Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2002
Ten artykuł od 2021-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
XIX Zimowe Igrzyska Olimpijskie odbyły się w amerykańskiej miejscowości Salt Lake City od 8 do 24 lutego 2002. Startowało 2527 zawodników z 78 krajów. Na zimowych igrzyskach zadebiutowali przedstawiciele 5 państw: Kamerunu, Hongkongu, Nepalu, Tadżykistanu i Tajlandii. Igrzyska otworzył prezydent USA George W. Bush.
IO 1998 | |
---|---|
Stolica igrzysk | |
Liczba ekip |
77 |
Liczba sportowców |
2399 |
Liczba konkurencji |
78 w 9 dyscyplinach |
Otwarcie | |
Oficjalne otwarcie | |
Zamknięcie | |
Przysięga olimpijska | |
Znicz olimpijski |
Hokejowa reprezentacja USA, która w 1980 r. dokonała Cudu na lodzie, na czele z Mikiem Eruzionem |
Stadion |
Wybór gospodarza edytuj
Do organizacji zimowych igrzysk olimpijskich w 2002 roku kandydowało cztery miasta: Québec, Sion, Östersund oraz Salt Lake City. W czerwcu 1995 roku w Budapeszcie, Międzynarodowy Komitet Olimpijski wybrał z tego grona miasto organizatora igrzysk.
Wyniki głosowania na gospodarza Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2002 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Miasto | Państwo | Runda 1 | ||||
Salt Lake City | Stany Zjednoczone | 54 | ||||
Östersund | Szwecja | 14 | ||||
Sion | Szwajcaria | 14 | ||||
Québec | Kanada | 7 |
Ostatecznie gospodarza wyłoniono 16 czerwca 1995 roku, podczas 104. sesji Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego w Budapeszcie. Już w pierwszej turze głosowania, z liczbą 54 głosów, zwyciężyło amerykańskie Salt Lake City.
Dyscypliny olimpijskie edytuj
- biathlon (debiut biegu pościgowego)
- bobsleje (debiut kobiecych dwójek)
- curling
- hokej na lodzie
- łyżwiarstwo
- łyżwiarstwo szybkie
- łyżwiarstwo szybkie
- short track (debiut 1500 m)
- łyżwiarstwo figurowe
- łyżwiarstwo synchroniczne (sport pokazowy)
- łyżwiarstwo szybkie
- narciarstwo
- narciarstwo klasyczne
- biegi narciarskie (debiut sprintu, zmiana techniki na klasyczną w biegu na 30 km kobiet, zmiana na styl dowolny w biegu na 15 km kobiet, 15 km klas. zastępuje 10 km dow. u mężczyzn, 10 km klas. zastępuje 5 km klas. u kobiet)
- skoki narciarskie
- kombinacja norweska (debiut sprintu)
- narciarstwo alpejskie
- narciarstwo dowolne
- snowboarding (slalom równoległy zastępuje slalom gigant)
- narciarstwo klasyczne
- saneczkarstwo
- saneczkarstwo
- skeleton (sport powracający do programu IO po 54 latach)
- snowshoeing (sport pokazowy)
Państwa uczestniczące edytuj
Wyniki edytuj
Dyscypliny pokazowe edytuj
Hasło edytuj
Rozpal w sobie ogień (ang. Light The Fire Within).
Skandale edytuj
Podczas Igrzysk Olimpijskich w Salt Lake City ujawniono dwa poważne skandale, pierwszy z nich dotyczył Hiszpana urodzonego w Niemczech Johanna Mühlegga, któremu udowodniono stosowanie dopingu farmakologicznego, ale odebrano mu tylko jeden złoty medal. Drugi skandal dotyczył sędziego, który oszukiwał w konkurencjach łyżwiarstwa figurowego.
Konkurencje edytuj
Biathlon edytuj
Głównym sportowcem tych igrzysk był norweski mistrz biathlonu Ole Einar Bjørndalen, który zdobył cztery złote medale
Kombinacja norweska edytuj
Kombinację zdominował Fin Samppa Lajunen, który zdobył 3 złote medale.
Narciarstwo alpejskie edytuj
Chorwatka Janica Kostelić wygrała wszystkie konkurencje w kombinacji, slalomie i w gigancie i była druga w super gigancie. Norweski narciarz Kjetil André Aamodt zdobył 2 złote, 2 srebrne i 2 brązowe medale w kombinacji i super gigancie.
Hokej edytuj
W konkurencjach hokejowych nowością było wprowadzenie hokeju kobiet. Wszystkie rywalizacje wygrała drużyna Kanady, zdobywając dwa złote medale.
Skoki narciarskie edytuj
Oba konkursy indywidualne wygrał Szwajcar Simon Ammann. Adam Małysz zdobył jeden srebrny i jeden brązowy medal.
Polacy na ZIO edytuj
Największym sukcesem Polaków były dwa medale Adama Małysza. Czwarte miejsce zdobyła jeszcze Jagna Marczułajtis w slalomie równoległym snowboardzistek. Był to najlepszy występ Polaków na zimowych igrzyskach między latami 1972, a 2010.
medal srebrny edytuj
- Adam Małysz – skoki narciarskie – skocznia K-120
medal brązowy edytuj
- Adam Małysz – skoki narciarskie – skocznia K-90
Klasyfikacja medalowa edytuj
Klasyfikacja medalowa | |||||
Lp. | Państwo | złoto | srebro | brąz | razem |
---|---|---|---|---|---|
1 | Norwegia | 13 | 5 | 7 | 25 |
2 | Niemcy | 12 | 16 | 8 | 36 |
3 | Stany Zjednoczone | 10 | 13 | 11 | 34 |
4 | Kanada | 7 | 3 | 7 | 17 |
5 | Rosja | 5 | 4 | 4 | 13 |
6 | Francja | 4 | 5 | 2 | 11 |
7 | Włochy | 4 | 4 | 5 | 13 |
8 | Finlandia | 4 | 2 | 1 | 7 |
9 | Holandia | 3 | 5 | 0 | 8 |
10 | Austria | 3 | 4 | 10 | 17 |