Wyspy Biscoe
archipelag w Antarktyce
Wyspy Biscoe[1] – niezamieszkany archipelag rozciągający się wzdłuż zachodniego wybrzeża Ziemi Grahama, pomiędzy Archipelagiem Palmera na północnym wschodzie a Wyspą Adelajdy na południowym zachodzie. Łańcuch wysp rozciąga się na dystansie ok. 130 km. W skład archipelagu wchodzą cztery wyspy główne: Renaud Island, Rabot Island, Lavoisier Island, Watkins Island i inne mniejsze. Archipelag został nazwany od nazwiska Johna Biscoe, kierownika brytyjskiej wyprawy antarktycznej, która zbadała wyspy w lutym 1831 roku.
 Archipelag Wilhelma, część Wysp Biscoe | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Terytorium | |
| Akwen | |
| Wyspy |
Renaud Island, Rabot Island, Lavoisier Island, Watkins Island |
| Liczba wysp |
4 główne |
| Powierzchnia |
478,38 km² |
| Populacja • liczba ludności |
|
Mapa
| |
Położenie na mapie Antarktyki  | |
 65°26′S 65°36′W/-65,433333 -65,600000
| |
Przypisy edytuj
- ↑ Nazwa polska według KSNG: Antarktyka. „Nazewnictwo geograficzne Świata”. 8, 2006. Główny Urząd Geodezji i Kartografii.
Bibliografia edytuj