Wikipedia

Zagłębie Lubin (piłka ręczna kobiet)

polski klub piłki ręcznej kobiet

Metraco Zagłębie Lubin – polski żeński klub piłki ręcznej, powstały w 1982 w Lubinie[1]. Czterokrotny Mistrz Polski w sezonach 2010/11, 2020/21, 2021/22, 2022/23. Oraz Ośmiokrotny zdobywca Pucharu Polski.

Zagłębie Lubin
Data założenia

1982

Debiut w najwyższej lidze

1990

Liga

Superliga

Państwo

 Polska

Adres

ul. Odrodzenia 28B, 59-300 Lubin

Hala sportowa

Hala widowiskowo-sportowa RCS w Lubinie (3714 miejsc siedzących)

Prezes

Witold Kulesza

Trener

Bożena Karkut

Asystent trenera

Renata Jakubowska

Strona internetowa

Historia edytuj

Zagłębie Lubin awans do najwyższej klasy rozgrywkowej wywalczyło w sezonie 1989/1990. Pierwszy medal mistrzostw Polski (srebrny) wywalczyło w sezonie 1994/1995, kiedy trenerem drużyny był Roman Jezierski. W latach 90. lubińskie szczypiornistki wywalczyły jeszcze jeden medal – w sezonie 1995/1996 zajęły w lidze 3. miejsce. W 2000 trenerką zespołu została Bożena Karkut[1], pod wodzą której Zagłębie do 2017 zdobyło 12 kolejnych medali mistrzostw Polski.

Największy sukces w rozgrywkach krajowych Zagłębie Lubin odniosło w sezonie 2010/2011, kiedy wywalczyło mistrzostwo Polski. W fazie zasadniczej zespół odniósł 21 zwycięstw w 22 meczach, wyprzedzając o siedem punktów drugi w tabeli GTPR Gdynia. W ćwierćfinale play-off wyeliminował KSS Kielce (43:20; 38:33), natomiast w półfinale pokonał AZS Politechnikę Koszalińską (27:25; 34:21; 28:21). W finale zmierzył się z broniącym tytułu SPR-em Lublin. W dwóch pierwszych meczach, które rozegrano 7 i 8 maja 2011 w Lubinie, triumfowało Zagłębie (35:30; 33:30), w kolejnych dwóch, które odbyły się 14 i 15 maja 2011 w Lublinie, zwyciężył SPR (22:37; 28:33). O mistrzostwie Polski zadecydował więc piąty mecz, który rozegrano 20 maja 2011 w Lubinie – różnicą jednej bramki wygrało w nim Zagłębie (31:30) i to ono wywalczyło tytuł najlepszej drużyny w Polsce[2]. Najwięcej bramek dla Zagłębia w piątym meczu finałowym zdobyła Karolina Semeniuk-Olchawa (11 goli)[3], która była też najlepszą strzelczynią lubińskiej drużyny w całym sezonie (187 bramek). W kolejnych trzech sezonach Zagłębie Lubin zdobywało srebrne medale mistrzostw Polski, przegrywając w finałach z GTPR-em Gdynia (2011/2012) i SPR-em (MKS-em) Lublin (2012/2013 i 2013/2014). W sezonie 2016/2017, po reorganizacji rozgrywek i usunięciu fazy play-off, lubiński klub wrócił na podium, zdobywając dziesiąty srebrny medal mistrzostw Polski w swojej historii – odniósł 23 zwycięstwa, zanotował dwa remisy i poniósł siedem porażek, tracąc dwa punkty do zwycięskiego GTPR-u Gdynia, z którym przegrał w ostatnim meczu sezonu (decydującym o mistrzostwie Polski), rozegranym 17 maja 2017 w Gdyni (22:24)[4].

W europejskich pucharach Zagłębie Lubin zadebiutowało w sezonie 1993/1994, docierając do 1/8 finału Pucharu Miast. W sezonie 1999/2000 lubiński zespół doszedł w tych rozgrywkach do ćwierćfinału, w którym przegrał z norweskim Byåsen. W sezonie 2000/2001 Zagłębie osiągnęło swój największy sukces w rozgrywkach międzynarodowych – dotarło do półfinału Pucharu EHF, w którym 31 marca i 8 kwietnia 2001 zostało pokonane przez późniejszego zwycięzcę tych rozgrywek – MKS Lublin (16:31; 24:34). W sezonie 2001/2002 lubińskie szczypiornistki uczestniczyły w Pucharze Zdobywców Pucharów, odpadając z niego w półfinale po porażce 14 i 20 kwietnia 2002 z rosyjską Ładą Togliatti (20:34; 17:32). W sezonie 2011/2012 Zagłębie Lubin, jako mistrz Polski, przystąpiło do gry w turnieju kwalifikacyjnym do Ligi Mistrzyń, zorganizowanym w Głogowie. Lubińska drużyna przegrała z niemieckim Buxtehuder SV (26:27) i wygrała z portugalskim Gil Eanes-Lagos (40:25), nie wywalczając awansu[5].

Sukcesy edytuj

Zawodniczki edytuj

Kadra w sezonie 2017/2018 edytuj

Osobny artykuł: Superliga polska w piłce ręcznej kobiet (2017/2018).

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[8].

Mistrzynie Polski z sezonu 2010/2011 edytuj

Mistrzowski skład Zagłębia Lubin w sezonie 2010/2011 (w nawiasie mecze i bramki)
Bramkarki Izabela Czarna (29/0) • Monika Maliczkiewicz (28/0) •   Natallia Tsvirko (30/0)
Rozgrywające   Jelena Bader (7/46) • Kinga Byzdra (29/137) • Natalia Ciepłowska (12/14) • Anna Lisowska (31/72) • Joanna Obrusiewicz (31/174) • Klaudia Pielesz (28/89) • Karolina Semeniuk-Olchawa (31/187)
Skrzydłowe Agnieszka Jochymek (12/11) • Monika Migała (21/63) • Aneta Piekarz (18/25) • Kaja Załęczna (23/73)
Obrotowe   Vanessa Jelic (31/54) • Aleksandra Paluch (17/27) • Agnieszka Ziółkowska (9/14)[9]

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Historia. zaglebie.lubin.pl. [dostęp 2017-09-14].
  2. ↑ Tabela rozgrywek – sezon 2010/2011. zprp.pl. [dostęp 2017-09-14].
  3. ↑ Paweł Nowakowski: SPR zdetronizowany, Zagłębie mistrzem Polski!. sportowefakty.wp.pl, 20 maja 2011. [dostęp 2017-11-06].
  4. ↑ Małgorzata Boluk: Vistal – Metraco Zagłębie. Szlagier szlagierów. Vistal Gdynia mistrzem Polski 2016/17!. sportowefakty.wp.pl, 17 maja 2017. [dostęp 2017-11-06].
  5. ↑ a b c Profil klubu na stronie EHF. eurohandball.com. [dostęp 2017-11-20]. (ang.).
  6. ↑ Sukcesy. zaglebie.lubin.pl. [dostęp 2017-09-14].
  7. ↑ Archiwum rozgrywek. zprp.pl. [dostęp 2017-09-14].
  8. ↑ Zagłębie Lubin – kadra. zprp.pl. [dostęp 2017-09-14].
  9. ↑ Sławomir Bromboszcz: Miedziowe w podwójnej koronie – podsumowanie sezonu w wykonaniu KGHM Metraco Zagłębie Lubin. sportowefakty.wp.pl, 17 czerwca 2011. [dostęp 2017-11-20].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zagłębie_Lubin_(piłka_ręczna_kobiet)&oldid=73354719”