Zakład Karny w Hrubieszowie
Zakład Karny w Hrubieszowie – zakład karny w województwie lubelskim, utworzony w 1968 r. Podlega pod Okręgowy Inspektorat Służby Więziennej w Lublinie.
| Państwo | |
|---|---|
| Adres |
22-500 Hrubieszów |
| Rodzaj |
zakład karny |
| Jednostka nadrzędna |
OISW Lublin[2] |
| Przeznaczenie |
zamknięty przeznaczony dla recydywistów penitencjarnych |
| Kierownictwo jednostki |
ppłk Mariola Mielniczuk[3] |
| Pojemność |
630 |
| Data powstania |
1968 |
Położenie na mapie Hrubieszowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego  | |
 50°47′57″N 23°54′58″E/50,799066 23,916055
| |
![Zakład Karny w Hrubieszowie[1]](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0c/Red_pog.svg/6px-Red_pog.svg.png){kind=small}
Zakład ma 630 miejsc, jest najbardziej wysuniętą na wschód jednostką penitencjarną w powojennej Polsce[4]. Jest zakładem karnym typu zamkniętego dla recydywistów penitencjarnych z aresztem śledczym oraz oddziałami typu półotwartego dla odbywających karę po raz pierwszy i młodocianych. W odpowiednio przystosowanej celi mogą także odbywać karę skazani niepełnosprawni fizycznie. Do prowadzenia pracy wychowawczej służy w jednostce osiem świetlic oddziałowych, biblioteka, radiowęzeł oraz kompleks boisk. Pod nadzorem wychowawców skazani wychodzą na zewnątrz, gdzie biorą udział w zawodach sportowych, wycieczkach rowerowych, zwiedzają muzea, kościoły i cmentarze oraz spotykają się z młodzieżą na terenie szkół, przestrzegając przed konsekwencjami naruszeń prawa[4].
Historia edytuj
Został utworzony 31 lipca 1968 r. Zakład budowali więźniowie odbywający karę pozbawienia wolności w Ośrodku Pracy Więźniów w Werbkowicach, który był oddziałem zewnętrznym Zakładu Karnego w Chełmie[4].
Ośrodek internowania edytuj
Po 13 grudnia 1981 r., kiedy wprowadzono stan wojenny, był jednym z ośrodków internowania, osadzano tu także skazanych za naruszenie dekretu o stanie wojennym. Przez zakład przewinęło się około 150 więźniów tego rodzaju. Więzienie w Hrubieszowie należało do ciężkich. Raport Prawa człowieka i obywatela w PRL podaje, że dochodziło w nim do pobić, brakowało należytej opieki lekarskiej, zła była jakość posiłków i brak informacji o sytuacji w kraju[5].
W 1984 r. podziemna „Poczta Solidarność” wydała upamiętniający ten ośrodek znaczek pocztowy Obóz internowania w Hrubieszowie. Był to blok sześciu znaczków ciętych o nominale 200 zł w kolorach czarnym i czerwonym przedstawiających: 1. W kole Polska za drutem kolczastym 2. Kotwica, w środku litera „P”. 3. Orzeł w koronie. 4. Głodówka. 5. Orzeł w koronie, w środku Matka Boża z Dzieciątkiem. 6. „Solidarność” w Dniu Kobiet[5].
W 1983 r. do Zakładu Karnego w Hrubieszowie rysownik Sławomir Łuczyński zorganizował przemyt aparatu fotograficznego[6]. Przemyconym aparatem Zbigniew Libera zrobił na spacerniaku zdjęcia więźniów, udających pobyt na plaży[7].
Bunt osadzonych edytuj
Jesienią 1989 r. dwukrotnie doszło do buntu osadzonych[4].
Przypisy edytuj
- ↑ Obwieszczenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 15 czerwca 2022 r. w sprawie wykazu jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Sprawiedliwości lub przez niego nadzorowanych (M.P. z 2022 r. poz. 693).
- ↑ Informacje o służbie więziennej. [dostęp 2007-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-28)].
- ↑ Zakład Karny w Hrubieszowie. Kierownictwo. Służba Więzienna. [dostęp 2022-01-30]. (pol.).
- ↑ a b c d Charakterystyka Zakładu Karnego w Hrubieszowie [online], Służba Więzienna [dostęp 2020-01-01] (pol.).
- ↑ a b Hrubieszów. [w:] Polskie Miesiące. Grudzień 1981 [on-line]. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2022-02-01]. (pol.).
- ↑ Tomasz Czarnecki: Sławomir Łuczyński. Encyklopedia Solidarności. [dostęp 2022-02-01]. (pol.).
- ↑ Agnieszka Kowalska: Uciec stąd do Afryki. Rozmowa z Michałem Wolińskim. gazeta.pl/Warszawa, 2010-07-23. [dostęp 2022-02-01]. (pol.).