Zamek w Lachowiczach

Zamek w Lachowiczach – jedna z najmocniejszych twierdz Wielkiego Księstwa Litewskiego i całej Rzeczypospolitej w XVII wieku. Zamek znajdował się przy drodze z Mińska i Słucka do Brześcia i Warszawy.

Zamek w Lachowiczach
(nie istnieje)
Ilustracja
Zamek w Lachowiczach w XVII wieku
Państwo

 Imperium Rosyjskie

Miejscowość

Lachowicze

Typ budynku

zamek bastionowy

Inwestor

Jan Karol Chodkiewicz

Rozpoczęcie budowy

1607

Ukończenie budowy

1619

Zniszczono

1. poł. XIX w.

Pierwszy właściciel

Jan Karol Chodkiewicz

Kolejni właściciele

Jan Stanisław Sapieha,
Ignacy Massalski, Szymon Marcin Kossakowski

Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Zamek w Lachowiczach(nie istnieje)”
Ziemia53°02′32″N 26°15′40″E/53,042222 26,261111

Wydarzenia edytuj

  • 1572; Lachowicze nabył Jan Karol Chodkiewicz.
  • W końcu XVI wieku dotąd istniejący niewielki zamek drewniany został zastąpiony nowoczesnymi fortyfikacjami bastionowymi.
  • 1595–1596; zamek bezskutecznie próbowali zdobyć rebelianci S. Nalewajki і M. Szawuły.
  • 1607; zgromadzenie materiałów budowlanych i rozpoczęcie budowy nowych fortyfikacji przez Jana Karola Chodkiewicza[1]
  • 1611; zakończenie budowy pierwszego bastionu ("baszty")[1]
  • 1615; ukończenie budowy bramy przez mularza Hanusa i rozpoczęcie budowy podmurówki pod nowy pałac wewnątrz fortyfikacji[1]
  • 1619; ukończenie budowy pałacu wewnątrz fortyfikacji i przypuszczalnie wtedy też wybudowano cekhauz (arsenał)[1]
  • 1620; pobyt na zamku Jana Karola Chodkiewicza, który udaje się z niego przeciwko Turkom pod Chocim[1]
  • 1621; po śmierci Jana Karola Chodkiewicza Lachowicze drogą wiana trafiają do Sapiehów
  • 1627; Jan Stanisław Sapieha polecił wybudować na zamku nową kamienicę i przygotować dachówki dla budynków zamkowych[1]
  • 10 kwietnia 1635 zmarł na zamku marszałek wielki litewski Jan Stanisław Sapieha.
  • 1648; 1654 trzykrotne oblężenie kozackie.
  • 1660; Oblężenie Lachowicz przez wojska moskiewskie – Lachowicze po nim są określane jako "Litewska Częstochowa"
  • 1706; wojska szwedzkie zdobywają zamek z rąk moskiewskich, a następnie w maju go niszczą[2].

Architektura edytuj

Zbudowany na wysokim, lewym brzegu Wiedyny (Wiedźmy) zamek o narysie bastionowym, na planie prostokątnym (175×220 m), był okrążony mokrą fosą. W zamku lachowickim zrealizowano najlepsze osiągnięcia nowego włoskiego systemu fortyfikacji: cztery potężne bastiony na rogach były połączone wałami kurtynowymi. Trzy bastiony miały kawaliery – podwyższenia, pozwalające na bardziej efektywny ostrzał przedpola. Od zewnątrz bastiony, kurtyny і kawaliery miały obramowanie murowane i obramowane były blankami. Wjazd do zamku prowadził przez czterokondygnacyjną wieżę bramną w kurtynie południowej. Dziedziniec wewnętrzny zamku był szczelnie zabudowany: naprzeciwko wejścia stał dwukondygnacyjny pałac Sapiehów na planie litery „U”, wzdłuż kurtyn szczelnie stały drewniane budynki czeladzi oraz koszary. Z lewej strony od bramy mieścił się murowany arsenał.

Literatura edytuj

  • Ткачоў М.А., Цярохін С.Ф. Ляхавіцкая фартэцыя//Помнікі гісторыі і культуры Беларусі. 1973. №1
  • Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 2 т. Т.2. Мінск, 2006. ISBN 985-11-0378-0.
  • Чарняўчкі, Міхал. Аб рэшьках Ляхавіцкай фартэцыі. У: Castrum, urbis et bellum: Зборнік навуковых прац. Прысвячаецца памяці прафесара Міхася Ткачова, Баранавічы 2002, 421 с.

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj