Wzory skróconego mnożenia
Wzory skróconego mnożenia – zestaw tożsamości algebraicznych zawierających potęgi o wykładniku naturalnym oraz dodawanie i odejmowanie; wzory te zawierają wyrażenie algebraiczne takie jak:
- potęgi skończonych sum i różnic:
- różnice dwóch potęg:
- dla wykładników nieparzystych także sumy takich potęg:
Najprostsze przykłady to te dla wykładnika dwa[1]:
- kwadrat sumy i różnicy:
- różnica kwadratów:
Wzory te zachodzą dla dowolnych liczb rzeczywistych, zespolonych i wszystkich innych pierścieni przemiennych[potrzebny przypis], ponieważ wynikają z podstawowych własności działań jak przemienność, łączność i rozdzielność. Wzory skróconego mnożenia stosuje się w arytmetyce, algebrze i analizie; przykłady ich użycia to[2]:
- przyspieszanie obliczeń, umożliwiające wykonanie pewnych działań arytmetycznych w pamięci;
- działania na pierwiastnikach, np.:
- usuwanie niewymierności z mianownika – przekształcanie odwrotności takich wyrażeń, czyli ich minus pierwszej potęgi;
- pierwiastkowanie ich – przekształcanie ich potęgi ułamkowej;
- przekształcenia równań kwadratowych i funkcji kwadratowych[3][4];
- dowodzenie nierówności[5];
- obliczanie granic ciągów[6].
Wzory te są standardowym elementem wykształcenia matematycznego na poziomie średnim; przykładowo znalazły się one w podstawie programowej polskich liceów i techników, także w zakresie podstawowym[7].
Wykładnik dwa – wzory z kwadratami
edytujKwadraty sum i różnic dwóch liczb
edytujDla dowolnych liczb rzeczywistych zachodzi[8][1]:
Przykłady zastosowań arytmetycznych – obliczanie[2][9]:
- kwadratów liczb naturalnych:
Kwadraty sum więcej niż dwóch liczb
edytujWzory te mają również wersje dla większej liczby składników, np. dla trzech[5]:
Wzór ten można stosować dla kwadratu dowolnej liczby składników. Po prawej stronie wzoru wystąpią wtedy kwadraty każdego ze składników w nawiasie oraz podwojone iloczyny każdej pary tych składników[potrzebny przypis]:
Różnice można przedstawić w postaci sumy składników o przeciwnym znaku, np.
Wzory te mają także uogólnienie w przestrzeniach unitarnych, zwane tożsamością polaryzacyjną.
Różnice kwadratów
edytujRóżnica kwadratów dwóch liczb to iloczyn sumy tych liczb i ich różnicy[1][8]:
Przykład zastosowania arytmetycznego – usuwanie niewymierności z mianownika[2]:
Sumy kwadratów
edytujAnalogiczna suma nie rozkłada się na wyrażenia rzeczywiste, jednak można rozłożyć ją na iloczyn liczb zespolonych[potrzebny przypis]:
- gdzie to jednostka urojona.
Wykładnik trzy – wzory z sześcianami
edytujSześcian sumy i różnicy[8][1]:
Suma i różnica sześcianów[8][1]:
Przykład zastosowania arytmetycznego – usuwanie niewymierności z mianownika[10]:
Wykładnik cztery
edytujRóżnica czwartych potęg
edytujRóżnicę czwartych potęg można obliczyć, korzystając z:
- tego, że czwarta potęga to kwadrat kwadratu;
- podanego wyżej wzoru na różnicę kwadratów.
Wynik[11]:
Ostatni wzór można też zapisać inaczej, mnożąc sumę kwadratów przez sumę lub różnicę [12]:
Pierwszy z tych wzorów jest analogiczny do podanego wyżej wzoru na różnicę sześcianów. Ma też uogólnienie na dowolny wykładnik naturalny, podane niżej.
Tożsamość Sophie Germain
edytujSuma czwartej potęgi oraz czterokrotności czwartej potęgi zawsze jest iloczynem dwóch wyrażeń kwadratowych (stopnia drugiego)[13]:
Ta tożsamość algebraiczna znajduje zastosowania w arytmetyce – zarówno elementarnej, jak i wyższej – oraz algebrze i analizie. Z pomocą tej równości można:
- obliczać niektóre sumy i iloczyny, skończone[13] lub nie[14];
- dowodzić, że niektóre liczby całkowite zapisane wprost lub wzorami są złożone[13][14][15];
- badać rozkładalność niektórych dwumianów o współczynnikach całkowitych[14];
- rozwiązywać niektóre równania diofantyczne[14].
