Wyżyna Wołyńska (851.1) – makroregion fizycznogeograficzny, wyżyna znajdująca się na zachodzie Ukrainy i we wschodniej Polsce, pomiędzy dorzeczem Huczwy (dopływ Bugu) i Korczyka (dorzecze Słuczy). Wchodzi w skład Wyżyny Wołyńsko-Podolskiej.

Wyżyna Wołyńska
Mapa regionu
Zasięg regionu w obrębie Polski
Megaregion

Niż Wschodnioeuropejski

Prowincja

Wyżyny Ukraińskie

Podprowincja

Wyżyna Wołyńsko-Podolska

Makroregion

Wyżyna Wołyńska

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Ukraina
Polska:
woj. lubelskie

Położenie Wyżyny Wołyńskiej (pomarańczowy wielobok) na terenie Polski i Ukrainy

Na północy graniczy z Niziną Poleską (granicą jest stromy uskok o wysokości 30–50 m), na południu z równiną Małego Polesia.

Średnia wysokość 220–250 m n.p.m., maksymalna 361 m n.p.m. (358 m według dawniejszych danych) w Paśmie Pełczańskim[1][2].

Wyżyna Wołyńska dzieli się na:

851.11 Grzęda Horodelska
851.12 Kotlina Hrubieszowska
851.13 Grzęda Sokalska
851.14 Pasmo Pełczańsko-Mizockie
851.15 Padół Horochowski
851.16 Wyżyna Łucko-Równieńska
851.17 Wyżyna Kozodawska

Wyżyna Wołyńska w granicach Polski

edytuj

W granicach Polski znajduje się tylko niewielki, skrajnie zachodni fragment Wyżyny Wołyńskiej[3]. W jego skład wchodzą trzy mezoregiony, mające przedłużenie po stronie ukraińskiej. Od północy są to:

  • Grzęda Horodelska – mezoregion pokryty ciągłą warstwą lessów o miąższości uznawanej za największą w skali Polski dochodzącą do 30 metrów[4],
  • Kotlina Hrubieszowska – mezoregion będący częścią ciągu równoleżnikowych obniżeń o genezie krasowej,
  • Grzęda Sokalska – mezoregion złożony z szeregu podłużnych garbów zbudowanych ze skał górnokredowych przykrytych ciągłą warstwą lessów[5].

Przypisy

edytuj
  1. Новак Тарас Андрійович, Рельєф Волинської височини: проблеми просторової диференціації, Кваліфікаційна наукова праця, Дисертація на здобуття наукового ступеня кандидата географічних наук, Львів 2020.
  2. Roman Kobendza, Kilka uwag o roślinności płaskowzgórza Pełczańskiego na Wołyniu [Einige Bemerkungen über die Flora des Plateaus von Pełcza in Wolhynien], „Acta Societatis Botanicorum Poloniae”, 10 (2), s. 291–295, ISSN 0001-6977.
  3. Mroczek P., Jary Z., Krawczyk M., 2015: Walory przyrodnicze i kulturowe zachodniej części Wyżyny Wołyńskiej. [w:] M. Flaga, P. Mroczek (red.), Stan i zmiany środowiska geograficznego wybranych regionów wschodniej Polski II, Lublin; 143-160.
  4. Dolecki, L., 1995: Litologia i stratygrafia mezoplejstoceńskicjh utworów lessowych południowo-wschodniej części Wyżyny Lubelskiej. Wydawnictwo UMCS, Lublin.
  5. Buraczyński J., Wojtanowicz J., 1975: Nowe profile lessowe Grzędy Sokalskiej. Annales UMCS, sec. B, 28; 1–37.