Yves Allegro (ur. 24 sierpnia 1978 w Grône) – szwajcarski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Aten (2004).

Yves Allegro
Państwo

 Szwajcaria

Data i miejsce urodzenia

24 sierpnia 1978
Grône

Wzrost

182 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

1997

Zakończenie kariery

2011

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

210 (16 czerwca 2003)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3

Najwyżej w rankingu

32 (4 października 2004)

Australian Open

3R (2003)

Roland Garros

3R (2004, 2006)

Wimbledon

2R (2006)

US Open

2R (2003–2008)

Kariera zawodowa edytuj

W roku 1997 zadebiutował w zawodowym gronie tenisistów. Swój pierwszy triumf deblowy odniósł w roku 2000, podczas zawodów rangi ATP Challenger Tour w Jokohamie, pokonując w finale wspólnie z Julianem Knowlem parę Tim CrichtonAshley Fisher 6:3, 7:6(2).

Drugie zwycięstwo kategorii ATP Challenger Tour osiągnął w czerwcu 2001 roku na ceglanych kortach w Eisenach. W parze z Gabrielem Trifu wygrali w meczu o tytuł z zespołem Tomas BehrendFranz Stauder 7:6(8), 6:4, a we wrześniu wygrał rozgrywki rangi ITF Men's Circuit we Francji (F16) (w parze z Franzem Stauderem).

W sezonie 2002, na początku lutego, zwyciężył w turnieju ITF Men's Circuit w Wielkiej Brytanii (F2), a w marcu zdobył tytuł ATP Challenger Tour w australijskim Gosfordzie w parze z Justinem Bowerem. We wrześniu wygrał rozgrywki w Bucharze tworząc parę z Markiem Chiudinellim, a w listopadzie wywalczył wspólnie z Lovro Zovkiem mistrzostwo w Eckental.

Rok 2003 zainaugurował od występu w wielkoszlemowym Australian Open, dochodząc razem z Rogerem Federerem do III rundy. W marcu zwyciężył w zawodach ITF Men's Circuit, w parze z Danielem Braccialim, rozgrywanych we Francji (F7). W październiku tenisista szwajcarski wygrał pierwszy turniej z cyklu ATP World Tour, na kortach w Wiedniu. Razem z Rogerem Federerem pokonali w finale 7:6(7), 7:5 Mahesha Bhupathiego i Maksa Mirnego.

W roku 2004 wygrał, partnerując Jeanowi-François Bachelotowi, w lutym imprezę ATP Challenger Tour w Andrézieux. W maju awansował do kolejnego finału ATP World Tour, w Casablance, jednak w meczu o mistrzostwo uległ z Michaelem Kohlmannem parze Enzo ArtoniFernando Vicente 6:3, 0:6, 4:6. W sierpniu osiągnął z Kohlmannem finał imprezy w Long Island (porażka z Antonym Dupuisem i Michaëlem Llodrą). Na początku października awansował do finału w Bangkoku, ponosząc porażkę razem z Rogerem Federerem w spotkaniu o tytuł z parą Justin GimelstobGraydon Oliver 7:5, 4:6, 4:6. W październiku Allegro był sklasyfikowany w światowym rankingu deblistów na 32. miejscu, najwyższym w karierze. Latem zagrał na igrzyskach olimpijskich w Atenach, partnerując Rogerowi Federerowi. Szwajcarzy odpadli z rywalizacji w 2 rundzie pokonani przez Hindusów Mahesha Bhupathiego i Leandera Paesa.

Sezon 2005 rozpoczął od triumfu w Auckland, pokonując w finale razem z Michaelem Kohlmannem parę Simon Aspelin i Todd Perry 6:4, 7:6(4). Na początku lutego doszedł do finału turnieju w San José, gdzie w meczu o tytuł przegrał z zespołem Wayne ArthursPaul Hanley 6:7(4), 4:6. Partnerem deblowym Szwajcara w zawodach był Kohlmann. Kolejny w sezonie finał osiągnął na nawierzchni trawiastej w Halle, będąc w parze z Rogerem Federerem. Przeciwnikami Szwajcarów byli Joachim Johansson i Marat Safin, których ostatecznie pokonali 7:5, 6:7(6), 6:3. Na koniec roku Szwajcar wygrał turniej ATP Challenger Tour w Helsinkach, wspólnie z Michaelem Kohlmannem.

