Yvon Petra
Yvon François Marie Petra (ur. 8 marca 1916 w Chợ Lớn, Indochiny, zm. 12 września 1984 w Paryżu) – francuski tenisista, pierwszy powojenny zwycięzca Wimbledonu w grze pojedynczej, reprezentant w Pucharze Davisa, członek Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy[1].
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
8 marca 1916 |
Data i miejsce śmierci |
12 września 1984 |
Gra |
praworęczna, jednoręczny backhand |
Status profesjonalny |
1935 |
Zakończenie kariery |
1955 |
Gra pojedyncza | |
Roland Garros |
SF (1946) |
Wimbledon |
W (1946) |
US Open |
4R (1936–1938) |
Gra podwójna | |
Roland Garros |
W (1938, 1946) |
Urodzony w Indochinach (obecnie Wietnam), w dzisiejszej chińskiej dzielnicy Ho Chi Minh, tam też nauczył się grać w tenisa. Po powrocie do Francji występy tenisowe łączył z pracą barmana.
Kariera tenisowa
edytujPierwsze znaczące sukcesy odniósł w 1937 roku w grze mieszanej. Partnerując Simone Mathieu wygrał mistrzostwa Francji (obecnie French Open) i był w finale Wimbledonu (porażka z Donem Budge'm i Alice Marble), z Sylvią Henrotin był w finale mistrzostw USA (obecnie US Open) (porażka z Budge'm i Sarah Palfrey Cooke). Rok później wygrał grę podwójną na mistrzostwach Francji w parze z Bernardem Destremau, po finałowym zwycięstwie nad czołową wówczas parą Don Budge–Gene Mako.
Ciężko ranny na froncie II wojny światowej, trafił do obozu jenieckiego, gdzie ledwie uniknął amputacji nogi. Wyszedł z obozu w 1942 roku. Wkrótce powrócił do tenisa – nie było zakazów uprawiania sportu w okupowanej przez Niemców Francji. Zdobył kilka nieoficjalnych tytułów mistrza Francji w czasie wojny, zarówno w singlu, jak i deblu.
W 1946 roku osiągnął największy sukces w karierze. Został pierwszym powojennym mistrzem Wimbledonu po pokonaniu w finale Geoffa Browna. Petra przeszedł do historii nie tylko jako pierwszy triumfator Wimbledonu po wojnie, ale i jako ostatni mistrz grający w długich spodniach.
W sezonie 1946 wyjątkowo Wimbledon poprzedzał w kalendarzu turniejowym mistrzostwa Francji. W Paryżu Petra doszedł do półfinału, gdzie przegrał z Marcelem Bernardem. Ci dwaj Francuzi stworzyli natomiast zwycięską parę deblową i w finale gry podwójnej pokonali Enrique Moreę i Pancho Segurę.
W latach 1937–1947, z przerwą wojenną, reprezentował Francję w Pucharze Davisa. Mimo gry w tym okresie kilku dobrych tenisistów Francja nie nawiązała do tradycji słynnych „Czterech Muszkieterów Tenisa”.
Finały w turniejach wielkoszlemowych
edytujGra pojedyncza (1–0)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 1946 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Geoff Brown | 6:2, 6:4, 7:9, 5:7, 6:4 |
Gra podwójna (2–0)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 1936 | French Championships, Paryż | Ceglana | Bernard Destremau | Don Budge Gene Mako |
3:6, 6:3, 9:7, 6:1 |
Zwycięzca | 2. | 1946 | French Championships, Paryż | Ceglana | Marcel Bernard | Enrique Morea Pancho Segura |
7:5, 6:3, 0:6, 1:6, 10:8 |
Gra mieszana (1–2)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 1937 | French Championships, Paryż | Ceglana | Simone Mathieu | Marie Luise Horn Roland Journu |
7:5, 7:5 |
Finalista | 1. | 1937 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Simone Mathieu | Alice Marble Don Budge |
4:6, 1:6 |
Finalista | 2. | 1937 | U.S. National Championships, Forest Hills | Trawiasta | Sylvie Jung Henrotin | Sarah Palfrey Cooke Don Budge |
2:6, 10:8, 0:6 |
Przypisy
edytuj- ↑ Sylwetka na stronie Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy. tennisfame.com. [dostęp 2016-07-18]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-10-29] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-10-29] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-10-29] (ang.).
- Zbigniew Dutkowski, Encyklopedia A...Z, w "Tenis", nr 59 z maja 2003, str. 54