Woronichinia

*Woronichinia*
	Systematyka
Domena	bakterie
Podkrólestwo	Negobacteria
Typ	sinice
Klasa	Cyanophyceae
Podklasa	Synechococcophycidae
Rząd	Synechococcales
Rodzina	Coelosphaeriaceae
Rodzaj	Woronichinia
	Nazwa systematyczna
	Woronichinia ; A.A.Elenkin, 1933
	Typ nomenklatoryczny
	Woronichinia naegeliana (Unger) Elenkin 1933
Synonimy
	Gomphosphaeria Kützing 1836;
	Gomphosphaeria Kützing 1836;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Woronichinia – rodzaj jednokomórkowych lub kolonijnych sinic, należących do klasy Cyanophyceae, rzędu Synechococcales. Nazwa upamiętnia rosyjskiego (radzieckiego) botanika Nikołaja Woronichina^[2].

Budowa edytuj

Woronichinia tworzy mikroskopijne kolonie od sferycznych do nieregularnie elipsoidalnych, często składających się z podkolonii. Kolonie otoczone są cienką galaretowatą otoczką^[1]^[3].

Komórki wewnątrz kolonii umieszczone są na końcach stylików, czasem wewnątrz nich. Styliki są grube, rozpoczynają się w środku kolonii i są położone promieniście lub równolegle. Starsze styliki są równie szerokie jak komórki. Upakowanie stylików sprawia, że galaretka wypełniająca kolonię jest warstwowana. Wraz ze starzeniem się kolonii styliki stają się mniej wyraźne^[1]^[3].

Komórki mają kształt elipsoidalny, szeroko owalny do prawie kulistego w rzadszych przypadkach. Zwykle o długości do 6, ewentualnie 7 μm. Upakowane gęsto na obwodzie kolonii, zwłaszcza w starszych koloniach. Mają barwę bladą – sinozieloną lub żółtawą. Mogą zawierać aerotopy^[1]^[3].

Rozmnażanie edytuj

Pomnaża się przez uwalnianie pojedynczych komórek z kolonii. Wewnątrz kolonii komórki dzielą się i natychmiast oddzielają. Niedługo po podziale komórki dzielą się styliki, przez co na jednym styliku praktycznie cały czas jest tylko jedna komórka^[3].

Ekologia i występowanie edytuj

Kolonie pływają wolno jako element fitoplanktonu, także tychoplanktonu, rzadziej metafitonu lub epipelonu^[1]. Spośród gatunków zawierających aerotopy trzy mogą powodować zakwity wód^[1]. Jest to m.in. W. naegeliana^[3].

W Polsce pospolite w planktonie są gatunki Woronichinia naegeliana i Woronichinia compacta (zwłaszcza w okolicach Bałtyku)^[3]. Na Słowacji notowano W. naegeliana i przedstawicieli rodzaju bez zidentyfikowanego gatunku w licznych zbiornikach zaporowych, ale też w rzekach^[4].

Gatunki edytuj

W serwisie AlgaeBase pod koniec 2017 roku skatalogowane było 19 gatunków o potwierdzonym statusie^[1]:

W literaturze przedstawiciele tego rodzaju bywają opisywani w ramach rodzaju Gomphosphaeria^[5].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g M.D. Guiry: Woronichinia A.A.Elenkin, 1933. [w:] AlgaeBase [on-line]. National University of Ireland. [dostęp 2017-10-24]. (ang.).
↑ ВОРОНИХИН НИКОЛАЙ НИКОЛАЕВИЧ. Научное Наследие России. [dostęp 2017-10-24]. (ros.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Joanna Picińska-Fałtynowicz, Jan Błachuta: Klucz do identyfikacji organizmów fitoplanktonowych z rzek i jezior dla celów badań monitoringowych części wód powierzchniowych w Polsce. Warszawa: Główny Inspektorat Ochrony Środowiska, 2012, s. 19-21, seria: Biblioteka Monitoringu Środowiska. ISBN 978-83-61227-05-2.
↑ Fytoplanktón. W: Mária Plachá, Dana Fidlerová, Peter Baláži, Jarmila Makovinská, Zuzana Velická, Milena Bošáková, Boris Chládecký, Anna Korbačková, Jarmila Lešková, Miroslav Mláka, Eva Polakovičová, Katarína Sýkorová, Katarína Šramková, Andrej Štrangler: Výsledky monitorovania vodných útvarov povrchových vôd Slovenska. Zoznam taxónov. Vodná flóra. Bratysława: Výskumný ústav vodného hospodárstva, 2015, s. 8-61.
↑ Jadwiga Siemińska, Konrad Wołowski: Catalogue of Polish Prokaryotic and Eukaryotic Algae/Katalog glonów prokariotycznych i eukariotycznych Polski. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003, s. 22, seria: Biodiversity of Poland/Różnorodność biologiczna Polski (V). ISBN 83-89648-07-5. (pol.).

[ab-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g M.D. Guiry: Woronichinia A.A.Elenkin, 1933. [w:] AlgaeBase [on-line]. National University of Ireland. [dostęp 2017-10-24]. (ang.).

[nw-2] ВОРОНИХИН НИКОЛАЙ НИКОЛАЕВИЧ. Научное Наследие России. [dostęp 2017-10-24]. (ros.).

[jpf-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Joanna Picińska-Fałtynowicz, Jan Błachuta: Klucz do identyfikacji organizmów fitoplanktonowych z rzek i jezior dla celów badań monitoringowych części wód powierzchniowych w Polsce. Warszawa: Główny Inspektorat Ochrony Środowiska, 2012, s. 19-21, seria: Biblioteka Monitoringu Środowiska. ISBN 978-83-61227-05-2.

[zoznam-4] Fytoplanktón. W: Mária Plachá, Dana Fidlerová, Peter Baláži, Jarmila Makovinská, Zuzana Velická, Milena Bošáková, Boris Chládecký, Anna Korbačková, Jarmila Lešková, Miroslav Mláka, Eva Polakovičová, Katarína Sýkorová, Katarína Šramková, Andrej Štrangler: Výsledky monitorovania vodných útvarov povrchových vôd Slovenska. Zoznam taxónov. Vodná flóra. Bratysława: Výskumný ústav vodného hospodárstva, 2015, s. 8-61.

[sw-5] Jadwiga Siemińska, Konrad Wołowski: Catalogue of Polish Prokaryotic and Eukaryotic Algae/Katalog glonów prokariotycznych i eukariotycznych Polski. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003, s. 22, seria: Biodiversity of Poland/Różnorodność biologiczna Polski (V). ISBN 83-89648-07-5. (pol.).

[2]

[1]

[3]

[4]

[5]