Zakon Bazylianów Melkitów Alepskich

Zakon Bazylianów Melkitów Alepskich (łac. - Ordo Basilianus Aleppensis Melkitarum) – katolicki zakon obrządku greckiego, żyjący według reguły zakonnej Bazylego Wielkiego.

Zakon Bazylianów Melkitów Alepskich
Dewiza: Taki był Bazyli Wielki
Pełna nazwa

Zakon Bazylianów Melkitów Alepskich

Nazwa łacińska

Ordo Basilianus Aleppensis Melkitarum

Skrót zakonny

B. A.

Wyznanie

katolickie

Kościół

melchicki

Data założenia

1829

Data zatwierdzenia

1832

Liczba członków

34 (2005)

Historia edytuj

Zakon, jako odłam Zakonu Bazylianów Melkitów Świętego Jana Chrzciciela, powstał w 1829 roku w Libanie. Zatwierdzony został w 1832 roku przez papieża Grzegorza XVI. W 1934 roku przyjął wraz z innymi zakonami melkickimi nową konstytucję, zatwierdzoną przez Stolicę Apostolską w 1956 roku. Siedziby Zakonu Bazylianów Melkitów Alepskich znajdują się w Egipcie i Sudanie.

Klasztory żeńskie Zakonu Bazylianów Melkitów Alepskich zaczęły powstawać od 1830 roku. Obecnie liczba bazylianek wynosi 24 zakonnice i 11 klasztorów.

Dane statystyczne edytuj

Zmiana liczby członków zakonu i parafii przez nich administrowanych na przełomie XX-XXI wieku
Rok Liczba zakonników Liczba księży Liczba parafii
1990 48 30
1998 37 29 13
2000 37 28
2001 31 26
2002 32 26 10
2005 34 25 9

Bibliografia edytuj

  • Annuario Pontificio per l'anno 2007, Città del Vaticano: Libreria editrice Vaticana, 2007, s. 1464, ISBN 978-88-209-7908-9, OCLC 456597796.
  • Католическая энциклопедия, Москва, 2002.
  • Э. П. Л ., Василианский орден мелькитов из Алеппо, w: Православная Энциклопедия, T. 7, s. 17-27 [1].

Linki zewnętrzne edytuj

  • Ordo Basilianus Aleppensis Melkitarum [2].