Zakliniec[1] (Platycerus) – rodzaj chrząszczy z rodziny jelonkowatych i podrodziny Lucaninae.

Zakliniec
Platycerus
Geoffroy, 1762
Ilustracja
zakliniec wiosenny
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

żukokształtne

Nadrodzina

żuki

Rodzina

jelonkowate

Podrodzina

Lucaninae

Plemię

Platycerini

Rodzaj

Platycerus

Synonimy
  • Systenocerus Weise, 1883
Platycerus virescens
Zakliniec mniejszy

Chrząszcze średnich rozmiarów, o długości poniżej 18 mm i metalicznym, opalizująco połyskującym ubarwieniu[1]. Pokrój ciała jest wydłużony i nieco przypłaszczony[2]. Zewnętrzna strona oka nie jest u wykrojona przez wypustkę policzka (canthus) i oczy są całobrzegie[1]. Tylko trochę kolankowato zgięte czułki[2] mają czteroczłonowe buławki[1] i pozbawione są bruzd na wierzchołkach trzonków[2].

Przedstawiciele rodzaju zamieszkują państwo holarktyczne[1]. W Stanach Zjednoczonych występuje 5 gatunków, z których 1 także w Kanadzie[2]. W Europie występują 4 gatunki[3], z czego w Polsce tylko 2: zakliniec mniejszy i zakliniec wiosenny[1].

Rodzaj ten wprowadzony został w 1762 roku przez Étienne’a Louisa Geoffroy’a[3]. Należą do niego następujące gatunki[4]:

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Zdzisława Stebnicka: Klucze do oznaczania owadów Polski Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 26-27 Jelonkowate – Lucanidae, Modzelatkowate – Trogidae. Warszawa, Wrocław: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1983, s. 3-17.
  2. a b c d Brett C. Ratcliffe: Lucanidae Latreille, 1804. W: American Beetles, Volume II: Polyphaga: Scarabaeoidea through Curculionoidea. Ross H. Arnett Jr., Michael C. Thomas, Paul E. Skelley, J. Howard Frank (red.). CRC Press, Taylor & Francis Group, 2002, s. 6–9.
  3. a b Platycerus. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2019-01-20].
  4. P. Schoolmeester, Platycerus, Roskov Y. i inni red., [w:] Scarabs: World Scarabaeidae Database (version 2018-11-01) w: Species 2000 & ITIS Catalogue of Life, Species 2000: Naturalis, Leiden, Holandia 2019 [dostęp 2019-01-21].