Zasady azotowe nukleotydów

Zasady azotowe nukleozydów (oraz nukleotydów i kwasów nukleinowych) – organiczne związki heterocykliczne, zasady azotowe będące pochodnymi puryny lub pirymidyny, tworzące nukleozydy poprzez wiązanie N-glikozydowe z rybozą lub deoksyrybozą[1].

Nici kwasów nukleinowych mogą wiązać się z sobą resztami zasad azotowych w pary zasad poprzez wiązania wodorowe. Część sekwencji zasad w kwasach nukleinowych tworzy geny niosące informację genetyczną. Wiele genów koduje informację o kolejności aminokwasów w białkach[2].

Podstawowe zasady azotowe nukleozydów

Podstawowe zasady występujące w kwasach nukleinowych to[3]:

  • zasady purynowe
adenina (Ade lub A)
guanina (Gua lub G)
  • zasady pirymidynowe
cytozyna (Cyt lub C)
tymina (Thy lub T, w DNA)
uracyl (Ura lub U, w RNA).

Odkryto też ponad 50 innych, rzadziej występujących, zasad azotowych nukleotydów[3].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Robert Kincaid Murray, Daryl K. Granner, Victor W. Rodwell, Biochemia Harpera ilustrowana, wyd. VI uaktualnione, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008, s. 354–361, ISBN 978-83-200-3573-5.
  2. Kenneth W. Raymond: General, Organic, and Biological Chemistry. An Integrated Approach. Wyd. 4. Wiley, 2014, s. 509–522. ISBN 978-1-118-35258-8.
  3. a b Kenneth W. Raymond: General, Organic, and Biological Chemistry. An Integrated Approach. Wyd. 4. Wiley, 2014, s. 499–504. ISBN 978-1-118-35258-8.

Bibliografia edytuj