Wikipedia

Zajezdnia tramwajowa przy ulicy Madalińskiego w Poznaniu

nieczynna zajezdnia tramwajowa MPK

Zajezdnia tramwajowa przy ulicy Madalińskiego – (potocznie Madalina) najmniejsza zajezdnia tramwajowa w Poznaniu zajmująca powierzchnię 76 arów, obsługująca tramwaje MPK Poznań, znajdująca się w dzielnicy Wilda. Zajezdnia była oznaczona jako wydział S2. Funkcjonowała do połowy grudnia 2014[3].

Zajezdnia Madalińskiego
Ilustracja
Hala zajezdni
Typ

zajezdnia tramwajowa

Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Lokalizacja

Wilda

Przewoźnik

MPK Poznań

Data otwarcia

27 października[1] 1948[2]

Data zamknięcia

14 grudnia 2014[3]

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zajezdnia Madalińskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zajezdnia Madalińskiego”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Zajezdnia Madalińskiego”
Ziemia52°23′10,82″N 16°54′50,94″E/52,386339 16,914150
Multimedia w Wikimedia Commons
Plan zajezdni Madalińskiego

Historia edytuj

W 1946[4] roku podjęto decyzję budowy nowej zajezdni tramwajowej w związku z rosnącą popularnością komunikacji miejskiej i powiększającym się dzięki temu taborem tramwajowym MPK Poznań. W porównaniu do roku 1938, w 1947 ilość przejechanych kilometrów przez tramwaje w Poznaniu podwoiła się, a ilość przewiezionych pasażerów potroiła. Przyczyną była stosunkowo niewielka cena biletów która sprawiła, iż komunikacja miejska stała się dostępna praktycznie dla wszystkich mieszkańców miasta [5]. Po 3 latach budowy otwarcie zajezdni nastąpiło w październiku 1948 roku. Po wybudowaniu zajezdnia składała się jedynie ośmiotorowej hali mieszczącej 45 wagonów dwuosiowych do której wjeżdża się tyłem, budynek warsztatowo-socjalny, budynek mieszkalny dla pracowników (obecnie znajdujący się już poza terenem zajezdni), podstację trakcyjną i myjnię znajdującą się na wjeździe do zajezdni. Jedyna w historii obiektu rozbudowa nastąpiła w latach 1975-1976, dobudowano wtedy siedem torów odstawczych na zewnątrz hali[6], dodatkowy tor w jezdni ul. Madalińskiego (dzięki któremu powstała pętla Pamiątkowa używana awaryjnie i w czasie remontów) oraz ogrodzono teren zajezdni[5]. Na terenie tej zajezdni 4 czerwca 2011 poznaniacy pożegnali się z odchodzącymi ze służby tramwajami Beijnes 3G zwanymi potocznie „holendrami”[7] oraz 10 listopada 2019 roku z wagonami Düwag GT8, tzw. „helmutami”[8]. W momencie oddania do użytku całego terenu nowej zajezdni Franowo wydział miał zostać przeniesiony do nowej zajezdni[9], a według pierwotnych założeń teren zajezdni Madalińskiego wystawiony na sprzedaż. 14 grudnia 2014 z terenu zajezdni o godz. 22:23 po raz ostatni liniowo wyjechał tramwaj (obsługując nocną linię 201), zaś o godz. 23:37 po raz ostatni odbył się zjazd liniowy do zajezdni (z linii 17)[3].

Planowane jest utworzenie na terenie obiektu w pełni funkcjonującego muzeum komunikacji miejskiej, które obecnie znajduje się w budynku na terenie zajezdni przy ul. Głogowskiej.

Obsługa linii edytuj

Zajezdnia obsługiwała linie 2, 3, 4, 7, 9, 10, 11 oraz nocną 201.

Stan taborowy edytuj

Na stanie zajezdni znajdowały się następujące pojazdy, według stanu na dzień 9.12.2012 r.:

Zdjęcie Typ Rozpoczęcie
eksploatacji 		   Zakres
numeracji 		Liczba wagonów
  Beijnes 3G 2003   #805 1
  Düwag GT6 1996   #615 1
  Düwag GT8 1998   #650 — #713 45
  Düwag GT8ZR 2004   #901, #903 — #907 6
Wszystkie wagony 53

Dawniej na stanie zajezdni znajdowały się tramwaje Konstal 102N oraz Konstal 102Na[potrzebny przypis].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Jan Wojcieszak: 120 lat komunikacji miejskiej w Poznaniu. Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2000, s. 58. ISBN 83-87847-27-5.
  2. ↑ Jan Wojcieszak: 120 lat komunikacji miejskiej w Poznaniu. Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2000, s. 16. ISBN 83-87847-27-5.
  3. ↑ a b c Cytat ze strony Klubu Miłośników Pojazdów Szynowych:

    Ostatni wyjazd tramwaju liniowego z zajezdni Madalińskiego - 14.12.2014, 201/2, godzina 22:23 .: Ostatni zjazd liniowy do zajezdni Madalińskiego - 14.12.2014, 17/4, godzina 23:37

  4. ↑ Jan Wojcieszak: 120 lat komunikacji miejskiej w Poznaniu. Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2000, s. 57. ISBN 83-87847-27-5.
  5. ↑ a b „Przystanek”. Wydanie specjalne 28 listopada 2010, 2012. Marcin Jurczak – redaktor naczelny. Poznań: KMPS Poznań. ISSN 1730-6388. 
  6. ↑ Jan Wojcieszak: 120 lat komunikacji miejskiej w Poznaniu. Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2000, s. 79. ISBN 83-87847-27-5.
  7. ↑ Pożegnaliśmy "holendry". Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Poznaniu, 2011-06-06. (pol.).
  8. ↑ „Przystanek”. Wydanie specjalne – pożegnanie Helmutów, 2019. Marcin Jurczak – redaktor naczelny. Poznań: KMPS Poznań. ISSN 1730-6388. 
  9. ↑ MPK Poznań - Podpisanie umowy na budowę zajezdni na Franowie, web.archive.org, 29 grudnia 2019 [dostęp 2021-02-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-12-29].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zajezdnia_tramwajowa_przy_ulicy_Madalińskiego_w_Poznaniu&oldid=67264577”