Wzory ogólne
edytujPotęgi sum i różnic
edytujPotęga naturalna sumy dwóch składników to szczególny przypadek dwumianu Newtona[12]:
Potęga naturalna sumy dowolnej skończonej liczby składników to[16]:
gdzie
Różnice i sumy potęg
edytujRóżnica dwóch potęg tego samego stopnia naturalnego to[12]:
Przykład – różnica piątych potęg[11]:
Oprócz tego[12]:
Przykład – suma piątych potęg[11]:
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e skróconego mnożenia wzory, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-12-07] .
- ↑ a b c Paweł Kwiatkowski i Witold Sadowski, Wzory skróconego mnożenia. Przeczytaj, Zintegrowana Platforma Edukacyjna, zpe.gov.pl [dostęp 2023-12-07].
- ↑ Szymon Charzyński, Rozpoznawanie kwadratu dwumianu w trójmianie kwadratowym, kanał Khan Academy na YouTube, 26 kwietnia 2016 [dostęp 2023-12-08].
- ↑ Zależności między wartościami współczynników występujących we wzorach funkcji kwadratowej zapisanej w postaci ogólnej i w postaci kanonicznej, Zintegrowana Platforma Edukacyjna, zpe.gov.pl [dostęp 2023-12-09].
- ↑ a b Justyna Cybulska, Wzory skróconego mnożenia na deser. Przeczytaj, Zintegrowana Platforma Edukacyjna, zpe.gov.pl [dostęp 2023-12-08].
- ↑ Krysicki i Włodarski 1994 ↓, s. 32.
- ↑ Podstawa programowa kształcenia ogólnego z komentarzem. Szkoła ponadpodstawowa: liceum ogólnokształcące, technikum oraz branżowa szkoła I i II stopnia, matematyka, Centralna Komisja Egzaminacyjna, cke.gov.pl, s. 15 [dostęp 2023-12-08].
- ↑ a b c d Wybrane wzory matematyczne, Warszawa: Centralna Komisja Egzaminacyjna, 2015, s. 3, ISBN 978-83-940902-1-0 .
- ↑ Justyna Cybulska, Wzory skróconego mnożenia na deser. Zadania, zadania generatorowe, Zintegrowana Platforma Edukacyjna, zpe.gov.pl [dostęp 2023-12-08].
- ↑ Nowa Era 2020 ↓, s. 67.
- ↑ a b c Eric W. Weisstein , Polynomial Identity, [w:] MathWorld, Wolfram Research (ang.). [dostęp 2024-05-07].
- ↑ a b c d Wzory skróconego mnożenia, Wrocławski Portal Matematyczny, matematyka.wroc.pl, 14 września 2018 [dostęp 2023-12-08].
- ↑ a b c Kobos 2015 ↓, s. 3.
- ↑ a b c d Patrick Corn, Anandmay Patel, Worranat Pakornrat, Jimin Khim, Sophie Germain Identity (ang.), brilliant.org [dostęp 2024-05-08].
- ↑ Sophie Germain's identity (ang.), On-Line Encyclopedia of Integer Sequences, oeis.org, 9 listopada 2013 [dostęp 2024-05-08].
- ↑ Grzegorz Łukaszewicz , Baruch Spinoza i matematyka, „Delta”, styczeń 2022, ISSN 0137-3005 [dostęp 2024-06-04] .
Bibliografia
edytuj- Wojciech Babiański, Lech Chańko, Joanna Czarnowska, Grzegorz Janocha, Dorota Ponczek, Jolanta Wesołowska: Matematyka 2. Podręcznik dla liceum ogólnokształcącego i technikum. Wydawnictwo Nowa Era, 2020. ISBN 978-83-267-3900-2.
- Tomasz Kobos. Tożsamość Sophie Germain. „Kwadrat. Gazetka Olimpiady Matematycznej Gimnazjalistów”, s. 3, lipiec 2015. Stowarzyszenie Edukacji Matematycznej. ISSN 2300-0708. [dostęp 2024-05-07].
- Włodzimierz Krysicki, Lech Włodarski: Analiza matematyczna w zadaniach. Wyd. XXI. T. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994. ISBN 83-01-01460-1.
Linki zewnętrzne
edytuj- Wiktor Bartol, Wzory skróconego mnożenia, Wydział Matematyki i Nauk Informacyjnych Politechniki Warszawskiej (MiNI PW), kanał „Archipelag Matematyki” na YouTube, 15 września 2017 [dostęp 2024-09-04].
- Bartłomiej Bzdęga , Szły raz drogą trzy sześciany, „Delta”, styczeń 2020, ISSN 0137-3005 [dostęp 2024-11-01] .