Współzależność społeczna

Współzależność społeczna to termin używany przez psychologów zajmujących się teorią gier opisujący sytuację, w której osiągnięcie pożądanych celów zależy nie tylko od własnych działań poszczególnych osób znajdujących się w tej sytuacji, ale także od działań pozostałych bohaterów danej sytuacji[1]. Współzależnością społeczną jest więc każda sytuacja, w której ktoś inny – oprócz nas samych – ma wpływ na nasze wyniki.

Przykładami sytuacji współzależności społecznej mogą być praca w zespole, małżeństwo, zawody sportowe, wspólny wyjazd wakacyjny, wybór programu TV do wspólnego oglądania.

Teoria gier definiuje dodatkowe założenia sytuacji współzależności społecznej, wykorzystywane przy konstruowaniu gier:

  • istnieje pewien zbiór bohaterów sytuacji, zwanych graczami,
  • każdy z graczy dysponuje co najmniej dwiema strategiami działania,
  • skutki działań każdego z graczy zależą od jego własnych działań oraz od działań pozostałych graczy
  • skutki te są przez każdego z graczy wartościowane (posiadają określoną użyteczność)
  • gracze podejmują decyzje zgodnie z ustalonymi regułami[2]

W sytuacji współzależności społecznej zachodzi zjawisko zależności interesów – działania każdej ze stron wpływają nie tylko na realizację jej własnych interesów, ale także interesów drugiej strony. Zależność taka może przerodzić się w konflikt interpersonalny[3].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. J. Ł. Grzelak: Współzależność społeczna. W: J. Strelau (red.): Psychologia. Podręcznik akademicki.. T. 3. Gdańsk: GWP, 2000, s. 125-126. ISBN 83-87957-06-2.
  2. J. Ł. Grzelak: Kontrola, podział dóbr: dwa aspekty współzależności społecznej. W: J.Ł. Grzelak (red.): Problemy współzależności społecznej. Warszawa: Wydawnictwo UW, 1989, s. 55-89. ISBN 83-230-0369-6.
  3. J. Ł. Grzelak. Homo economicus: Konflikt interesów w tradycji teorii gier.. „Studia Psychologiczne”. 25, s. 29-49, 1987. PAN. ISSN 0081-685X.