Zamek w Stepaniu – zamek zbudował w XVI w. książę Konstanty Iwanowicz Ostrogski, hetman wielki litewski, starosta łucki, bracławski, winnicki, marszałek ziemi wołyńskiej[1].

Zamek w Stepaniu
Ilustracja
Pozostałości zamku z XVI w.
Państwo

 I Rzeczpospolita

Miejscowość

Stepań

Typ budynku

zamek

Ukończenie budowy

XVI w.

Ważniejsze przebudowy

XVIII w.

Pierwszy właściciel

Konstanty Iwanowicz Ostrogski

Kolejni właściciele

Janusz Sanguszko, Józef Lubomirski, Potocccy, Worcellowie

Położenie na mapie obwodu rówieńskiego
Mapa konturowa obwodu rówieńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zamek w Stepaniu”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Zamek w Stepaniu”
Ziemia51°08′N 26°18′E/51,133333 26,300000

Historia edytuj

Po Ostrogskich właścicielem majątku wraz z zamkiem został książę Janusz Sanguszko, później Józef Lubomirski, podstoli litewski, od 1775 r. rodzina Potockich[1] a od 1780 r.[2] hr. Worcellów[1]. W czasie swojej świetności gośćmi na zamku byli między innymi: król Polski Stefan Batory, stąd stojącą basztę ludność nazywa imieniem Stefana Batorego, hetman koronny Stefan Czarniecki, który był tu w 1648 r. po wygranej bitwie z Kozakami, król Szwecji Karol XII oraz car Piotr I Wielki z żoną Katarzyną I.

Pałac edytuj

Worcellowie postawili poza obrębem zamku nowy pałac[2].

Architektura edytuj

Pierwotny drewniany zamek zbudowany został przez ród książąt ruskich. Była to trudno dostępna warownia położona pośród mokradeł i bagien rzeki Horyń. Książę Konstanty Iwanowicz Ostrogski wzniósł gotycką murowaną budowlę obronną. Założona była na planie kwadratu[2]. Długość boku bronionego przez wysoki na 10 m wał wynosiła około 90 m a w narożnikach znajdowały się cztery bastiony. Przed wałem znajdowała się głęboka fosa. W skład założenia wchodził murowany budynek mieszkalny, pod którym rozciągały się lochy, baszta i zabudowania gospodarcze. W połowie XVIII w. zamek popadł w ruinę[2]. Obecnie po zamku pozostał wysoki wał nad rzeką, który w swym obrębie zawiera gruzy dawnego zamku[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XI. Warszawa: 1880-1902, s. 326-27.
  2. a b c d Stepań. [dostęp 2013-09-06].

Bibliografia edytuj

  • Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XI, Warszawa, 1880–1902, s. 326-27.

Linki zewnętrzne edytuj