Wykładnia porównawcza
Wykładnia porównawcza (komparatystyczna, prawnoporównawcza) - poszukuje właściwego znaczenia danego tekstu prawnego w znaczeniu/znaczeniach, jakie mają podobne teksty prawne (odnoszące się do podobnych zagadnień, rodzajów problemów lub instytucji prawnych)[1]. Nazwa pochodzi od łacińskiego comparare, które oznacza "porównać"[2].
Wykorzystywane na jej użytek teksty prawne mogą pochodzić:
- z tej samej dziedziny, jak i innej dziedziny (gałęzi prawa)
- tej samej, jak i innej jurysdykcji (części składowej federacji)
- tego samego, jak i innego systemu prawa (porządku prawnego)[1].
Porównanie może się tu też odbywać zarówno do tekstów prawnych, jakie nadal obowiązują, jak i tekstów prawnych, jakie straciły swoją moc obowiązującą.
Wykładnia komparatystyczna zyskuje na znaczeniu zwłaszcza wtedy, gdy miało miejsce przyjęcie w jakimś zakresie prawa, jakie obowiązuje obecnie za granicą lub w innej jurysdykcji lub jakie obowiązywało w dalekiej przeszłości (tzw. recepcja prawa), albo gdy ustanawiając jakąś regulację prawną, wyraźnie wzorowano się na rozwiązaniach (regulacjach), jakie funkcjonują gdzieindziej. Wynika to z tego, że można założyć, że „zapożyczając” obce prawo, znajdujące się w nim rozwiązania, instytucje, regulacje, chciano przyjąć je w takim kształcie, w jakim ono istniało/istnieje (było rozumiane/jest rozumiane) tam, skąd je „pobrano”[1].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Maciej Koszowski, Dwadzieścia osiem wykładów ze wstępu do prawoznawstwa, Wydawnictwo CM, Warszawa 2019, ISBN 978-83-66704-82-4.