Wzgórze Mickiewicza
Wzgórze Mickiewicza (kaszb. Nowé Ùjéscëskò, niem. Neuwonneberg) – dzielnica administracyjna Gdańska położona w środkowo-zachodniej części miasta.
| ||||
| ||||
 Panorama Wzgórza Mickiewicza z południa, na pierwszym planie trasa W-Z | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
|---|---|---|---|---|
| Województwo |  pomorskie
| |||
| Miasto | Gdańsk | |||
| W granicach Gdańska | 5 października 1954 | |||
| Zarządzający | Krzysztof Knitter, Przewodniczący Zarządu Dzielnicy | |||
| Powierzchnia | 0,52 km² | |||
| Populacja (2019) • liczba ludności |
2 534[1] | |||
| • gęstość | 4873 os./km² | |||
Plan
| ||||
Położenie na mapie Gdańska  | ||||
Położenie na mapie Polski  | ||||
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | ||||
 54°20′38″N 18°36′32″E/54,343889 18,608806
| ||||
| Strona internetowa | ||||
Portal  Polska
| ||||
CharakterystykaEdytuj
Dzielnica od północy, wschodu i zachodu graniczy z Siedlcami a od południa poprzez trasę W-Z z Chełmem.
Wzgórze Mickiewicza, zwane również osiedlem Pana Tadeusza, to duży kompleks domków jednorodzinnych. Od zachodu przylega do największej gdańskiej nekropolii – Cmentarza Łostowickiego. Ulice mają nazwy zaczerpnięte z utworów Adama Mickiewicza (głównie Pana Tadeusza) oraz postaci z jego życia.
Dzielnica obejmuje około 800 domków jednorodzinnych w zabudowie wolno stojącej, bliźniaczej lub szeregowej.
Na skraju dzielnicy niedaleko granicy z Siedlcami, stoi pomnik Adama Mickiewicza, od którego imienia dzielnica, a wcześniej osiedle wzięło nazwę. Pomnik do 2015 roku był zdewastowany[2], jednak dzięki środkom okolicznych mieszkańców doszło do jego renowacji[3].
Przy ul. Pana Tadeusza 102 rośnie ustanowiony w 2007 roku pomnik przyrody - wiąz szypułkowy o obwodzie 320 cm[4].
HistoriaEdytuj
Podmiejska w charakterze zabudowa centralnej i północnej części Wzgórza Mickiewicza powstała w latach międzywojennych (widoczna na planach miasta z 1940 roku). Po II wojnie światowej większość pierwotnie wytyczonych działek na tym terenie została ponownie podzielona, a przedwojenna zabudowa została w większości przypadków zmodernizowana. Na powstałych z podziału działkach powstało wiele nowych domów (dzisiejsze ulice Macieja, Protazego, Zosi, Gerwazego, Jankiela, część Jacka Soplicy, Pana Tadeusza, Telimeny i Wojskiego).
Pozostała część osiedla powstała na początku lat 80. XX wieku na terenie ogródków działkowych, łąk oraz sadów. Osiedle się rozbudowywało, ograniczone od południa budującą się trasą W-Z, od północy skarpą, która oddziela osiedle od Siedlec, a od zachodu ulicą Łostowicką i terenem cmentarza (ulice Świtezianki, Domejki, Nowogródzka, Filomatów, Filaretów, Maryli, Horeszków, Rusałki, Księdza Robaka, Rejenta, Podkomorzego, Stolnika, Asesora, Dobrzyńskich, Bartka). Od wschodu pozostało jeszcze kilka ogródków działkowych.
Komunikacja i dojazdEdytuj
Istnieją dwie drogi dojazdowe do osiedla: od wschodu ulicami Malczewskiego i Pobiedzisko oraz od zachodu skręcając z ulicy Łostowickiej w ulicę Pana Tadeusza lub Wojskiego. Od strony trasy W-Z nie ma wjazdu do dzielnicy - z dzielnicą Chełm łączą Wzgórze dwie kładki, zbudowane pod koniec lat 90. XX wieku.
Rada DzielnicyEdytuj
W Radzie Dzielnicy zasiada 15 radnych. W kadencji 2019–2024[5]:
- Przewodniczący Zarządu Dzielnicy – Krzysztof Knitter
- Przewodniczący Rady Dzielnicy – Zdzisław Wysocki
PrzypisyEdytuj
- ↑ BIP - Urząd Miejski w Gdańsku, bip.gdansk.pl [dostęp 2020-04-19].
- ↑ Zdjęcie zdewastowanego pomnika: Odsłonięcie Odnowionego Pomnika Adama Mickiewicza Gdańsk - Park Na Zboczu, StrefaHistorii.pl, 12.10.2015 [dostęp: 14.11.2015]
- ↑ Odsłonięto pomnik Mickiewicza, StrefaHistorii.pl, 12.10.2015 [dostęp: 14.11.2015]
- ↑ Wykaz i mapa lokalizacji pomników przyrody na terenie miasta Gdańska. [dostęp 01-09-2019].
- ↑ Skład Rady, wzgorzemickiewicza.pl/ [dostęp 2019-07-10] (pol.).