Zadole (Dębowy Gaj)
Zadole (niem. Höllau) – kolonia wsi Dębowy Gaj w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, w gminie Lwówek Śląski[3][4].
| kolonia wsi | |
 Drewniany dom w Zadolu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo | |
| Część miejscowości | |
| Wysokość |
260 m n.p.m. |
| Strefa numeracyjna |
75 |
| Kod pocztowy |
59-600[2] |
| Tablice rejestracyjne |
DLW |
| SIMC |
1004543 |
Położenie na mapie gminy Lwówek Śląski  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu lwóweckiego  | |
 51°03′55″N 15°37′11″E/51,065278 15,619722[1]
| |
W latach 1975–1998 kolonia należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.
Zadole jest liczącą kilka zabudowań osadą na Pogórzu Izerskim. Działa tu stadnina koni islandzkich[5].
Położenie edytuj
Zadole położone jest we Wzniesieniach Gradowskich nad potokiem będącym prawym dopływem Srebrnej, pomiędzy Dębowym Gajem a Pławną Dolną. Osadę otaczają użytki rolne i zagajniki. Do Zadola dochodzi droga od szosy z Pławnej do Dębowego Gaju. Osada leży na zlepieńcach i piaskowcach z dolnego permu z wylewami trachybazaltów[6]. Przez Zadole przechodzi szlak konny ze Stankowic do Włodzic Wielkich[7].
Historia edytuj
Data powstania Zadola jest nieznana. Kolonia zawsze należała do majątku w Dębowym Gaju i jego właścicieli. Pierwsze wzmianki o niej pojawiły się po zakończeniu wojny trzydziestoletniej. Osada największy rozrost osiągnęła w drugiej połowie XIX w., gdy liczyła piętnaście zagród. Po 1945 r. pozostały jedynie 4 gospodarstwa[6]. W 2002 r. w Zadolu powstała stadnina koni islandzkich[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 155491
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 223 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Stadnina Punktur (dostęp 24.04.2014)
- ↑ a b Słownik geografii turystycznej Sudetów. Pogórze Izerskie. Tom II M-Ż, pod redakcją Marka Staffy, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 2003, ISBN 83-85773-61-4
- ↑ Droga Wisielców (dostęp 24.04.2014)