Kampania wyborcza
edytuj
W 1928 urzędujący prezydent Calvin Coolidge był bardzo popularny wśród społeczeństwa, a opinia publiczna była zadowolona z rządów w uwagi na utrzymujący się wysoki poziom koniunktury[1]. Mimo tego, zapowiedział, że nie będzie ubiegał się o reelekcję, zatem Partia Republikańska musiała wystawić innego kandydata[2]. Na konwencji, odbywającej się w Kansas City w dniach 12-15 czerwca 1928 Herbert Hoover uzyskał wymaganą większość w pierwszym głosowaniu, dystansując drugiego Charlesa Curtisa[3]. Curtis ostatecznie otrzymał nominację wiceprezydencką[3]. Program republikanów oparty był na tzw. „New Day” i zakładał utrzymanie wysokich taryf celnych, pomoc dla farmerów i utrzymanie prohibicji[3]. Konwencja Partii Demokratycznej odbyła się w Houston, także w czerwcu 1928[4]. Ugrupowanie nadal było podzielone, głównie z powodu prohibicji, a swoim kandydatem mianowała Alfreda Smitha[1]. Kandydatem Partii Socjalistycznej został Norman M. Thomas[5]. Demokraci postulowali usunięcie XVIII poprawki do Konstytucji, lecz poza tym, ich gospodarczy program niewiele odbiegał od republikanów[2]. Z tego powodu, tory kampanii skierowały się na inne tory i skupiały się na wyznaniu Smitha, który był pierwszym katolikiem nominowanym na prezydenta, przez jedną z dwóch głównych partii[2]. Bigoteria atakowała kandydata demokratów, zarzucając że po objęciu urzędu odda władzę nad Stanami Zjednoczonymi papieżowi[6]. Hoover dystansował się od tych ataków, jednak ignorował także swojego przeciwnika w kampanii, nie spotykając się z nim ani razu[6]. Oba te czynniki przyczyniły się do zwycięstwa republikanów[6].
Partia Demokratyczna
edytuj
-
Alfred Smith
-
Joseph Robinson
Partia Republikańska
edytuj
-
Herbert Hoover
-
Charles Curtis
Socjalistyczna Partia Ameryki
edytuj
Wyniki głosowania
edytuj
Głosowanie powszechne odbyło się 6 listopada 1928[5]. Hoover uzyskał 58,2% poparcia, wobec 40,8% dla Smitha i 0,7% dla Thomasa[5]. Ponadto, około 110 000 głosów oddano na niezależnych elektorów, głosujących na innych kandydatów[5]. Frekwencja wyniosła 56,9%[7]. W głosowaniu Kolegium Elektorów Hoover uzyskał 444 głosy, przy wymaganej większości 266 głosów[8]. Na Smitha zagłosowało 87 elektorów[8]. W głosowaniu wiceprezydenckim zwyciężył Curtis, uzyskując 444 głosy, wobec 87 dla Josepha Robinsona[8].
Herbert Hoover został zaprzysiężony 4 marca 1929 roku[9].
- ↑ a b M. Jones: Historia USA. s. 512.
- ↑ a b c M. Jones: Historia USA. s. 513.
- ↑ a b c A. Bartnicki: Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki. s. 92.
- ↑ L. Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. s. 645.
- ↑ a b c d US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-17]. (ang.).
- ↑ a b c L. Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. s. 646.
- ↑ Election of 1928. CountingTheVotes. [dostęp 2017-10-17]. (ang.).
- ↑ a b c Electoral College Box – 1928. NARA. [dostęp 2017-10-17]. (ang.).
- ↑ L. Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. s. 647.
Bibliografia
edytuj
