Zajezdnia tramwajowa przy ulicy Fortecznej w Poznaniu

Zajezdnia Forteczna
	; Brama wyjazdowa z zajezdni.
Typ	zajezdnia tramwajowa
Państwo	Polska
Miejscowość	Poznań
Lokalizacja	Starołęka
Przewoźnik	MPK Poznań
Data otwarcia	1980
	Położenie na mapie Poznania Zajezdnia Forteczna
	Położenie na mapie Polski Zajezdnia Forteczna
	Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Zajezdnia Forteczna
	52°22′05″N 16°55′59″E/52,368056 16,933056
	Multimedia w Wikimedia Commons

Zajezdnia tramwajowa przy ul. Fortecznej (potocznie Forteca) – zajezdnia tramwajowa w Poznaniu obsługująca tramwaje MPK Poznań, zajmująca powierzchnię 2,9 hektara mieszcząca się w dzielnicy Starołęka. Zajezdnia jest oznaczona jako wydział WS3 (do końca 2013 r. jako wydział S-3). Powstała w latach 1974–1980^[1].

Historia edytuj

W latach 70. XX wieku podjęto decyzję o budowie nowej zajezdni tramwajowej na Starołęce, przyczyną był znaczna rozbudowa miasta Poznania w kierunku wschodnim, oraz duża ilości taboru, dla którego zaczynało brakować miejsca w zajezdniach S1 oraz S2. 16 torów odstawczych zostało wybudowanych na wolnym powietrzu z tyłu terenu zajezdni, równolegle do dwóch hal naprawczych, warsztatu i myjni które znajdują się na początku. Dzięki takiemu układowi torów możliwe jest zawracanie wagonami w obrębie zajezdni poprzez hale naprawczo-przeglądowe oraz dobudowany w ostatnich latach dodatkowy objazdowy tor. Obiekt z założenia miał być zajezdnią tramwajową, jednak w latach 1980 – 1987 w halę naprawczą B wykorzystywano do przeglądów autobusów. W tym celu przykryto kanały naprawcze, otwarto świetliki w celu lepszej wentylacji i zdemontowano sieć trakcyjną. Serwisowane tam autobusy odstawiane były po drugiej stronie ul. Fortecznej w miejscu obecnej drukarni. Powrót tramwajów do hali B spowodowało wybudowanie niewielkiej hali na placu autobusowym^[2]. Zajezdnia jest połączona z torowiskiem kolejowym leżącym tuż obok niej, połączenie to było wykorzystywane w czasie dostarczania wagonów Konstal 105Na. W budynku administracyjnym ma swoją siedzibę Ośrodek Szkolenia Zawodowego MPK Poznań^[3]. Mieścił się tutaj także warsztat naprawczy przekształcony później w spółkę córkę MPK Poznań, Modertrans S.A.^[4].

Obsługa linii edytuj

Zajezdnia obsługuje linie:

7 Zawady ↔ Ogrody
12 Osiedle Sobieskiego ↔ Starołęka
13 Starołęka ↔ Junikowo
16 Osiedle Sobieskiego ↔ Franowo

Tabor liniowy edytuj

Według stanu na 8 marca 2017 na stanie zajezdni znajdują się następujące pojazdy:

Zdjęcie	Nazwa	Początek eksploatacji	Producent		Liczba składów
	Konstal 105Na	1979	Konstal		27
	Moderus Alfa HF07	2008	Modertrans Poznań		36
	Moderus Alfa HF04	2008	Modertrans Poznań		4
	Moderus Beta MF 02 AC	2011	Modertrans Poznań	(25%)	24
	Modertrans/Tatra RT6 MF06 AC	1997	ČKD/Modertrans	(60%)	14
Liczba składów					70
Udział składów niskowejściowych i niskopodłogowych					54,3%
Udział składów klimatyzowanych					0%

Przypisy edytuj

↑ Jan Wojcieszak: 120 lat komunikacji miejskiej w Poznaniu. Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2000, s. 79. ISBN 83-87847-27-5.
↑ „Przystanek”. Wydanie specjalne 28 listopada 2010, 2012. Marcin Jurczak – redaktor naczelny. Poznań: KMPS Poznań. ISSN 1730-6388.
↑ MPK Poznań: Usługi dodatkowe. [dostęp 2012-12-10]. (pol.).
↑ Modertrans Poznań: Historia. [dostęp 2012-12-10]. (pol.).

Zobacz też edytuj

Tramwaje w Poznaniu

[1] Jan Wojcieszak: 120 lat komunikacji miejskiej w Poznaniu. Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2000, s. 79. ISBN 83-87847-27-5.

[2] „Przystanek”. Wydanie specjalne 28 listopada 2010, 2012. Marcin Jurczak – redaktor naczelny. Poznań: KMPS Poznań. ISSN 1730-6388.

[3] MPK Poznań: Usługi dodatkowe. [dostęp 2012-12-10]. (pol.).

[4] Modertrans Poznań: Historia. [dostęp 2012-12-10]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]