W maju 2006 roku Allegro zwyciężył w dwóch zawodach ATP Challenger Tour, w Dreźnie oraz Zagrzebiu, będąc w parze z Michalem Mertiňákiem. W lipcu, podczas rozgrywek w Stuttgarcie, turnieju rangi ATP International Series Gold, awansował do finału, w którym wraz z Robertem Lindstedtem nie sprostali argentyńskiej parze Gastón GaudioJosé Acasuso.

W roku 2007 zawodnik szwajcarski doszedł do finału rozgrywek w Walencji, jednak w finale uległ duetowi Wesley Moodie–Todd Perry 5:7, 5:7 (partnerem Allegro był Sebastián Prieto). W następnym roku osiągnął finał turnieju w Marsylii wspólnie z Jeffem Coetzeem. W finale tenisiści nie sprostali Czechom Martinowi Dammowi i Pavlowi Víznerowi. W czerwcu 2008 roku Allegro wygrał rozgrywki ATP Challenger Tour w Mediolanie, grając razem z Horią Tecău, a miesiąc później zwyciężył w San Marino. Do końca roku wygrał jeszcze turniej ATP Challenger Tour w Eckental, tworząc parę ponownie z Horią Tecău.

W czerwcu 2009 roku triumfował w zmaganiach ATP Challenger Tour w Mediolanie, będąc w parze z Danielem Braccialim. Na początku lutego 2011 roku Szwajcar zwyciężył w zawodach ATP Challenger Tour w Kazaniu wspólnie z Andreasem Beckiem. W tym samym roku zakończył swoją karierę.

Puchar Davisa edytuj

W reprezentacji Szwajcarii w Pucharze Davisa Allegro zadebiutował w roku 2004 w I rundzie przeciwko Rumunii. Jego zespół przeszedł do dalszej fazy rozgrywek, a Szwajcar wygrał swój deblowy pojedynek, będąc w parze z Federerem. W ćwierćfinale rywalami Szwajcarów, byli Francuzi, którzy awansowali do półfinału, zwyciężając w całej rywalizacji 3:2. Allegro (z Federerem), tym razem przegrał swój mecz. W 2005 i 2006 roku Szwajcarzy odpadali z turnieju w I fazie, ale utrzymywali się w grupie światowej dzięki wygranym play-offom. W edycji z 2007 roku jego narodowy zespół również przegrał w I rundzie, ale fazę o utrzymanie na najwyższym szczeblu rozgrywek przegrał z Czechami 2:3. W 2009 roku jego reprezentacja powróciła do grupy światowej, lecz nie zdołała pokonać USA. Allegro uległ w swoim meczu wraz ze Stanislasem Wawrinką parze Bob BryanMike Bryan 3:6, 4:6, 6:3, 6:7(2). Ostatecznie Amerykanie wygrali 4:1.

Finały w turniejach ATP World Tour edytuj

Nazwa
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup
ATP Masters Series
ATP International Series Gold
ATP International Series

Gra podwójna (3–7) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 12 października 2003 Wiedeń Twarda (hala)   Roger Federer   Mahesh Bhupathi
  Maks Mirny
7:6(7), 7:5
Finalista 1. 23 maja 2004 Casablanca Ceglana   Michael Kohlmann   Enzo Artoni
  Fernando Vicente
6:3, 0:6, 4:6
Finalista 2. 29 sierpnia 2004 Long Island Twarda   Michael Kohlmann   Antony Dupuis
  Michaël Llodra
2:6, 4:6
Finalista 3. 3 października 2004 Bangkok Twarda (hala)   Roger Federer   Justin Gimelstob
  Graydon Oliver
7:5, 4:6, 4:6
Zwycięzca 2. 15 stycznia 2005 Auckland Twarda   Michael Kohlmann   Simon Aspelin
  Todd Perry
6:4, 7:6(4)
Finalista 4. 13 lutego 2005 San José Twarda (hala)   Michael Kohlmann   Wayne Arthurs
  Paul Hanley
6:7(4), 4:6
Zwycięzca 3. 12 czerwca 2005 Halle Trawiasta   Roger Federer   Joachim Johansson
  Marat Safin
7:5, 6:7(6), 6:3
Finalista 5. 23 lipca 2006 Stuttgart Ceglana   Robert Lindstedt   Gastón Gaudio
  Maks Mirny
5:7, 7:6(4), 10–12
Finalista 6. 15 kwietnia 2007 Walencja Ceglana   Sebastián Prieto   Wesley Moodie
  Todd Perry
5:7, 5:7
Finalista 7. 17 lutego 2008 Marsylia Twarda (hala)   Jeff Coetzee   Martin Damm
  Pavel Vízner
6:7(0), 5:7

Bibliografia edytuj