Wyżnia Basztowa Przełęcz
Wyżnia Basztowa Przełęcz (słow. Vyšné Baštové sedlo, niem. Gemsenseescharte, węg. Zerge-tavi-csorba) – wybitna przełęcz w Grani Baszt w słowackich Tatrach Wysokich[1]. Znajduje się na wysokości 2293 m[2] między północnym wierzchołkiem Zadniej Baszty (2354 m) a Capim Rogiem (2306 m) – turnią w masywie Małej Capiej Turni. Po stronie wschodniej (Dolinka Szatania) pod przełęczą znajduje się system zacięć, który około 80 m niżej łączy się z urwistą rynną opadającą z Capiego Karbu. Od miejsca ich połączenia opada głęboko wcięty i częściowo przewieszony komin. Końcowy odcinek komina przekształca się w piarżysty żleb z niewielkimi progami. Ma on wylot na wysokości około 1915 m, czyli prawie 400 m poniżej przełęczy. Od strony zachodniej, z Doliny Młynickiej, z przełęczy do Koziego Kotła w Dolinie Młynickiej opada względnie łatwy do przejścia żleb o deniwelacji około 100 m[3].
 Wyżnia Basztowa Przełęcz, widok z Dolinki Szataniej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
2293 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
| Data zdobycia |
23 sierpnia 1905 r. |
| Pierwsze wejście | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°10′05,6″N 20°02′57,9″E/49,168222 20,049417
| |
Taternictwo edytuj
Przejście granią od Zadniej Baszty na Małą Capią Turnię nie nastręcza taternikom większych trudności, natomiast przejście dzikim wschodnim kominem pod przełęcz było kiedyś uważane za spory sukces taternicki. W latach 1929-1930 drogę tę przeszli polscy taternicy Stanisław Motyka i Jan Sawicki[4].
- Pierwsze wejścia
- letnie: Zygmunt Klemensiewicz i Jerzy Maślanka, 23 sierpnia 1905 r. (po drodze z Capiej Przełączki na Zadnią Basztę),
- zimowe: Gizela Schmidt i Ferenc Barcza, 12 kwietnia 1914 r. (przy przejściu granią)[5]
- Drogi wspinaczkowe
- Południowo-wschodnią granią z Basztowej Przełęczy Wyżniej; 0+ w skali tatrzańskiej, czas przejścia na Wielką Capią Turnię 30 min
- Wschodnim kominem; V, 4 godz.
- Zachodnim żlebem, z Młynickiego Kotła; II, 45 min[3].
-
Wyżnia Basztowa Przełęcz po lewej stronie Małej Capiej Turni -
Widok z Doliny Młynickiej
Przypisy edytuj
- ↑ Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska. Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
- ↑ a b Władysław Cywiński. Grań Baszt. Przewodnik szczegółowy, tom 15. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2009, ISBN 978-83-7104-041-2
- ↑ Jan Alfred Szczepański. Tatry lat dawnych: Odkrycie i zdobycie Tatr. „Wołanie”. 27 (31), listopad 2002. Kraków. [dostęp 2014-08-11].
- ↑ Witold Henryk Paryski. Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część V. Cubrynka – Skrajna Baszta. Warszawa: Sport i Turystyka, 1954