Wróżenice
Wróżenice – część Krakowa wchodząca w skład Dzielnicy XVIII Nowa Huta, niestanowiące jednostki pomocniczej niższego rzędu w ramach dzielnicy.
| Część miasta Krakowa | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| Dzielnica | |
| W granicach Krakowa | |
| SIMC |
0950931 |
Położenie na mapie Krakowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
 50°06′49″N 20°11′22″E/50,113611 20,189444
| |
Historia edytuj
Nazwa wsi pochodzi prawdopodobnie od słowa wrożyna. Pierwsza informacja o wsi Wróżenice pochodzi z 1268 r. Mówi o tym, że wieś należała do zakonu cystersów w Henrykowie. W 1293 r. datowany jest tu dwór. W 1294 r. Wacław II zezwolił cystersom na lokację na prawie niemieckim. Od XIV do XIX w. Wróżenice były własnością Opactwa Cystersów w Mogile. Wieś duchowna Wrożenice w drugiej połowie XVI wieku w powiecie proszowskim województwa krakowskiego[2]. W XV w. we Wróżenicach znajdował się folwark klasztorny i karczma.
W roku 1581 Wróżenice należą do parafii w Pobiedniku, a od 1790 r. do Czulic[3]. Pod koniec XVIII w. wieś liczyła 150 mieszkańców zamieszkujących 20 domów. W 1815 r. północna i wschodnia granica wsi była granicą Rzeczypospolitej Krakowskiej z Rosją. Do 1914 roku sąsiadowały z Królestwem Kongresowym. W roku 1890 we wsi znajdowało się 36 domów, 212 mieszkańców. Przez okres międzywojenny wieś była własnością kardynała Adama Sapiehy. W roku 1958 teren miejscowości został przejęty przez Państwowe Gospodarstwo Rolne. Według ankiety wizytacyjnej parafii Czulice w 1963 roku we Wróżenicach mieszkało 230 osób[4].
W 1986 r. Wróżenice stały się częścią Krakowa wchodząc w 1991 roku w skład Dzielnicy XVIII Nowa Huta[4]. W roku 2003 powstał tu klub sportowy KS Wróżenice Kraków.
-
Odkrywka geologiczna we Wróżenicach. Less. -
OSP we Wróżenicach, Dom Strażaka
Przypisy edytuj
- ↑ M.P. 1985 nr 46 poz. 307
- ↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 102.
- ↑ Wrożenice, [w:] Encyklopedia Krakowa, Wyd. 2 zm. i rozsz., t. 2, Kraków 2023, s. 730, ISBN 978-83-66334-92-2.
- ↑ a b Wróżenice [online], www.poczetkrakowski.pl [dostęp 2024-03-26].