Wskaźnik rentowności aktywów

Wskaźnik rentowności aktywów[1], także wskaźnik zwrotu z aktywów[2] (ang. return on assets, ROA) – wskaźnik finansowy.

Wskaźnik rentowności aktywów to stosunek zysku netto lub zysku brutto spółki do przeciętnego stanu jej majątku (przeciętnego stanu aktywów)[1]. Przyjmując zysk netto można go obliczyć za pomocą wzoru:

 [3]

Wskaźnik może być także obliczany jako relacja zysku operacyjnego do przeciętnego stanu aktywów[1][4].

Wartość wskaźnika informuje o zdolności aktywów do generowania zysku[4], a więc pokazuje jak efektywnie przedsiębiorstwo zarządza swoim majątkiem[1]. Im wyższy jest wskaźnik ROA, tym lepsza jest kondycja finansowa podmiotu. Bywa porównywany z roczną stopą procentową od pożyczonych środków (liczoną najczęściej jako średnie oprocentowanie pożyczonego kapitału)[2]. Poziom wskaźnika jest jednak również uzależniony od czynników mogących zakłócać obiektywny obraz efektywności wykorzystywania aktywów, m.in. przyjęte zasady ewidencji księgowej (rozliczanie amortyzacji i zużycia materiałów) oraz politykę wykorzystywania przez przedsiębiorstwo aktywów własnych i obcych[5].

Wskaźnik jest istotny m.in. dla instytucji finansowych rozważających udzielenie kredytu i oceniających prawdopodobieństwo jego spłaty.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Magdalena Jerzemowska (red. nauk.): Analiza ekonomiczna w przedsiębiorstwie. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2018, s. 303. ISBN 978-83-208-2308-0.
  2. a b Grzegorz Gołębiowski (red.), Adrian Grycuk, Agnieszka Tłaczała, Piotr Wiśniewski: Analiza finansowa przedsiębiorstwa. Difin, 2020, s. 206. ISBN 978-83-8085-007-1.
  3. sindicator.net.
  4. a b Andrzej Rutkowski: Zarządzanie finanowami. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2000, s. 80. ISBN 83-208-1278-X.
  5. Andrzej Rutkowski: Zarządzanie finanowami. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2000, s. 80−81. ISBN 83-208-1278-X.