Zadnia Rzeżuchowa Przełączka
Zadnia Rzeżuchowa Przełączka, Zadnia Gajnista Przełączka (słow. Zadné žeruchové sedlo, niem. Hinterer Kressensattel, Westliche Gemsenturmscharte, węg. Hátsó-Zerge-horhos, Nyugati-Zergetorony-csorba[1][2]) – szeroka trawiasta przełęcz w słowackiej części Tatr Wysokich, położona na wysokości ok. 2068 m w środkowym fragmencie Koziej Grani – południowo-wschodniej grani Jagnięcego Szczytu. Oddziela najwyższą w grani Kozią Turnię na zachodzie od Zadniej Rzeżuchowej Turni na wschodzie[2].
 Zadnia Rzeżuchowa Przełączka między podpisanymi Zadnią Rzeżuchową Turnią i Kozią Turnią | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
ok. 2068 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°13′00,0″N 20°12′59,4″E/49,216667 20,216500
| |
Stoki północne opadają z przełęczy do Doliny Białych Stawów, południowe – do Doliny Jagnięcej. Na północny zachód łagodnie zbiega spod przełęczy do Wyżniej Rzeżuchowej Kotliny trawiasty zachód w poprzek stoków Koziej Turni. Bezpośrednio na północ spada do Niżniej Rzeżuchowej Kotliny trawiasty żleb. Między tymi formacjami wznosi się żebro. Także na południe zbiega z Zadniej Rzeżuchowej Przełączki trawiasty żleb[2].
Na Zadnią Rzeżuchową Przełączkę, podobnie jak na inne obiekty w Koziej Grani, nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Najdogodniejsze drogi dla taterników wiodą na siodło od północy z Niżniej Rzeżuchowej Kotliny oraz od południowego wschodu drogą Kordysa w poprzek południowej ściany Zadniej Rzeżuchowej Turni. Są one dobrym dostępem do wschodniej części Koziej Grani, są też używane jako zejście z Koziej Turni. Trudniejsze są drogi Puškáša przez prawą depresję południowej ściany Koziej Turni (I w skali UIAA z jednym miejscem III) oraz Harníčka przez południową ścianę Koziej Baszty (IV)[2].
Pierwsze znane wejścia:
- letnie – Gyula Hefty, 2 sierpnia 1908 r., przy przejściu granią,
- zimowe – Stanisław Krystyn Zaremba, 28 grudnia 1931 r.[2]
Nazwy Rzeżuchowych Turni i Rzeżuchowych Przełączek pochodzą od Rzeżuchowych Stawków (Niżniego i Wyżniego), nad którymi obficie rośnie rzeżucha gorzka[2][3].
Przypisy edytuj
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2014-01-26].
- ↑ a b c d e f Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIV. Czerwona Turnia – Przełęcz pod Kopą. Warszawa: Sport i Turystyka, 1984, s. 211–214. ISBN 83-217-2472-8.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.