Złoty Potok (województwo śląskie)

wieś w województwie śląskim

Złoty Potokwieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Janów w Jurze Krakowsko-Częstochowskiej przy drodze wojewódzkiej nr 793. Do 1952 roku istniała gmina Potok Złoty. W latach 1975–1998 w województwie częstochowskim.

Złoty Potok
wieś
Ilustracja
Fragment zabudowy
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

częstochowski

Gmina

Janów

Liczba ludności (2008)

1101

Strefa numeracyjna

34

Kod pocztowy

42-253[2]

Tablice rejestracyjne

SCZ

SIMC

0133451

Położenie na mapie gminy Janów
Mapa konturowa gminy Janów, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Złoty Potok”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Złoty Potok”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Złoty Potok”
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego
Mapa konturowa powiatu częstochowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Złoty Potok”
Ziemia50°42′22″N 19°26′13″E/50,706111 19,436944[1]
Strona internetowa

Historia edytuj

Początki osadnictwa nad Wiercicą datuje się na przełom VIII i IX w., gdy powstało grodzisko Osiedle Wały o powierzchni około 18 tys. m². Pierwsza wzmianka o wsi Potok pochodzi z 1153 roku.

W 1298 roku Bartosz z rodu Odrowążów ufundował drewniany kościół parafialny. W połowie XV w. w Potoku zbudowano murowany kościół w stylu gotyckim, który na przestrzeni wieków wielokrotnie przebudowywano; obecnie jest budowlą bezstylową. Od drugiej połowy XV wieku Potok był własnością osób związanych z rodziną Potockich herbu Szreniawa. W XVI wieku zbudowano w Złotym Potoku dwór. W 1851 roku majątek stał się własnością Krasińskich, od których w 1881 roku przeszedł w ręce Raczyńskich.

 
Nałęcz, herb rodowy Raczyńskiego – detal architektoniczny pałacu w Złotym Potoku

Tuż za wywierzyskowymi źródłami Wiercicy (Źródła Zygmunta i Elżbiety) znajduje się pstrągarnia, założona (jako jedna z pierwszych w Europie) w 1881 roku, na polecenie hr. Edwarda Raczyńskiego. Zaprojektował ją Michał Girdwoyń.

8 lub 9 lipca 1863 r. w lasach pod wsią oddział powstańców styczniowych pod dowództwem ppłka Zygmunta Chmieleńskiego stoczył przegraną bitwę z oddziałem rosyjskim pod dowództwem pułkownika Ernrotha.

Za pstrągarnią i Stawem Zielonym (zwanym również „Snem Nocy Letniej”) znajduje się zabytkowy młyn wodny „Kołaczew”. Pochodzi z początku XX w., odbudowany po pożarze w 1928 r., znajduje się na szlaku architektury drewnianej województwa śląskiego.

11 września 1944 roku w pobliskich lasach miała miejsce bitwa między liczącym około 400. ludzi batalionem partyzanckim „Skała” Krakowskiego Kedywu zmierzającym z Krakowa na odsiecz powstaniu warszawskiemu, a prawie dwutysięczną ekspedycją niemiecką (między innymi własowców). W bitwie zginęło 25. partyzantów i 68. żołnierzy niemieckich, a zakończyła się odwrotem partyzantów, w kierunku Miechowa. Poległych partyzantów upamiętnia tablica wmurowana w latach pięćdziesiątych na ścianie frontowej kościoła w Złotym Potoku.

Pobyt Zygmunta Krasińskiego edytuj

 
Pałac Raczyńskich
 
Dwór Krasińskich

Od maja do 20 września 1857 r. w Złotym Potoku przebywał jeden z najwybitniejszych polskich twórców epoki romantyzmu, Zygmunt Krasiński. Do miejscowości przyjechał razem z żoną, Elizą Elżbietą z Branickich, i dziećmi. Spacerując po okolicznych lasach, nadał nazwy wielu ostańcom, a także położonemu u stóp pałacu stawowi Irydion. Pobyt przerwała śmierć jego najmłodszej córki, Elżbiety. Obecnie w dworku, w którym mieszkał Krasiński, mieści się muzeum.

Obiekty zabytkowe edytuj

  • Pałac Raczyńskich – na miejscu obecnego pałacu od XVI w. istniał dwór, prawdopodobnie obronny, zwany Zameczkiem. Na początku XIX w. stary dwór popadł w ruinę i nie nadawał się już do zamieszkania. W połowie XIX w. majątek odkupił i podniósł z upadku generał Wincenty Krasiński. W 1856 na jego polecenie zbudowany został pałac w stylu klasycystycznym, a sąsiadujący z nim dworek z 1827 przeznaczony został dla jego syna, Zygmunta, który mieszkał w nim latem 1857. Po jego śmierci majątek odziedziczyła córka poety Maria, żona hrabiego Edwarda Aleksandra Raczyńskiego[3]. Rodzina Raczyńskich na początku XX w. przebudowała pałac, nadając mu dzisiejszy kształt. Po 1945 roku majątek upaństwowiono, a w pałacu przez wiele lat mieściła się szkoła. Obecnie znajduje się w bardzo złym stanie technicznym i nie można go zwiedzać.
    • Dwór klasycystyczny z 1829 roku, w którym w lecie 1857 roku mieszkał Zygmunt Krasiński. Obecnie mieści się w nim Muzeum Regionalne im. Zygmunta Krasińskiego[3].
    • Park pałacowy – Pałac Raczyńskich i Dworek Krasińskich otoczone są prawie czterdziestohektarowym parkiem w stylu angielskim, przez którego środek przepływa Wiercica, która zdecydowała o nadaniu parkowi romantycznego charakteru. Park został zaprojektowany przez Franciszka Szaniora, który postanowił wzbogacić jego florę takimi gatunkami drzew i krzewów, w tym m.in.: modrzew japoński, wiąz turkiestański, tulipanowiec amerykański czy karagana syberyjska. Na terenie zespołu pałacowo-parkowego można też spotkać interesujący pomnik przyrody; ok. 600-letni dąb szypułkowy „Dziad”.
  • Grodzisko skalne Osiedle Wały około 2 km na południe od Złotego Potoku, pierwszy gród powstał w tym miejscu około VIII–IX w., a ponownie zamieszkiwany był w XI–XII wieku[4].
  • Kościół pw. św. Jana Chrzciciela. W bocznej, neogotyckiej kaplicy Krasińskich, pochowana jest Elżbietka, córka Zygmunta, a także jego wnuk, hrabia Karol Roger Raczyński.

Obiekty przyrodnicze edytuj

 
Staw Amerykan

Szlaki turystyczne edytuj

 Szlak Orlich Gniazd
 Szlak Zamonitu
 Szlak Walk 7 Dywizji Piechoty Wrzesień 1939
 Szlak Architektury Drewnianej województwa śląskiego

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 162108
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1638 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. a b Anna Dymek, Problemy rewaloryzacji zespołu pałacowo-parkowego w Złotym Potoku, „Wiadomości Konserwatorskie” (27), 1999, s. 34-35.
  4. Jura Krakowsko-Częstochowska i Wyżyna Wieluńska - grodziska i stanowiska archeologiczne [online], web.archive.org, 28 grudnia 2013 [dostęp 2023-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-28].
  5. Polskie Drzewo Roku 2020.

Linki zewnętrzne edytuj