodzianek. Mniej znani zawodnicy jak Ben Woollaston, Jamie Jones i Issara Kachaiwong zwyciężali w kwalifikacjach, przechodząc do grupowej fazy zasadniczej. Zdarzyło się również, że tacy zawodnicy jak Graeme Dott, Stephen Hendry i Shaun Murphy w grupowej fazie zasadniczej turnieju odpadali, nie pojawiając się w finałowej fazie telewizyjnej turnieju.

Od rozgrywania turnieju Grand Prix w tym nowym formacie odstąpiono już po dwóch sezonach – w 2008 roku. Jako oficjalny powód podano niską frekwencję widzów i nieopłacalność przeprowadzania grupowych rozgrywek.

Transmisje w mediach

edytuj

Aktualnie rozgrywki turnieju Grand Prix są transmitowane na żywo przez telewizje: BBC One, BBC Two a także korzystając z usługi BBC Red Button (rodzaj telewizji interaktywnej) oraz British Eurosport, British Eurosport 2. W Polsce turniej ten transmituje telewizja Eurosport i Eurosport 2.

Zwycięzcy turnieju

edytuj
Rok Zwycięzca Finalista Wynik Miejsce rozgrywek Sezon
Professional Players Tournament
1982   Ray Reardon   Jimmy White 10 – 5   Birmingham 1982/83
1983   Tony Knowles(inne języki)   Joe Johnson 9 – 8   Bristol 1983/84
Rothmans Grand Prix
1984(inne języki)   Dennis Taylor   Cliff Thorburn 10 – 2   Reading 1984/85
1985(inne języki)   Steve Davis   Dennis Taylor 10 – 9   Reading 1985/86
1986(inne języki)   Jimmy White   Rex Williams 10 – 6   Reading 1986/87
1987(inne języki)   Stephen Hendry   Dennis Taylor 10 – 7   Reading 1987/88
1988(inne języki)   Steve Davis   Alex Higgins 10 – 6   Reading 1988/89
1989(inne języki)   Steve Davis   Dean Reynolds(inne języki) 10 – 0   Reading 1989/90
1990(inne języki)   Stephen Hendry   Nigel Bond 10 – 5   Reading 1990/91
1991(inne języki)   Stephen Hendry   Steve Davis 10 – 6   Reading 1991/92
1992(inne języki)   Jimmy White   Ken Doherty 10 – 9   Reading 1992/93
Skoda Grand Prix
1993(inne języki)   Peter Ebdon   Ken Doherty 9 – 6   Reading 1993/94
1994(inne języki)   John Higgins   Dave Harold 9 – 6   Derby 1994/95
1995(inne języki)   Stephen Hendry   John Higgins 9 – 5   Sunderland 1995/96
1996(inne języki)   Mark Williams   Euan Henderson 9 – 5   Bournemouth 1996/97
1997(inne języki)   Dominic Dale   John Higgins 9 – 6   Bournemouth 1997/98
1998(inne języki)   Stephen Lee   Marco Fu 9 – 2   Preston 1998/99
1999(inne języki)   John Higgins   Mark Williams 9 – 8   Preston 1999/00
2000(inne języki)   Mark Williams   Ronnie O’Sullivan 9 – 5   Telford 2000/01
LG Cup
2001   Stephen Lee   Peter Ebdon 9 – 4   Preston 2001/02
2002   Chris Small   Alan McManus 9 – 5   Preston 2002/03
2003   Mark Williams   John Higgins 9 – 5   Preston 2003/04
Grand Prix
2004   Ronnie O’Sullivan   Ian McCulloch 9 – 5   Preston 2004/05
2005   John Higgins   Ronnie O’Sullivan 9 – 2   Preston 2005/06
2006   Neil Robertson   Jamie Cope 9 – 5   Aberdeen 2006/07
2007   Marco Fu   Ronnie O’Sullivan 9 – 6   Aberdeen 2007/08
2008   John Higgins   Ryan Day 9 – 7   Glasgow 2008/09
2009   Neil Robertson   Ding Junhui 9 – 4   Glasgow 2009/10
World Open
2010   Neil Robertson   Ronnie O’Sullivan 5 – 1   Glasgow 2010/11
2012   Mark Allen   Stephen Lee 10 – 1   Haikou 2011/12
2013   Mark Allen   Matthew Stevens 10 – 4   Haikou 2012/13
2014   Shaun Murphy   Mark Selby 10 – 6   Haikou 2013/14
888.com World Grand Prix (nierankingowy)
2015   Judd Trump   Ronnie O’Sullivan 10 – 7   Llandudno 2014/15
Ladbrokes World Grand Prix (rankingowy)
2016   Shaun Murphy   Stuart Bingham 10 – 9   Llandudno 2015/16
2017   Barry Hawkins   Ryan Day 10 – 7   Preston 2016/17
2018   Ronnie O’Sullivan   Ding Junhui 10 – 3   Preston 2017/18
Coral World Grand Prix (rankingowy)
2019   Judd Trump   Allister Carter 10 – 6   Cheltenham 2018/19
2020   Neil Robertson   Graeme Dott 10 – 8   Cheltenham 2019/20
matchroom. World Grand Prix (rankingowy)
2020 (2)   Judd Trump   Jack Lisowski 10 – 7   Milton Keynes 2020/21
Cazoo World Grand Prix (rankingowy)
2021   Ronnie O’Sullivan   Neil Robertson 10 – 8   Coventry 2021/22
Duelbits World Grand Prix (rankingowy)
2023   Mark Allen   Judd Trump 10 – 9   Cheltenham 2022/23
Spreadex World Grand Prix
2024   Ronnie O’Sullivan   Judd Trump 10 – 7   Leicester 2023/24

Linki zewnętrzne

edytuj